در سال های نود مردم افغانستان یک خشکسالی را گذشتاند و در قریه که ما زندگی میکردیم در یکهفته دو تن از همسایگان ما مریض شد بخاطر نداشتن ده دالر که ارزش دو خریطه سیروم بود و فات کردند. میگفتند یک یکنوع مرض “ابوبه”آمده که در افغانستان آنرا دامنه میگویند،مریض دهن و دامن میشود و آب بدنش خشک میگردد. اگر به موقع سیروم تطبیق گردد مریض صحت خود را باز می آبد و در غیر آن “ابوبه” جان انسان را میگیرد. در همان سال از آن قریه چند نفر به خاطر ادای حج با مصرف 3000 دالر به سعودی رفتند در رابطه ملا های مسجد وبزرگان قریه تبلیغ اجرای حج را به همه می نمودندو طرق ادای حج را می آموزاندند و رفتن به حج را کشودن دروازه جنت بر روی حاجی وانمود میکردند.
گذشت آن سال نکبت بار داستانهای غم انگیر بجا گذاشت.
در زمان حاکمیت نکبتبار و بی خاصیت طالبان نیز خشکسالی بالای سر مردم بار دیگر سلطه پیدا کرد و به حیات مردم فقیر و نادار مارنج و عذاب حاکمیت آفرید.
باشندگان محل ما خاطرات این روز های سخت و رنج آور را فراموش نمیکنند و ما که در آن محل نبودیم حین بازدید رنج و عذابی را که مردم دیده بودند به ما حکایت کردند که موی را از شنیدن آن در بدن رست میکرد.
یک باشنده قریه حکایه میکند:”از قدیم الایام مالداری و رمه گوسفند در کوه داشتیم. خشکسالی آمد، هیچ باران نشد از زمین و آسمان خاک می بارید.چوپان های ما از نابود شدن پی هم گوسفندان خبر دادند .من رفتم به کوه که کوسفندان ما می چرید در حدود 2000راس گوسفند داشتیم که بیشتر آنها تا رسیدن من نابود شده بودند .من صحنه مردن گوسفند ها را میدیدم که توان بغ زدن نداشتند.
مردم محل خود از داشتن خوردنی برای خودعاجز بودند. گوسفندان که از گوشنگی میموردند به جز از پوست و استخوان چیزی نداشتند. تعداد از گوسفندان را به دو تیلر تراکتور بار کرده به شهر آوردم وتا آمدن به شهر از نصف بیشتر آنها نیز نابود شدند.در شهر کسی به آنها خریدار نشد از دلسوزی تعداد آنرا به یک مسجد بردم تا رایگان به یگان کس بدهم همان روز جمعه بود قبل از اینکه من ابلاغ کنم که مسلمانان هر کس ضرورت دارد و توان نگاهداری همین گوسفندان را دارند رایگان بگیرند،ملا مسجد اعلان کرد که پدری سه کودک گرسنه خود را که توان نگاه کردن را ندارد آورده است اگر کسی ثوابی با خود میبرد ببرد. بعد از گفت و گو ها اشخاص پیدا شدند که آنها را با خود ببرند. من هم گوسفندان خود را همچو فرزندان دوست داشتم به آنها می گریستم .جانوران تا لحظه جاندادن به طرف من با چشم امید مینگرستند و از چشمهای من هم اشک جاری میشد. ملای مسجد اعلان دیگری کرد ، دو نفر نیت رفتن حج عمره به خانه خدا نموده است برایشان دعا کنید. بعضی ها یگان پوش قرآن و نذر که قبلآ در نظر داشتند به دو حاجی صاحبان دادند تا به خانه کعبه برسانند.ملای مسجد سفر بخیر و عافیت به آنها طلبید.”
در کانادا زندگی دارم چندین نامه برایم رسید که نوشته بودند( مسجد را جای بزنس ساختند که مغایر هدایت دین و فرمایش الهی است. به ادرس داده شده رفتم بعد از ادای نماز جمعه دیدم یکتعداد جوانان هم از پسر و دختر آمده بودند تا نکاح اسلامی و شرعی را عقد نمایند که به نوبت داخل محل نکاح نزد ملا مسجد میشدند و بعد از عقد نکاح با شادی و خوشی از دروازه مسجد میبرآمدند.من گفتم کار خوب است موافق هدایت دین اسلام این عقد صورت میگرفت و خاونواده های انسانی تشکیل میگردید و توافق در اسلام رکن اساسی اسلام است و ایجاب و قبول که ارکان اسلام است همین مفهوم را میدهد.اما کسی که برایم رهنمایی کرده بود گفت: نه در اینجا بزنس است.گفتم چگونه بزنس میتواند باشد؟گفت: دختران افغان که شوهر غیر اسلامی و غیر افغانی میگیرند از رضایت والدین می پرسند و میگویند:یکمقدار پول به مسجد کمک کنند صواب شان میشود.من گفتم:” این کار بد نیست مسجد جای مقدس است میشه یکمقدار پول ازین مدرک جمع آوری گردد به موسسه های خیریه و یا مهاجران زیر خیمه کابل کمک شود.”در همین صحبت کسی دیگری گفت: (به دیگر جا کمک میشود یا نه معلوم نیست اماگاه گاهی به حج بیت الله شریف می روند.)
