عید : هلال ماه در ابروی یار باید دید

نوشته  : عبدالحسیب  شریفی
نقش عید و جشن های هر دین و مذهبی در میان پیروانش از اهمیت بسیاری برخوردار است. هر دین و مسلکی بنا به فراخور و فضای اندیشگی که دارد به جشن و سرور می پردازد. در ادیان الهی جشن و سرور توام با ادراک عقلانی و عبودیت است.
واژه عید در اصل از فعل عاد (عود ) یعود اشتقاق یافته است . معانی مختلفی برای آن ذکر کرده اند ، از جمله : خوی گرفته، هر چه باز آید از اندوه و بیماری و غم و اندیشه و مانند آن ،  روز فراهم آمدن قوم ، هر روز که در آن انجمن یا تذکار فضیلت مند  یا حادثه بزرگی باشد . گویند از آن رو به این نام خوانده شده است که هر سال شادی نوینی باز آرد . ابن منظور در لسان العرب گفته است که برخی بر آن هستند که اصل واژه عید از “عاده ” است ، زیرا آنان  بر جمع آمدن در آن روز عادت کرده اند . چنانچه گفته شده است : القلب یعتاده من حبها عید . و نیز یزید بن حکم ثقفی در ستایش سلیمان بن عبد الملک گفته است : امسی باسماء هذا  القلب معمودا  اذا اقول صحا یعتاده عیدا . به گفته ازهری : عید در نزد عرب ، زمانی است که در آن شادی ها و یا اندوه ها ، باز می گردد و تکرار می شود .  ابن اعرابی آن را منحصر به شادی ها دانسته است. بدون ترد ید تک تک مسلمانان با فرا رسیدن عید نوعى شادى و لذت درونى در خودا حساس مى کنند، اما استقبال مسلمانان از روز عید فطر یکنواخت و مساوى نیست . زیرا هر کسى نسبت به معرفت و ایمان خود به این عید بزرگ و با عظمت مى نگرد و از آن بهره مى گیرد .

هلال ماه در ابروی یار باید دید

ناصرالدین شاه قاجار در شب آخر ماه رمضان به جهت ملاحظه هلال ماه بر فراز بام رفته بود که چشمش به جمال دختر همسایه کاخ همایونی افتاد. فی البداهه فرمود: (( در شب عید آن پری رو بی نقاب آمد برون )) و سپس زبانش از جمالات آن ماهرو بند آمد. در روز عید شاه آه دختر را به مجلسی دعوت کرد. وقتی آن دختر حکایت بداهه گویی شاه را شنید مصرع دوم شعر را اینگونه تکمیل کرد : (( ماه می جستند مردم آفتاب آمد برون ))

در شب عید آن پری رو بی نقاب آمد برون

ماه  مــی جستند  مردم  آفتاب  آمد  برون


 

امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.