محمد یوسف کهزاد، نقاش، شاعر، داستان نویس، هنرمند تیاتر و بنیاد گذار نگارستان شادروان غلام محمد میمنه‌گی به سال 1314 خورشیدی برایر با 1935 میلادی در شهر کابل چشم به جهان گشود. به روز پنج شنبه یازدهم دلو 1397 خورشدی برابر با 31 جنوری 2019 میلادی به عمر هشتاد و سه ساله‌گی در امریکا دار فانی را وداع کرد.
شادروان کهزاد مکتب را در لیسۀ « نجات » یا امانی تمام کرد. به سال 1333 خورشیدی برابر با 1954 میلادی به دانشگاه کابل رفت و در دانشکدۀ ادبیات تحصیل عالی را تمام و بعد به کشور ایتالیه رفت ودر رشته هنر نقاشی آموزش دید.
محمد یوسف کهزاد از جمله تمام هنر های که استعداد داشت به هنر نقاشی شهرت زیاد کسب کرد. سایت ماریا دارو مراتب تسلیت خویش را به خانم زکیه کهزاد و باقی خانواده کهزاد تقدیم و در این سوگ بزرگ خویش شریک میداند.
واین هم نمونه شعر کهزاد که بیاد وطن ناله میکرد.
ای وطن ، داغترین دوزخ دنیا شده یی
بـــــرسرملت خـــود،خط چلیپا شده یی
تیغ فرزند خودت، سینۀ پاک تودرید
زیر پـــــای قدم خویش،تۀ پا شده یی
دامـــن پاک توآلـــــوده به تریاک شده
همه مجموم توگشتند که لیلا شــده یی
هرکجا مینگری، نقش ونگارنسب است
به تماشای خودت، غرق تماشا شده یی
پاره شد صفحۀتاریخ تو از دست رقیب
تنـی ویــــرانه تر ازپیکر بودا شده یی
دوستان جمله زمینای توسیراب شدند
تو چرا تشنه تراز ساحل دریاشده یی
دیدۀ از خــــود وبیگانه، قدمگاه توشد
باهمه بیکسی ات ، محرم دلها شده یی
بــــعد ازین طاقت فریاد ندارد دل من
باخبر باش، که بازیچـــۀ دنیا شده یی
قصۀ عشق تو گرم است، به هر شهر ودیار
ای وطن، با توچه گردند که رسوا شده یی
سالها دست نوازش بسرت کس نکشید
چقدر پیش خودت بیکس وتنها شده یی
تــو مپنــدار که رفتیـــــم فراموش شدی
من فدای سرت ای خاک که بی ما شده یی.