واندم که یار بر دل گر مم حضور داشت
این خانه از طلیعهء خورشید نور داشت
باغ جنان به مـــــــــنز لت دل نمی رسید
طو بای آرزوطرب از حسن حور داشت
گلبرگ سبز خا طر من با بـــــــــهار بود
احسا س عا شقانه صـــدای سرور داشت
هر غصــــــــه از تجمل امید می شکست
شادی مــیان صفحهء عمرم مرور داشت
هر صــــــبحدم مصاحب خورشید میشدم
هر روز آفتـــاب مــــــحبت ظهور داشت