روز جهانی منع اعدام و اشک تـمساح مدعیان دروغین حقوق بشر : میـرعـبـدالـواحــد ســادات

 میرعبدالواحد سادات. دهم اکتوبر از سال  ( ۲۰۰۲ م )  توسط سازمان عفو بین المللی و سازمان « جهانی علیه مجازات اعدام » بمثابه روز جهانی منع جزای اعدام تجلیل میگردد.                                                این جزا که سابقه طولانی دارد و بعد ازتصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق های ناشی از آن ، کماکان در( ۴۸ ) کشور عضو موسسه ملل متحد اعمال میگردد ( درقوانین ۹۸کشورجزای اعدام لغو گردیده و در ( ۳۶ ) کشور با وجودیکه در قانون وجود دارد عملی نمیگردد و ( ۶ ) کشور تطبیق آنرا به شرایط جنگی محول ساخته اند ) در کشور های ایالات متحده امریکا ، چین ، سعودی ، ایران و کوریای شمالی زیادترین اعدام عملی میگردد.    

                                                                                                                                      مخالفان منع اعدام استدلال مینمایند که جزای اعدام ، مخالف حق زندگی و یا حق حیات بوده و نوعی شکنجه محسوب میگردد که با اصول مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر تناقض دارد . البته ملل متحد تا کنون نتوانسته در رابطه به منع جزای اعدام کدام میثاق خاص را تصویب نماید ، زیرا با مخالفت و حتی ویتوی دولت های چین و امریکا مواجه میگردد.  تلاش برای منع جزای اعدام که از احترام به کرامت انسانی ناشی میگردد قابل تایید بوده و این قلم بحیث شاگرد حقوق با این نتیجه گیری کمیشنر عالی موسسه ملل متحد در امور حقوق بشر ( در سال ۲۰۰۷ م ) که « شواهد موثقی وجود ندارد که نشان دهد ، اعدام سبب کاهش جرایم میگردد » موافقت کامل دارد .                                      اما اشک تمساح مدعیان دروغین حقوق بشرو اظهارات امروزی آقای نماینده اتحاد اروپا در افغانستان کــه « نگرانی خود را از سلب حق حیات » ابراز نموده ،  بسیار مزورانه ، کاذب ، فریبنده و  « پروژه یی » میباشد ، زیرا:                اول در افغانستان اجرایی حکم اعدام بالای مجرمین بسیار خطرناک در جرایم انفجار ، ترور ، غارت مسلحانه ، خیانت ملی ، جاسوسی و… که باعث سلب حق حیات هزاران انسان بیگناه گردیده ، فقط در چند مورد زیاد وجود نداشته است ( که بسیار سوال برانگیز میباشد ).                                      

دوم : درسال ( ۱۹۹۰ م ) در افغانستان « قانون منع و تحدید جزایی اعدام » نافذ گردیده و مرعی الاجرا میباشد ( تصویب این قانون که در آنوقت با استقبال پروفیسر آرماکورا گذارشگر خاص ملل متحد در امور حقوق بشر قرار گرفت ، درین قانون جزایی اعدام بخاطر عقیده و مخالفت سیاسی مطرح نبوده و در تعداد از جرایم ، تحدید و در جرایم خطرناک ضد امنیت داخلی و خارجی که در بالا تذکار یافت ، جزایی اعدام تجویز گردید ).                                      سوم : در حالیکه تراژیدی خونبار افغانستان که معلول و محصول مداخله خارجی میباشد به زخم ناسور مبدل گردیده بالاثر تداوم سیاست های کجدار و مریز امریکا و انگلیس ، تشدید جنگ اعلام نا شده پاکستان در وجود شرارت پیشه گان طالب و داعش و جرایم تروریستسی آنان ، صد ها هموطن ما قربان میگردد و همه روزه در اطراف و اکناف کشور کربلا ، تکرار میگردد و همین اکنون دوزخ در کندز و هلمند بر مردم تحمیل گردیده است و یزیدیان داعشی محرومترین خلق خدا را از حق حیات محروم میگردانند و … ( حسب ارقام منتشره دررسانه ها ، روزانه تا سه صد افغان از حق حیات محروم میگردد ) کجا هستند ؟ این آقایان مدافعان دروغین حقوق بشر ، تا در مورد حقوق بشر و حق حیات حرافی نمایند.                                                                                              

با حرمت

میر عبدالواحد سادات