صبح امروز یکشنبه ۲۹ می، جمعی از زنان معترض به سیاست‌های طالبان در مورد زنان و نیز معیشت مردم، در کابل دست به راهپیمایی اعتراضی زدند و شعار «نان، کار، آزادی» و «تحصیل حق ماست» سردادند.
زنان معترض، دلایل فقر در کشور را بیکاری مردم به‌خصوص زنان دانسته، تاکید کردند که تعداد زیادی از زنان نان‌آور خانواده‌شان بودند که با روی کار آمدن طالبان بیکار شده و حتی نان برای خوردن ندارند. آنان از سکوت، تماشا و بی‌تفاوتی جامعه جهانی در قبال بحران افغانستان، انتقاد کردند این تظاهرات با ممانعت افراد طالبان مواجه شد.
گفته می‌شود که طالبان آنان را محاصره کرده و حتی تلفون‌های برخی از آن‌ها را توقیف کرده‌اند.
هم اکنون، شمار زیاد خانمهای آگاه و شجاع افغانستان در داخل اين مرزو بوم، برای آزادی ـ عدالت و زدودنِ رنجهای بیکران زن ها افغانستان می رزمند و برای خوشبختی سراسر مردم و خانواده های دربند کشيده ی اين کشور می کوشند؛ اين احساس مردم دوستی و وطن پرستی هریک شان، طوری که مشاهده می شود، اکنون نسبت به هروقت دیگری، قوت بيشتر گرفته و اين “مدافعین حقوق زن و مرد” در درون و بیرون افغانستان بیشتر شده است؛ اما چنانی که همه روزه می بینیم، نه تنها اِجحاف و ستم بالای آنان کاهش نیافته است؛ بل، به گونه های مختلفِ و تکاندهنده و با حدت و شدت بی سابقه ای افزایش یافته است.
بنابرآن، يگانه راه نجات وطن و مردم افغانستان از شر اين درنده خويان وحشی، که بوی انسانيت، اسلاميت و کرامت انسانی از وجود هريک آنان به مشام نمی رسد؛ خيزش های مردمی؛ مقاومت های مدنی؛ اتحاد زن و مرد تمام اقوام ضد تحجر و ضد اشغالگران پاکستانی و غارتگران خارجی، با شرکت فعال گروههای ترقيخواه، تحول طلب و ميهن دوست، ازطريق تشکيل جبهه ی متحد ملی دراين سرزمين است وبس.
امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.