افغانستان را با شعاراتحاد برای پیروزی دموکراسی نجات بدهیم. وضع کنونی برای تمام اقوام ساکن درافغانستان تحمل ناپذیرگردیده است وادامه این وضع مردم مارا دچار تراژدی غم انگیزخواهد گردانید. اهداف دولت نام نهاد وحدت ملی با خواسته های عادلانه مردم و وجدان جمعی مطابقت ندارد. مردم بیدارگردیده اند ونمی خواهند بیش ازاین حقوق طبیعی آنها چون حق زندگی، آزادی، برابری، رفاه عمومی وعدالت اجتماعی مورد تجاوز زورگویان وچاقوکشان قراربگرد. حقوق طبیعی انسانهاودیعه الهی است واین حقوق راخداوند به بندگان خود اعطا نموده است. ازنظرقوانین حقوقی وبین المللی هرنوع تبعیض وتجاوزبه حقوق طبیعی انسانها جرم وجنایت به بشریت محسوب میگردد وازنظراسلامی
شرک به خداوند است .دولت با بی شرمی بی سابقه و با پیروی ازسنن منسوخ، واعلامیه های پرطمراق دموکراسی را آلوده به فساد، جعل، دسییسه وتقلب گردانیده وبانقشه های رمزآلود وبازی با احساسات و عواطف پاک مردم عوام،از دموکراسی برای مشکلات روزمره وتقسیم قدرت استفاده می نماید. رژیم با بی اعتنایی وبی احترامی بی شرمانه به خواسته عادلانه مردم در مبارزه بافساد وتوزیع عادلانه قدرت براساس لیاقت وتقوی، امنیت ملی رابه خطر افگنده است . مردم مادرطول تاریخ بارجنایات استبداد های سیاسی ومذهبی را بردوش دارند، مردم بیشترازاین آرزو ندارند آله دست اقلیت های خائین باشد که به زبان داد ازدموکراسی وحاکمیت قانون می زنند اما درحقیقت بامسخ ساختن دموکراسی تلاش دارند تا اشتیاق مردم را برای ازادی ازبین ببرند وتنور تفرقه افگنی واختلافات را بین اقوام افغانستان که درطول تاریخ درکنارهم برادرانه زندگی نموده اند داغ نگاه دارند. سخنرانی های غرا و به ظاهرزیبا مانند آشتی ملی، وحدت ملی ومنافع ملی سرپوش ریاکاری وتزویراین دولت ناکارآمد برای مسخ ساختن دموکراسی است تا افکارعامه ازقفس موهومات وخرافات منسوخ آزاد نگردد. امنیت، صلح، رفاه عمومی وسعادت وخوشبختی بدون پیروزی دموکراسی تامین نمیگردد. در دموکراسی همه بااستفاده ازعقل ووجدان ازحقوق وآزادی های فردی واجتماعی برخوردار می گردند. تنها اتحاد برای پیروزی دموکراسی، کشور ومردم مارا از تکرار تراژدی های غم انگیز تر نجات خواهد داد. مردم ما قهرا ازنعمت های دموکراسی محروم گردیده اند اما فطرتا تشنه آزادی، برابری و برادری اند. اتحاد برای پیروزی دموکراسی دولت رامجبورمیگرداند تارضایت وموافقت مردم رابدست آورد درغیرآن مردم حق دارند دراثر اعتراضات مدنی دولت را واداربگردانند تا وضع غیرقابل تحمل راتغیر بدهد ویا ازراه مسالمت آمیز آنرا بردارند وبجای آن حکومتی را انتخاب نمایند که رفاه و امن را تامین نماید.اتحاد مردم برای دموکراسی کشوررا ازتعصبات جاهلانه قومی،زبانی و مذهبی نجات می دهد .