جان محمد نبی زاده – تخار
شماری از دانشجویان وکارکنان دانشگاه تخار ازاین که کاربازسازی وآسفالت سرک این دانشگاه تا مرکز شهر تالقان به کندی پیش می رودشاکی بوده ،می گویند:نزدیک به یک سال است که پروژه ی آسفالت سرک دانشگاه تخارشروع شده اماتاکنون هیچ اثری ازپیشرفت این کار دیده نمی شود وکسانی که دراین مسیر رفت وآمد می کنندبامشکلات ناشی ازخرابی سرک روبرواند. دانشگاه تخار،درتپه ی ورته بزتالقان،درفاصله ی 4کیلومتری این شهر واقع است که راه مرکزشهرتا این نهاد تحصیلات عالی،خامه وخراب است.پروژه ی بازسازی وآسفالت این سرک به طول 4کیلومتروباهزینه ی 300هزاردالرآمریکایی رانماینده گی وزارت خارجه ی کشورآلمان تمویل می کندکه میعادپایان کاراین پروژه،ازسوی تمویل کننده گان این پروژه 3ماه اعلام شده بود.ولی تا اکنون که نزدیک به یک سال ازآغازکاربازسازی این سرک می گذرد،به جزپخته کاری مسافه ی کمترازیک کیلومترازجوی دوطرف این جاده،هیچ کار دیگری دراین رابطه صورت نگرفته است.
عبدالبشیردانشجوی صنف دوم دانشکده ی تعلیم وتربیه ی دانشگاه تخار،ازبلند بودن کرایه ی موتردراین مسیربه دلیل خرابی سرک ،شاکی بوده می گوید:هریک ازما روزانه 50 افغانی برای رفتن به دانشگاه مصرف داریم که این مبلغ برای عده ی زیادی ازدانشجویان که بیکار وبی بضاعت بوده،تاپایان تحصیلات شان مخارج زیادی رابالای فامیل خود تحمیل میکنند،سنگینی می کند.حال آنکه اگر این سرک قیر باشد با 10 افغانی می توانیم درمسیر دانشگاه رفت وآمد کنیم.
محمدداوودطوفان دانشجوی صنف چهارم دانشکده ی تعلیم وتربیه ی دانشگاه تخارازوعده های بی عمل مسوولین ذیربط شکایت داشته می گوید:ازابتدای سال گذشته تا حالا به دانشجویان وعده می دهندکه سرک دانشگاه تخاررا آسفالت می کنند اما دریک ونیم سال گذشته به این امرکمتر توجه شده است.اومی گوید:سرک دانشگاه بیش ازحد خراب شده وبه همین دلیل تکسی های شهری دراین مسیر رفت وآمدنمی کنندواز آنجا که این دانشگاه امکانات ترانسپورتی ندارد،به مشکل وبا پرداخت کرایه ی گزاف ازشهربه دانشگاه می رویم واکثر اوقات پای پیاده بازمی گردیم.
بایک گروه ده نفره ازدانشجویان دانشگاه تخارکه درمیان گردوخاک حاصل از عبوروسایط نقلیه ،پای پیاده درحال رفتن به سوی شهراستندگفت وگوی خودرا با این سوال شروع می کنم که چرابا موترنمی روند؟یکی از آنان که ازگردوخاک نشسته برسروروی ولباسهایش بیشترعصبانی به نظرمی رسد می گوید:ماتوانایی پرداخت روزانه 50 افغانی کرایه موتر رانداریم زیراچهارسال تحصیل دردانشگاه مصارف زیادی داردوفامیل فقیرما،توان این رانداردکه تمام این مخارج راتامین کندوماهم اگرچه ازپیاده رفتن به دانشگاه،خسته می شویم امابه خاطروضعیت مالی ضعیف فامیل خود،مجبوربه تحمل این مشقت استیم.یکی دیگرازهمراهان این گروه ازدانشجویان،بااشاره به سروروی خودورفقایش،می گوید: ببین!این حالت ما دانشجویان است که باید خوب درس بخوانیم وآینده ی وطن رابسازیم.او اضافه می کند:درپهلوی مشکلات دیگری همچون نداشتن آب آشامیدنی کافی،فضای سبزدردانشگاه،صنف های درسی،برق،لیلیه ی مناسب،امکانات کمپیوتروانترنیت،خرابی سرک نیزچندسال است که دانشجویان راآزار میدهد.مگرقیرکردن این 4کیلومتر سرک چقدر کارداردکه نمی توانندباگذشت یکسال آن را تمام کنند.دانشجوی دیگری می گوید:اگراین سرک قیرباشد،مابا بایسکل هم می توانیم به دانشگاه برویم ومجبورنمی شویم که ماهانه نزدیک به 2000 افغانی کرایه ی موتر بدهیم یا بااین حالت پای پیاده به دانشگاه رفت وآمدکرده ودیگررمقی برای درس خواندن برای مان باقی نماند.
اما دیپلوم انجنیرشمس الحق کاشفی رییس دانشگاه تخارمی گوید:آسفالت کردن سرک این دانشگاه مسوولیت من نیست واین کاربه فوایدعامه ونماینده گی وزارت خارجه ی آلمان که انجام آن رابه دوش گرفته اند،مربوط می شود وآن مقامات دراین رابطه برنامه های خودرادارند.اواضافه میکندکه:مسوولین نماینده گی کشورآلمان درتخاروعده کرده اندکه سرک دانشگاه تخار راتا پایان سال2011میلادی آماده ی بهره برداری نمایند.
انجنیرسیدعبدالروف عبیدی آمرفوایدعامه ی ولایت تخارعلت متوقف ماندن پروژه ی آسفالت سرک دانشگاه تخار راطولانی بودن پروسه ی تدارکات آلمانی ها عنوان کرده،می گوید:پس ازتماس های زیادی که باآنان داشتیم،این مقامات گفتند که کاراین پروژه راباشرکت سرک سازی الیاس که یک شرکت داخلی است قراردادکرده اندکه پس ازمدت 10ماه تکمیل وبه بهره برداری خواهدرسید.اماخواستیم دراین موردبامقامات نماینده گی کشور آلمان درتخارصحبت کنیم که موفق به این کارنشدیم.
استادان،کارکنان ودانشجویان دانشگاه تخار،ابراز امیدواری می کنندکه این وعده ی مسوولین به حقیقت پیوندخورده وباآسفالت این سرک مشکلات آنان ازاین ناحیه،حل شود.