زن با عمق از ناامیدی اراده کرده ام حرف ها و درد دل های هم نسلان و زنان سرزمین را با واژه های که قدرت تبین کامل و به وضوح آنرا ندارد بنویسم.
هشت مارچ مصادف است به روزی جهانی زن نمیدانم روز زن برای زنان سرزمین من واقعا چه معنای دارد و این واژه های تبریکی چقدر عبث است تبریکی برای چه و برای کدام روز است که زنان سرزمین من ندارند؟
چقدر دشوار است که بنویسم این روز برای شما زنان وطنم نیست این روز برای زنانی است که آزاد هستند، حق زنده گی، حق تحصیل و مشارکت دارند و به آنها به چشم انسان و یک موجود ارزشمند دیده می‌شود نه جنس ضعیف و ناقص العقل که حتی حقوق مسلم شان ازشان سلب شده است.
این روز هیچ درد از زنان رنجور سرزمینم را دوا نمیکند درون تمام روز های سال همانند پرنده ی در قفس هستند و از فرط بی عدالتی فریاد میکشند و بغض در گلوی شان می‌ترکد زمان می توانیم با افتخار روز زن را مبارک باد بگوییم که زنان و دختران سرزمینم از هر گونه ظلم، شکنجه و محدودیت ها آزاد و در رفاه و آرامش باشند و ما سخت محتاج و انتظار چنین روز را داریم هرچند دیر اما آن روز می‌توانیم به معنای واقعی زنده گی کنیم.
بیشتر از دوسال است که ما زنان و دختران افغانستان از حقوق مسلم خویش بدون ارتکاب هیچ جرمی محروم هستیم انها به این باور دارند که یک زن مختص آشپزخانه و کارهای خانه است باید اشپزی یاد داشته باشد زن باید تمیزکاری را خوب یاد داشته باشدهزاران باید دیگر…
در جایی خوانده بودم که گفته بود:(اگر میخواهید مانع پیشرفت یک کشور شوید بهترین مهارت را برای زنان آن کشور آشپزی و بزرگترین آرزو را شوهر کردن بسازید آنگاه دیگر آن کشور پیشرفتی نخواهد داشت
اشخاصی که خود را مجاهد و آخوند یاد می‌کنند، آنانی‌که بلد نیستند درست حرف بزنند، آنانی‌که بدترین بشر در کره زمین هستند آمدن و تحصیل و کار را بر روی دختران و زنان حرام کردند!
جهانیان نظاره گر این بی عدالتی هستن و تلاش هایشان برای نجات از این ناهنجاری ها برای اتباع کشورم خصوصا زنان و دختران که در تبعید ساخته شده ی نظام فعلی هستند به نتیجه نرسیده است در اوج این بی عدالتی اما زنان شجاع افغانستان سکوت اختیار نکرده و برای اتخاذ و باز پس گیری حقوق خودشان با راهپیمایی اعتراضی به جاده ها بر آمدن و با ایجاد گروه های دادخواهی برای حق شان صدا بلند کردند و‌خواستار از میان برداشتن چهره بی عدالتی بر سیمایی وطن شان شدند /می‌شوند. این گروه تاریک اندیش با آیدولوژی زن ستیزانه شان باید بدانند تفاوت بزرگی است بین زنان بیست سال قبل و امروز این زنان زنان بیست قبل نیستن به هیچ عنوان شکنجه های طالبان مانع ایستاده گی شان برای دادخواهی و طلب حقوق شان نمی شود، قرار نیست هیچ زن افغان محو افکار پوسیده شان شود زنان در عین زنانگیشان گاهی قویتر از مردان عمل می کنند باید بدانند زن برده نیست زن زندگیست زن ظریف اما قویست، دشوار است باید ریسک بزرگ را به جان بخری و در مقابل این گروه مبتذل استقامت کرده افکار و اعتقادشان را نفی نمایی زنان معترض روزها در بند طالبان مورد خشونت لفظی و فزیکی طالبان قرار گرفتند جان خودشان و عزیزان خانواده هایشان را تهدید می‌کرد این شجاعت به خرج دادن و تلاش کردند در برابر ظلم ایستاده گی کنند
زنان شجاع سرزمینم!
نگذاریم که این بی عدالتی بالای ما تحمیل شود و امید وار هستم امروز تاریک اندیشان فهمیده باشند که ما زنان چند دهه قبل نیستیم که با خاموشی و اختیار زیر شلاق و شکنجه شان بروییم تاریک اندیشان سعی می کنند ما را در تاریکی نگه دارند زیرا از روشن شدن ذهن ما زنان می ترسند چون خوب می دانند که اگر زن بداند به فرزندانش هم یاد می دهد سعی کنید قوی بمانید. علیه شان مبارزه کنیم نگذاریم ما را دفن کنند بخاطر دختر بودن مان قصاص مان کنند بخاطر سیاه پوش نکردن مان شلاق بخوریم اینجا همه ی جزا ها مختص ما است!
بیاید قوی باشیم همه می‌دانیم چالش ها فقط راه مان را مشکل می‌کند، نه اینکه سبب از بین بردن راه شوند.پس اگر امروز در خانه ها نشستید و منتظر باز شدن مکاتب هستید.برخیزید مسلک جدید را شروع به یادگیری کنید چون ما زنان چهارچوب این کشور هستیم نیمی از پیکر این جامعه را تشکیل می دهیم بس بیاید نگذاریم نادیده گرفته و حذف مان کنند.