هر گل درین چمن  ورق گلـــستان ماست

هر سبزه فرش خانه ء در بو ستان ما ست

هر قا متی چنار که میغلــــــــــــــتد   از تبر

بیگانه  نیست، درد غمی  از  میـــان ماست

آواز عند لیب  و چکاوک به شا خـــــــه ها

پیغام عا شقانه ء از دوســــــــــــتان ماست

از رعد و برق و صا عقه هر گز مشو ملول

نازم به چشم ابر که دلــــسوز  جان ماست

هر چند فصل ها ی جداگانه سا خــــــــتند

لیکن بهار فصل گل و امــــــــتحان ماست

از خاک و آب و باد و هوای همین چــمن

تر کیب جان  ما و تو دربوستان  ماست