اتحاد برای پیروزی دموکراسی ازضرورت های اساسی وطبیعی انسان محسوب میگردد، زمانیکه دموکراسی واقعی برقرارگردد مردم بادار ودولت پاسدارامنیت آنها میگردد. مردم ما طی بیشترازسی سال بجان، مال واولاد خود تجربه نموده اند که دولتهای گذشته با انحراف ازدموکراسی به زیرنقاب شعارهای عوام فریبانه، به مسخ ساختن دموکراسی، قومی پرستی و تعصب را مشروعیت بخشیده اند واین قاعده زشت بدتراز قرون وسطی تاثیرمنفی به اخلاق وطرزتفکرحتی تحصیل کرده ها واستادان کشور نیزگذاشته است. استادان دراین مقطع سرنوشت سازبجای اتحاد از دموکراسی جوانان را درجنگ الفاظ مانند دانشگاه وپوهنتون بر علیه همدیگر تحریک می نمایند و چاپلوسانه به اهداف دشمنان دموکراسی کمک می نمایند وبدون تردید تاریخ ازبردن نام آنها ننگ خواهد داشت. تظاهرات 27 ثورجنبش روشنایی قشنگ ترین همایش دفاع ازدموکراسی بود که دشمنان دموکراسی مانند موش های صحرایی ازترس فریاد های عادلانه مردم شهر به پشت دیوارکانتینرها پنهان گردیدند، و برخلاف قانون فرمان اخراج مامورین دولت را دراین جنبش مردمی صادرنمودند ورییس پولیس گارنیزون کابل پیش ازبرگزاری این حرکت مدنی، اشخاص سرشناس رامتهم به بی نظمی نمود. باوجود تهدید وهراس افگنی، هزاران نفراز ازجوانان ، زنان ، مردان وحتی کهنسالان با بیرق های افغانستان، باشعار عدالت خواهی وحتی با نثار شاخه های گل به نیروهای امنتی نشان دادند که « درد ما برق نیست – درد ما فرق است» « درعصرروشنایی – تاریک اندیشی شرم است» با نظم وآرامی که حتی درتاریخ تظاهرات پیشرفته ترین کشورهای اروپا سابقه نداشت به پاک کاری جاده ها پرداختند. من هزاره نیستم ولی بی مهری سایر اقوام افغانستان را که دراین همایش پرافتخار تاریخی برادران هزاره خودرا تنها گذاشتند بی احترامی به دموکراسی می دانم، این حرکت حتی وجدان خفته رژیم را بیدارگردانید وآن را تقدیرنمود. هزاره های افغانستان بیشترازسایراقوام درد قوم پرستی را حس می نمایند، آنها برخلاف میل تکه داران خود به تابو شکنی پرداختند. برای نجات افغانستان ازاین وضع ناهنجار یک راه وجود دارد تا همه برای پیروزی دموکراسی متحد گردیدیم، در اتحاد به دموکراسی جهان ازما حمایت می نماید. افغانها درعالم مهاجرت به کشورهای دنیا می بینند ومی دانند که دموکراسی بدون آزادی های مدنی واشتراک عمومی درحیات سیاسی واجتماعی بی ارزش ومسخ میگردد وبه دیکتاتوری منتهی می گردد . اتحاد برای پیروزی دموکراسی، رسم وآئین قوم پرستی وسنن پوشالی را به رسمیت نمی شناسد همه با پیروی ازعقل ومنطق درقلمرو وجدان عمومی ازحقوق ومسئولیت های قانونی و مدنی برخوردارمیگردند. آدم های آلوده نه آزاد اند ونه حق طلب . حقیقت ازهر چیز گرامی تر ووالاتراست وحقیقت رانمی توان در پای بت پرستی های قومی وزبانی وتعصب های که ریشه بروهم وگمان دارند قربانی نمود. ما افغانها می دانیم و قبول داریم که انگیزه وعلت تعصب های منفعت جویانه ومغرضانه، کوچک ونا پایداراست و با وجدان وشرافت انسانی سازگارنیست. هدف دموکراسی واقعی، آسایش وسعادت انسان است، اتحاد برای پیروزی دموکراسی حیثیت وجایگاه افغانستان را درجهان ارتقا می بخشد. فرانکلین روزولت سی ودومین رییس جمهور امریکا ازحزب دموکراتها درزمان جنگ جهانی دوم دریکی ازنطق