پالیسی دونالد ترمپ به ارتباط افغانستان سر انجام تثبیت شد: خلق وحشت و ادامۀ اشغال. با پرتاب مادر بم ها، ترمپ خط مش خود را در مورد افغانستان به جهان اعلام کرد که اشغال این کشور تداوم خواهد یافت. در ظاهر امر، پرتاب یک بم “غیر اتمی” 21 هزار پوندی به منظور انهدام داعشیان و سنگر های آنها بود، اما در واقعیت افغانستان اولین آزمایشگاه این بم مهیب گردید. ترمپ بعد از حملۀ راکتی بر سوریه بار دیگر ثابت ساخت که دیگر آن ترمپ سابق نیست، بلکه یک تغییر کیفیتی منفی در او پدید آمده است. کودتای نظامیان و گروه های دست راستی امریکا علیه ترمپ موفقانه به پیش میرود و ترمپ هم برای نجاتش از مرگ و یا محاکمه، تسلیم کودتاچیان شده است. اکنون ترمپ مانند اوباما، بوش و کلنتن عمل نموده و شعار های دورۀ انتخاباتی خود را کلاً به دور انداخته است.
نیروی هوائی امریکا به امر دونالد ترمپ رئیس جمهور این کشور یک بم 21 هزار پوندی را ذریعۀ طیارۀ ترانسپورتی ام سی 130 بر مواضع داعش در ناحیۀ اچین ولایت ننگرهار پرتاب نمود که طبق گزارشات به تعداد تقریبی 94 تن از داعشیان را نابود ساخت و سنگر های سر زمینی و زیر زمینی آنها را قسماً منهدم نمود، لاکن داعش ادعا دارد که هیچ تلفاتی نداشته است. این بم مهیب غیر اتمی که بار اول در افغانستان مورد آزمایش قرار گرفت، به نام “مادر بم ها” نامیده میشود که قدرت تخریبی وسیعی را دارد که حتا می تواند ساحۀ چند هزار متری را به نابودی بکشاند. امریکا این نوع بم را (GBU-43) در افغانستان اشغال شده مورد آزمایش قرار داد، زیرا میدانست که برایش کمترین مانعی وجود ندارد. از یک دولت مزدور و دست نشاندۀ کابل چه توقع میرود که با چنین تجاوز و عملکرد ضد بشری بتواند مخالفت نماید. صرف حامد کرزی اولین رئیس جمهور دست نشاندۀ امریکا با حیله و فریب صدای اعتراض را بلند کرد که به مردم خویش مکارانه نشان بدهد که او شخص ملی است و در افغانستان اشغال شده هم دموکراسی حکمفرماست که هر فرد میتواند آزادانه اظهار عقیده نماید.
بایست یاد آور شد که سوسیال امپریالیسم شوروی هم در جریان اشغال کشور ما، بار ها سلاح های جدید خود را در کارزار افغانستان امتحان کرده و با کشتار مردم ما کارآرائی سلاح خود را ارزیابی نمود. اکنون نوبت امریکا است که تجربۀ شوروی شکست خورده را بیازماید. یک عده از متخصصان فنی ارزیابی مقامات وزارت دفاع امریکا را از نتیجۀ انفجار این بم 18 میلیون دالری به نظر شک و ترید می نگرند. ناگفته نباید گذاشت که امریکا از قبل تصمیم گرفته بود که مادر بم ها را در منطقۀ اچین ولایت ننگرهار آزمایش کند و روی همین ملحوظ تعداد زیادی از مردم محله را با فشار و همکاری دولت مستعمراتی کابل به سایر مناطق کوچ دادند. به عبارت دیگر، آزمایش مادر بم ها تصادفی نبود، بلکه از قبل طرح ریزی شده بود.
