armaghanmilleژوئن 5, 2008تاریخی، سیاسی
در پارلمان صف آرا ئی دست راست حکومتی و اپوزیسیون پارلمان به وجود آمد و در تشکیل کمیسیون های متعددو انتخاب رؤسا و منشیان کمیسیون اپوزیسیون توانست آرای اکثریت را به نفع خود حاصل کند و ریاست کمیسیون ها را به دست آورد، همین کمیسیون ها بود که قانون جدید وظایف داخلی شورا و قانون جدید انتخابات را به شکل نسبتاً دموکراتیک تسوید و و لزوم تجدید و وضع قوانین اساسی، تشکیلات ملکی، تفکیک وظایف مأمورین و قانون ترفیع و تقاعد را مطرح کرد و عدۀ از وزرا را برای اولین بار در تاریخ افغانستان احضار و استجواب نمود. شورا به شکل مفتش اعمال حکومت در آمد و فیصله های عمده ای در سیاست داخلی و خارجی کشور به عمل آورد شورا اساسات دموکراتیک را را در ساختار دولت به وجود آورد و بودیجه مبهم حکومت را که طی سالها مستور نگهداشته میشد برملا ساخت و از این بودیجه که جماً (500) میلیون افغانی بود مصارف گزاف و لوکس ادارات، معاشات مستمری و مخارج اضافی را حذف نمود و زیر عنوان مواد هفتگانه کار اجباری و بیگار، خریداری غله اجباری دولت از زارع و زمیندار، اخذ مالیه از مواشی شمار ناشده و اخذ مالیات خارج از قانون از قبیل وثایق و امثال آنرا ممنوع و غیر قابل تأدیه اعلان نمود، وضع مالیات جدید بلدیه کابل را بالای پیشه و ران خورده مانند سقا و شاگردان اهل حرفه، دکانداران و دست فروشان ناتوان لغو نمود و دیپوی تعاونی دولت را تفتیش و محکوم نمود و بالاخره صدای احضار صدر اعظم و کابینه را در شورای ملی به خاطر اخذ رأی اعتماد بلند نمود که برای دولت قابل تحمل نبود.
در مقابل وکلای طرفدار حکومت، عده از وکلا جبهۀ را تشکیل دادند که در آن اشخاص مستقل و نمایندگان احزاب شامل بودند.حکومت برای تخریب فعالیت های اپوزیسیون در شورای ملی از هیچگونه اقدامی دریغ نورزیده قانون جدید وظائف داخل شورا که در (115) ماده از طرف کمیسیون تقنین تسوید و از طرف نمایندگان تائید می شد در سه سال فقط (16) ماده آن در مجلس عمومی قرائت شد و بس. قانون جدید انتخابات درمجلس عمومی نارسیده از طرف هیئت رئیسه رد شد، تصاویب مجلس که با اکثریت آرا تصویب شده بود در دوسیه های شورا محبوس ماند، مجله شورا در سه سال فقط یک نسخه و آنهم تحریف شده به نشر رسید. در شورا به عوض توزیع اوراق رأیدهی بالا کردن دست وکلای مجلس بدون شمار اکثریت را بدست راست ثبت مینمودند، با این حال در داخل شورا فضا خیلی متشنج بود با چاقو و چوکی به میر غلام محمد غبار توسط گماشته گان حکومت حمله شد و فضای مجلس به حدی به تشنج کشید که عدۀ از اپوزیسیون از ترس وضعیت بیطرفی اختیار نمود. حکومت پس از ختم دوره هفتم شورا میر غلام محمد غبار و عدۀ دیگر را به زندان افکند وعلیه برخی دیگر از اعضای اپوزسیون دعاوی فرمایشی راه انداخته عدۀ دیگر را تبعید و به عسکری سوق داد. حکومت براعضای خانواده میر غلام محمد غبار نیز فشار وارد نموده دختران وپسرانش را از فاکولته ومکاتب اخراج نمود، برادرانش را به تقاعد اجباری سوق نمود، اما قامت افراشته و استوار میر غلام محمد غبار با وجود اینهمه فشار ها خم نگشته برعکس با فشار های استبداد توجه وپشتیبانی بیشتر مردم را کمائی کرد.