تبلیغ از هر جایی بخصوص از رادیو – تلویزون بخاطر رفتن حج صورت میگیرد در قسمت حج فرضی برای یکمراتب تبلیغ بجا و لازمیست ولی در قسمت حج نفلی ( تمتع و عمره )شرایط و وضع نشان میدهد که حرف اضافیست. زیرا مردم ما فقیر و محتاج دستگیری اند و رفتن به حج و مصرف کردن پول که مردم نیز در آن حق دارند به هیچ صورت درست نیست تاسف آور این است که از طریق رادیو تلویزون حتی در اروپا و امریکا انواع حج را همه روزه تبلیغ میکنند و نیاز مردم بیچاره را هیچ در نظر نمی گیرند و درین اعلانات یاد آور میگردند هوتل چند ستاره بخاطر عیاشی و گذرانیدن روز های حج و موتر های نقل و انتقال تان نیز تهیه گردیده است .
حالا قضاوت را بشما می گزاریم و بگوید دستگیر ی از مردم فرض و لازم است و یا رفتن به حج نفلی که صرف یک میله و سیاحت است؟. والدین دوستم رونده ی حج فرضی خانه کعبه است آنها در هر چند سال یک مراتب به ادای حج میروندکه مصرف هر یک آنها در حدود ده هزار دالر است. آنها در کانادا کار نمی کنند از کمک دولت ولغیر “خیرات “پس انداز نموده حج میروند .(طبق آمار بانک جهانی 2008 زائرين افغان و ایرانی که بیشتر آنها افغان بوده اند و بصورت فرضی ،تمتع و عمره در همان سال به مکه رفته اند 1.937.000 نفر بوده که مجموعأ 4.879.000.000 دالر به بودیجه شیخ های عربستان ریخته اند با يک حساب ساده سرانگشت بوسيله پولي که افغانها سالانه به عربستان میروند و به مصرف میرسانند می توان تعداد 170.000 خانه در شهر ها احداث کرد . يا ميتوان 714.286 فرصت شغلی دهقانی يا 200.000 فرصت کاری کارخانه ای برای جوانان ايجاد کرد .) بانک چنین مصارف را نادرست میداند و ما نیز یاد آور میشویم که باید این مبلغ در داخل وطن و برای مردم محتاج و بیچاره ما به مصرف برسد . بر شیوخ اعراب که پول های هنگفت را غرض عیاشی در اروپا و امریکا به دختران زیبا روی میریزند از نظر انسانی و اسلامی نا درست است.
هموطنان ماکه مهاجر شده اند اقارب و نزدیکان شان در افغانستان در وحشت جنگ ،گرسنگی و انواع مرض دچار اند و از سوی تهدید انتحار تن های ضعیف انها را رنجور کرده اند و محتاج لقمه نان و پول دارو برای در مان استند و خود شان به رقابت بیشتر حج رفتن پرداخته اند و یا پولهای گزاف را صرف محافل خوشی طوی ،سالگره، شب شش و غیر میکنند چندی قبل دوستم که خودش توان کار را ندارد و سنیار( موسفید) است از مصرف 200000دالر طوی با حشمت پسرش خبر داد.
ای دوست و هموطن !نجات مریضان و کمک به محتاجان یک فریضه و افتخار است
بزرگان گفته اند:
دل بدست آور که حج اکبر است
از هزاران کعبه یک دل بهتر است
مولانا جلال الدین بلخی این شخصیت نامی علم و ادب می فرماید:
ای قوم به حج رفته کجاید کجاید
معشوق همیجاست بیاید بیاید
سعدی میغرماید:
بنی آدم اعضای یکدیگر اند
که در آفرنش ز یک جوهر اند
چو عضوی به درد آورد روز گار
دیگـر عضو ها را نماند قرار
جناب حاجی چند مرتبه ی و خراج چند صد هزار دالری!
بیا از خدا بترس؟همسایه ی گرسنه ات را دستگیری کن که خداوند ج عبادت خود و کمک به فقرا را یکجا در صوره ی فاطحه دستور داده است .
میدانید شاگرد مکتب در گرما و سرما زیر چوبتره ی چوبی ، روی زمین می نشند، بیوه بیچاره ویتیم که در کنارت حیات بسر میبرد نان خوشک ندارند و شب با رنج و عذاب به خواب میروند و اطفالش گرسنه اند. علامه اسمایل بلخی می فرماید:
چسان آسوده بتوان خفت “بلخی”
دل همسایه گر سیلاب غم داشت
و یا مریضی که از بی درمانی و دوا در محل زندگی ات جان میدهد و زندگی را پدرود میگوید.
خاطر خدا را در نظر بگیرید بخاطر فریب مردم به حج نفلی و اضافی نروید دستگیری مردم مستآصل و بیچاره صد بار بیشتر از چنین حج فرض است.بیایید فرض را بجا کنید و از نفل بگذرید.از آنچه گفته امدیم به این نتیجه میرسیم که و قضاوت را به شما میگذاریم که بگویید اگر ترازویی را در میان بگذاریم ، ثواب حج نفلی ، مدد رساندن به یک فقیر و بیچاره و تاسس یک موسسه خریه را وزن نمایم ، سبک و سنگینی پله های ترازو را محاسبه کنیم. قضاوت و انصاف بدست شما است.
امان معاشر ، خبرنگار آزاد
مصارف یک شبه ی شهزادۀ گان عریستان سعودی یک میلیون دالر