نوشته : خ، ص ، شایسته از افغانستان
همه انسانها زاده دامان یک ” بی بی هوا وآدم ع” است از بدو تولد بنام انسان شناخته شده اند. هر انسان برای مسوولیت های بدنیا آمده است.چه زن وچه مرد.
هرگاه ما مسوولیت های خودرا درک نمایم حقوق خودرا شناخته ایم و ازتعرض مصوون هستیم. انسان در هرگوشه دنیا که زندگی مینماید ، با هر ائیین که عبادت میکند،با هرزبانیکه سخن میگوید وبا هر فرهنگ که بزرگ میشود نمایندگی از شخصیت واثبات انسانی اش میباشد. یعنی چیزیکه از همه تفاوتها مبرااست انسانیت است. مانباید روی زبان،فرهنگ، ورنگ پوست آنها فکرکنیم ووطبقه بندی نمایم زیرا ازهمین جاست که تقاوت بین انسانها وجنسیت بوجود میآمد که ما را از همدیگر مجزا ساخته و تشخیص جنسیت میشود و احترام متقابل را خدشه دار میگردد. چه میشود همدیگر را بنام انسان احترام بگذاریم . چه در محیط خانواده ، محیط شهری ودر دنیا باشد. امروز جهان توسط انسانها به پیشرفتهای غیر قابل باور رسیده است. که در گذشته از تقکر ما خارج بود اما متاسفم که در قرن 21 ما هنوز هم روز و حقوق زن دراروپا وامریکا وکافه ممالک دنیا تجلیل میشود. در کنفرانسها برای درج حقوق شان در روی کاغذ میباره مینمایند یعنی که ما{زن ومرد } خودرا هنوز نشاخته ایم وبالای خود اعتماد نداریم. با تجلیل از این روزهای تجملی خودرا در کمیت قرار داده و ناچیز وبیمقدار جلوه مینمایم. بیائید با یک دلی وصفا همدیگر را بنام انسان احترام بگذاریم ، فکر میکنم همه مشلات را حل کرده ایم.