اگر از من پرسیده شود که چه عواملی رهبران حکومت وحدت ملی را منزوی ساخته، در پاسخ باید عرض شود عوامل عمده که رهبران سياسي حکومت وحدت ملی را منزوی ساخته عبارت اند مردم به گفتار و کردار شان باور و اعتماد ندارند چون در جریان کمپاین انتخابات به مردم خیلی وعده های دروغین داده اند از سوی دیگر این رهبران سیاسی محاسبه وبرداشت نادرست ازشرايط ملي، منطقه يي وبين المللي دارند عدم درک اینها زیادتر بر میگردد به بعضی از مشاورین نادان که چاپلوسانه در پهلوی اینها قرار گرفته اند.
که جز خوردن و بردن دیگر چیزی از دست شان بر نمی آید، اگر چیزی در چانته هم دارند رهبران کشور مشوره های این مشاورین را به نرخ شلغم خریدار نیستند همچنان وفاداري وبازي با قدرت هاي بزرگ جهانی براي ماندن درقدرت خصلت دیگریست که رهبران به آن دل بسته اند؛ ترور وحشت وگسترش نا امنی غارت ثروتهای ملی ،دارایی عامه ،ازبین رفتن زیر ساختارهای اقتصادی محروم ساختن مردم ازحد اقل امکانات عادی زندگی فقر ،مرض ، بیکاری وسیه روزی عامه مردم ضعف مدیریتی، نا توانی آشکارا و نا کار آمدی ترکیب نادرست اجتماعی در تمام امور نفوذ نیرو های افراطی ،متعصب ،استبدادی وعقبگرا فعالیت موسسات خارجی در نقاط مهم وکلیدی کشورساختار غیر تخصصی ارگانهای اجتماعی نداشتن برنامه کاری وپالانیزه شده برای آینده خود خواهی قوم پرستی غرور و تکبر فراموش نمودن مردم غریب و آواره عیش و نوش بالای سرمایه ملی روند فجایع مرگبارکنونی بنظر میرسد که سناریوی خطر ناک واستراتیژی بزرگی در قبال سرنوشت مردم افغانستان روی دست باشد وبالای خون انسان این وطن تجارت نمایند. در چنین شرایطی خاموشی همه ما گناه بزرگی خواهد بود .