مقاومت ملت کمر کرزی و غنی را شکستاند که حالا گویا پشیمان اند. دیدیم که با هم بودیم طالب چی که اشرف خان مستبد داخلی و کرزی خان مجری برنامه‌ی طالبانیزه سازی افغانستان زیر فشار افکار عامه و قدرت ملت به پا های ملت خم شدند.
مصاحبه‌ی امروز کرزی با تلویزیون خارجی روسی بیان ندامت و شرم ساری اوست. کرزی گفت: اکر طالبان به جنگ و وحشت ادامه بدهند من در پهلوی ملت علیه طالب می‌جنگم. این گپ کرزی نیست این فشار سراسری استقلال خواهی و دفاع میهنی مردمی ما از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب کشور بود که. تابو شکن شد. آگاه باشیم از آمریکا تا انگلیس و از عربستان و همه اعراب تا هند و ایران و روسیه و چین که همه برای ویرانی مُلک و شهادت ما و ملت ما کمربسته اند و به نام دوست و دشمن هر روزه برای ما ماتم می آفرینند. ملت نستوه ما هماره سر از تلِ خاکستر های عمل‌کرد ویران‌گران و مستبدان بلند کرده اند،
ارچند خسته و اندوه‌بار اما سربلند و با غرور زیسته اند. به یاد می‌آوریم شهدای دست قاتلان ما را در صفوف قوای مسلح، در دانش‌گاه ها و مدارس و آموزش‌گاه ها و جاده ها و در خواب گاه ها و در کارگاه و در هرگوشه که شکار تیر، تیراندازان و ستورانِ نکبت چهره‌ی اجنبی می شوند. اما درد جانکاه آن است که توسط گوداگیان شناخته شده امپریالیسم در زیر پوست ملت ما خانه کرده و بر ما حُکم می رانند، روزی می‌رسد که به لطف خدا آفتاب پیروزی و مهتاب کامگاری ها بر ملت ما و نسل های آینده‌ی ما روز ها و شب هایی نورانی ارزانی ما خواهد کردند که اُمِ میهن ما را راحت ببینیم و سیمرغ های سیمین تن هستی ما در سپهر آبی میهن ما هم‌چون نورِ میترا بتابند و قوس قزع یا همان رنگین کمانِ نظیف و دل انگیز ما را بر رخسار های خسته‌ی مان نور افشانی کند.