هوای وطن!
امروزهفت ثور، آغازفاجعهءپایان ناپذیریست که پوره چهل سال پیش، با کودتایی توسط باند خلق وپرچم آغازشد.گرچه درین مورد سروده های زیادی ترتیب وتکراربه دست نشرسپرده ام، امروزفقط با ابرازنفرت ازان تحول منفی، منظومه ای به یاد وطن، پیشکش دوستداران می کنم:
وطن! ای سرم فدایت، نرود زسرهوایت
بکشم زسینه دل را، نه تپد اگربرایت
توچوعطرنازبوئی، تویگانه آرزویی
همه را توآبرویی، چه بگویم ازبهایت
بیتوآتشم به دامن، نکنم هوای گلشن
ای نهفته هستی من، به هوایت، به فضایت
تا به غربت آرمیدم، دل زنیک وبد بریدم
چوتوسرزمین ندیدم، ای توخوب بی نهایت
دوستانِ با درایت، بکند زتوحمایت
شکند قد رسایت، دشمنان بی کفایت
وطن ای امید افغان، حب توست رکن ایمان
به دل«اسیر»نالان، همه خالی است جایت