های خود گفت : امید آنست که دنیای آینده، آن دنیایی باشد که هم اکنون برای رفاه وامنیتش می جنگیم، برشالوده چهار آزادی مهم واساسی استوار گردد. اول آزادی بیان وحرکت های مدنی درسراسر دنیا دوم آزادی مذهب سوم آزادی ازقید احتیاج وچهارم آزادی ازترس. روزولت درکنار ابراهام لینکن و واشنگتن بگونه محبوب ترین رییس جمهوری امریکا دردنیا شهرت دارد. فجایع کنونی در افغانستان وجهان نشان میدهد که آرزوی روزولت تاجه اندازه تحقق یافته است؟ ما می دانیم که روان روزولت ازچه کسانی می نالد؟ اعلامیه حقوق بشرواستقلال امریکا صراحت دارد که دولت براساس رضایت وموافقت مردم به وجود می آید، اما جان کری بدون توجه به رضایت وموافقت مردم درافغانستان رییس جمهورورییس اجرائیه را انتصاب می نماید. فرزندان نا مشروع کری طی دوسال یک گام مثبت به خاطر بهبود اوضاع برنداشته اند وبرخلاف در ها را بروی فرزندان اختناق و دوران سیاه وتاریک ملک الطوایفی بازنموده اند، انها درمقابل مردم افغانستان احساس مسئولیت نمی نمایند، فرمان های اشغال وظایف ازسفارت امریکا صادرمیگردد، با تروریست وانتحاری معامله ومذاکره می نمایند ودادخواهی های قانونی ومتمدنانه را نشانه ضعف می دانند، دراین وحشت سرای دولت کری مردم جاره جزء دو انتخاب ندارند، اول تمام اقوام ساکن باید مسلح گردند ومانند دوران کرزی بجای افغانستان واحد مشران خودرا نماینده وپیشوای خود انتخاب نمایند که دراین صورت هرقوم بدبخت وکشور بی عزت میگردد ویا انیکه افغانستان را خانه مشترک خود بدانیم وسرنوشت مشترک داشته باشیم درآن صورت همه باید برای پیروزی دموکراسی اتحاد نمایم ودرغیرآن جنگ ، ظلمت، وفقروبدبختی همه را دانه دانه خواهد خورد. نمایندگان کری، به امید پشتبانی امریکا،به آن اندازه بی حیا، بی شرم وجسور گردیده اند، که بهای خون صدها هموطن مارا درمرکزشهر با اظهار یک کلمه عوامفریبانه که انتقام خون شمارا خواهیم گرفت خودرا تبرئه می نمایند ویک هفته بعد انتقام گیری ازخون شهدا فراموش می گردد وقتیکه اشرف غنی وعبدالله ماموراند پس امریکا مقصرومسئول اصلی فجایع کنونی و به درازا کشیدن جنگ وبی امنیتی درافغانستان می باشد.حالا فهمیدیم که روان روزولت ازکی می نالد. برادران وخواهران افغانی بیایید برای پیروزی دموکراسی متحد گردیدیم .هرانسان دراین کره خاکی آرزودارد که ازرفاه، صلح وامنیت برخوردارگردد. تنها دردموکراسی این آرزوها تحقق می یابد. اتحاد دردموکراسی مارا قوی وآبرومند میگرداند، زمانیکه قوی گردیم مانند بیوه زنان درمانده وباریختن اشک تمساح جرم وتقصیر خودرا بگردن همسایه ها نمی اندازیم وتمام ملت مظنون ومتهم به جاسوسی نمی گردد وهمسایه ها نیزجرات نخواهند داشت تا شهرهای مارا موردتاخت وتازقراربدهند. دراتحاد به دموکراسی ما می توانیم بدون خونریزی وبرادرکشی با انتخاب مردان اندیشه وعمل سرنوشت خودرا تعین نمایم تا بار خیانت ها وجنایت های امروز بردوش نسل آینده منتقل نگردد.
دکتورعلی احمد کریمی—تحلیلگرسیاسی دراموربین المللی- مسکو