با تاسف باشندگان شریف کابل امروز باز درخون غرق اند.

در باب  وطن  گفتنی  بسیار دارم

از  دیدن خون ٬ مرغ دل  بریان  دارم

از بس که  خون بجای اشکم  جاریست 

                                  دامن  ز خون  دیده کی  پنهان دارم   « ماریا دارو»         

 به  گریه  این  کودک روزنامه فروش بنگرید که  از مرگ  حمتی  میگریزد

کی  باشد  وطن  از چنگ  ظلم آزاد شود

چشم  اهریمن  ز داشته  ما  خاک شود

هر کس  که  بما  چشم  طمع  میدوزد

سر پا وطنش  مانند  ما خاک  شود« ماریا دارو»