حامد کرزى : “ما صلح ميخواهيم به هرقيمتى که باشد.”
حامد کرزى رييس جمهور، روز دوشنبه 1392 درجريان سفر به ولايت فراه، ضمن ديدار باخانواده هاى شهدا و مجروحين حادثۀ اخير درآن ولايت، طالبان را يکبار ديگر برادر خوانده گفت که باطالبان افغانى مصالحه و باطالبان بيرون مرزى مبارزه مينمايند. این در حالیست که انفجار های اخیر را مستقیما به طالبان نسبت داد وباز هم ایشان را برادر خوانده میخواند.”ما صلح ميخواهيم به هرقيمتى که باشد.”خوب خریدن جنت هم مشروط به شرائط مشخص است وخداوند به طور مشخص بندگان خودرا به أعمال مکلف ساخته ودربدل جنت را وعده داده واما صلحی رئیس جمهور قیمت نا محدود دارد وبه هر قیمت وشرطیکه باشد با طالبان صلح میکند به قیمت جان مردم به قیمت ارزش های مدنی وانسانی به قیمت همه هستی افغانها آخر این صلح به درد کی میخورد؟
آقای حامد کرزی صلح میخواهد به هر قیمتی که باشد ولی ملت صلح میخواهد بخاطر ادامه حیات وزندگی اگر حیات از مردم گرفته شود دیگر صلح به چه کار اید؟چندین فر مانده ضد پاکستان وداعی صلح بشمول استاد ربانی قربانی پیام صلح شده اند واگر قیمت صلح پوره نشده لطف کنید اینبار خود شما لفافه پیام صلح را از نزد قاصد صلح بگیرید چرا آنرا بدامن دیگران می اندازید؟ ویا بر نامه این است هر کس را خواسته باشی از سر راهت بر داری قاصد صلح را بسوی ان میفرستی حالا دیگر حامل پیام صلح ویا قاصد صلح عزرائیل شده باید به آدرس افراد مشخص رهنمائی شود. ما جان خودرا دوست داریم وصلح را بخاطر حیات خود وملت میخواهم اگر من زنده نباشم وملت هم اسیر فروخته شود صلح نمیخواهم.
پاسخ فراهی ها به سخنان حامد کرزی: یک تن از باشندگان فراه بنام سيد احمد در جواب افزود: “ما نان نميخواهيم؛ جان سالم ميخواهيم.” لذا این کمک نقدی شما نمیتواند پاسخگو نیاز های ما باشد ما صلح را در زندگی میخواهیم وبعد ازینکه همه ما قربانی انتحار وپیام های دروغین صلح شدیم دیگر صلح بکار نمی اید.حال معلوم نیست رئیس جمهور صلح را برای کی میخواهد وبا کی صلح میکند.این طالب داخلی وخارجی یعنی چه همه دست بهم داده از پشتون آباد وپشین کویته تا داخل افغانستان مردم را قربانی میکنند این فرق وتفاوت یعنی چه؟
دفتر قطر به کابل ربط ندارد: هدف طالبان از ایجاد دفتر رسمی در قطر این است تا راه وپنجره مذاکره با آمریکا وکشور های دیگر را بگشایند وقطعا هدف شان مذاکره با حکومت کابل نیست. لذا دفتر قطر علاوه ازینکه موقعیت حکومت کابل را ضعیف میسازد باعث برسمیت شناخته شدن طالبان نیز میگردد. مذاکره بین نیروهای خارجی وطالبان برای ملت افغانستان، برای نظام افغانستان وبرای آیندۀ ما یک فاجعه است.
اگرما تبدیل شویم به یک نیروی بی تفاوت، بی ربط و رابطه با اوضاع، امریکایی و طالب با هم مذاکره کنند نه ما بالای طالب تأثیرگذاراستیم و نه بالای امریکایی، پس نمایندۀ سرنوشت این ملت کیست؟ من با او روش نه تنها مخالف استم که آن را به ضررافغانستان، آیندۀ افغانستان و وحدت ما می دانم.»
نگاه به اینده از دریچه گذشته: هنگامی که امریکائی ها نیروها را درافغانستان بیشترساختند، اعلام کردند که هدف این نیروها چنین است، نخست ازبین بردن ادارۀ موازی طالبان که درشماری ولایات افغانستان به وجود آمده بود. دوم گسترش حاکمیت دولتی افغانستان درمناطقی که تحت شعاع قرار گرفته بود. سوم تقویت نیروهای امنیتی افغانستان وچهارم هم وادارسازی پاکستان به همکاری ها. تا جایی که من اوضاع را می بینم دراین چهارساحه پیشرفت قابل ملاحظه یی که دراوضاع نقطۀ عطف به وجود آورده باشد وجود ندارد.اگر پروسه بهاء دهی به صلح تقلبی به اساس خواست حامد کرزی همچنان ادامه داشته باشد شاید صد ها قربانی دیگر بدهیم واما قیمت مورد نظر پوره نشود. طالبان صلح را به قیمت حاکمیت خود میخواهند وبس نه قبولی قانون اساسی به همین دلیل کشته میروند تا قیمت تکمیل شود.