باد صـــــــــــبا در وطنم میبرد
جانب گــــــــــــــــلها سخنم میبرد
خشک شود پنجه گلـــــــچین باغ
نگهـــــت گل از چمــنم میبرد
اجنبی در ظلمــــــــــت شب آمده
ثـــــــــــروت بــــــاغ عدنم میبرد
یوســـــــفم آواره ز اخوان شـــدم
از تن مـــــــــــن پیر هنم میبرد
ضعف چنان کرده مرا بی ثبات
موج سرشــــــــــــــکم بدنم میبرد
چیزی نمانده ظــــــــــــفرا در تنم
دشمن ظا لم کـــــــــــــــــفنم میبرد