امریکا از سال 2012 بدینسو بیش از 12 هزار بم بر افغانستان پرتاب نموده که هزار ها تن مردم ملکی را به هلاکت رسانیده است. روزی نیست که فردی و یا افرادی در میهن ما توسط قوای متجاوز و یا تروریستان نابود نشوند و تلفات نبینند. مادر بم ها که 21 هزار پوند وزن دارد و انفجار آن معادل 11 تی ان تی تخمین شده که صدای مهیب آن در دشمن هراس و وحشت خلق می نماید. مهمتر از همه، تاثیرات روانی انفجار این بم است که امریکا می خواهد آن را در ساحۀ عمل تطبیق نماید و به “دشمنان” این کشور بفهماند که با چه سلاح مخربی مواجه خواهند شد. بعد از انفجار مادر بم ها در منطقۀ اچین ننگرهار، سراسیمگی و دست و پاچگی همه جا را فرا گرفت و مردم به هر سو می دویدند تا پناهگاهی بیابند. مردم قریه گفتند که “ما فکر کردیم که زمین و آسمان زیر و بر شده است. صدای دلخراش و میهب بم گوش های ما را برای مدتی کر ساخته بود. ما به این عقیده شدیم که دنیا به پایان رسیده است”. یک عده ای دیگر هم اظهار عقیده کردند ما در آغاز خوش شدیم که گلم گروه تروریستان داعش جم خواهد شد، لاکن این گروه تروریستی بار ها ثابت ساخته است که انعطاف پذیر بوده و با یک و یا دو بم نابود نمی شوند، در حالیکه ضربۀ شدید را از هر دو جانب مردم ملکی تحمل می نمایند. علی رغم ادعای امریکا که تلفات مردم ملکی به کلی ناچیز بوده، شاهدان عینی عکس ادعای امریکا را شهادت میدهند.
هنوز چند روز از حملۀ راکتی امریکا بر سوریه نگذشته بود که مادر بم ها به فرق افغانستان ریخت. امریکا مرتکب عین جنایتی گردید که دولت سوریه را به آن متهم ساخته است. بشر اسد اعلام کرد که حادثۀ استعمال اسلحۀ کیمیاوی صد در صد جعلی است. تا اکنون معلوم نیست که چطور تروریست های داعش و با حمایت کدام کشور در افغانستان رخنه کرده اند. آیا دست مخفی غرب درین نهفته است که جهان اسلام را بیشتر بد نام بسازد و بعداً دست نشاندگان سرکش خود را به نابودی بکشاند؟ پرتاب مادر بم ها هیچگونه توجیه تکتیکی و ستراتیژیک نداشته است، لاکن انعکاس جهانی آن غیر قابل انکار است، چیزیکه امریکا می خواهد: قدرت نمائی جهانی امریکا در چشمان دوست و دشمن. دلچسپ اینکه زمان پرتاب مادر بم ها بر افغانستان قابل توجه است. به تاریخ 14 اپریل کنفرانس صلح مسکو آغاز شد که در آن کشور های هند، پاکستان، ایران، چین، روسیه، افغانستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان اشتراک نمودند. واشنگتن بدون توجیه علاقمندی در اشتراک به این کنفرانس نگرفت، بلکه عکس العمل خود را با پرتاب مادر بم ها نشان داد که این کشور در سطح جهانی یکه تاز است و زیر بار هیچ کشور دیگر نمیرود و جنگ و صلح را خودش تعیین می کند، نه دیگران. در مجموع دلایل آتی را میتوان در تصمیم امریکا به ارتباط پرتاب مادر بم ها بر افغانستان نگاشت:
- تثبیت موقعیت جهانی امریکا که هنوز هم اولین کشور قدرتمند جهان است
- ترساندن دشمن و خشنود ساختن دوست
- به هراس افگندن سوریه و ایران
- اخطار جدی به کوریای شمالی که چه عاقبتی در پیش خواهد داشت
- به میدان کشیدن تکنولوژی مدرن و مخرب امریکا به رخ جهان
- قدرت نمائی علیه روسیه و چین که کشور های در حال صعود اند
- تزریق برداشت امریکا منحیث یک قوۀ عظیم و شکست ناپذیر در دماغ مردم و زعامت کشور های جهان
- تداوم اشغال افغانستان تا زمانیکه امریکا بخواهد
- منحرف ساختن اذهان عامۀ امریکا از مشکلات درونی قصر سفید
- منحرف ساختن اذهان عامۀ امریکا از غایله ای که ترمپ به ارتباط مداخلۀ روسیه در انتخابات سال 2016 به آن مواجه است.
افغانستان بار دیگر قربانی امیال امپریالیستی شده است. این سرزمین بلاء کشیده دمی نمی آساید و نفسی راحت نمی کشد که مصیبت دیگری به آن نازل میشود. این هم می گذرد. به حکم تاریخ این کشور دردمند، معتقدم که کشور ما بار دیگر به مساعی هم جانبۀ مردم استعمار شکن این سرزمین، از زیر ستم ستمگران داخلی و خارجی رهائی خواهد یافت و راه شکوهمند آزادی، رستگاری و سعادت را در پیش خواهد گرفت.