فساد و فحشا درارگ ریاست جمهوری افغانستان!… دکتـور علـی احمـد کریـمی

  تلفات تکان دهنده به ارتش و نیروهای امنیتی، انتحار و قتل های زنجیری ،فقر عمومی،شیوع رو به افزایش امراض و مبتلایان به مواد مخدر،رشد مرگ ومیر در میان کودکان، خطر رو به افزایش تفرقه  افکنی های قومی، افزایش بیکاری ، فاجعه محیط زیست، جعل و تقلب در انتخابات، اشغال وظایف بر اساس،رشوه، خویشاوندی، قومی ودر این اواخر تن فروشی و استفاده ابزاری از زنان  در ارگ ریاست جمهوری ازشاخص های تهدید به امنیت ملی وبین الملی کشور است  که مهم ترین دست آورد های پنج سال دولت به ظاهر وحدت ملی می باشد . در طول تاریخ ارگ مرکز استبداد سیاسی ،ت فرقه افکنی و ظلم و فحشا بوده است ولی در دوران معاصر این درخت ظلم وبی عدالتی در همه جا ریشه دوانیده است . ما به زمانی نزدیک می گردیم که در آن عالی ترین اهداف ملی و انسانی فدای کسب امتیازات موقتی و گذارا خواهد گردید، عطوفت انسانی و عشق به آینده وحقیت وتساوی طلبی های بشردوستانه  بی معنا و حرص و آز های ددمنشانه به کسب منافع  شخصی آینده  سیاه تر ازاین را نصیب ما خواهد ساخت.

در کشور ماجنایات تازه در آستانه تکوین است که خطرناک تر ازجنگ با تروریسم و دشمنان خاریجی است، در کشور ما بنام آزادی انسان،  آزادی واقعی، که هرفرد جامعه  سزاوار آنست  قربانی می گردد  و بنام مردم ، دموکراسی فدای  دزد سالاری و شهوت طلبی قدرت میگردد. دموکراسی چیست؟

در دموکراسی همه از حقوق طبیعی برخوردار و مسئولیت اجتماعی دارند ،دولت باید  از حقوق طبیعی مردم که حقوق فردی ، اقتصادی و اجتماعی مردم است پاسداری نماید،  وقتیکه تمام ثروت یک ملت در دست اقلیت دزد  وخاین متمرکز گردیده است  و اکثریت در فقر بیماری زا می لولند،  قوانین، محاکم، قواعد اخلاقی و کنترل مطبوعات ساخته وبافته اقلیت  کوچک است،  دموکراسی و آزادی  جز نغمه های اغواگرانه برای استحمار گردانیدن عوام و دور گرادنیدن افکار عمومی از واقعیت ها نیست و تا زمانیکه ملت از  قید سیاستمداران  طماع و اتحادیه ها و مطبوعاتی که کنترل به زندگی ملت دارند  آزاد نگردد  مردم مالک آزادی های فردی و اقتصادی خود نه خواهند گردید.

آزادی های سیاسی و اجتماعی بی بند وبار و دموکراسی مسخ  شده ملتها را فاسد و بستر سلطه جویی و حاکمیت بی گانگان را هموار تر می گرداند،  ملت فاسد به بردگی نسبت به آزادی بیش‌ تر علاقمند می باشد، چون افراد در غم منفعت های شخصی خود گرفتارند  و احساس مسؤولیت مشترک به سرنوشت مشترک و آینده مشترک ندارند  این بزرگترین آفت امنیت  ملی ماست که مصیبت آن بدتر از زلزله،  طوفان و سایر بلا های طبیعی است که در دوران سلطنت  فاسد دزد سالاران  دامنگیر همه گردیده است. 

افغانستان دیر یا زود آزاد میگردد اما هرگز آباد نه  خواهد گردید  تا موقعیکه ملت بیدار نگردد.  جامعه شناسان معتقداند و اتفاق نظر کامل دارند که برای غارت و اشغال یک ملت  کافی است تا توسط افراد  خائن ، به فاسد سازی ملت  اقدام  گردد  چون ملت فاسد به همه امور و رویداد های کشور بی تفاوت می گردند و افراد بی تفاوت برای هر کشور مضر تر ،خائن تر و خطرناک از دشمن خارجی می باشند  بی تفاوتی میکروب ساری و خطرناک است  در پوست وجان جامعه  نفوذ می نمایند و تمام جامعه را  متلاشی می گرداند. ارگ درتاریخ  کشور ما مرکز فساد، توطئه و کودتا های درباری  وبرادر کشی وقتل بر علیه همدیگر بوده است .                                                                                       ارگ بجای آنکه مرکز سیاسی ، اقتصادی و افتخارات تاریخی و فرهنگی پایتخت  کشور باشد، مرکز قتل، دسیسه جویی، فساد و فحشا بوده است.   قتل عام هزاره ها توسط عبدالرحمن سفاک  بزرگترین ننگ درتاریخ کشور ماست وعیاشی های او درمقابل زنان خانواده های مظلوم وبی دفاع نمایانگر استبداد،فساد وهرزگی سلاطین ارگ نشین است. به گفته شکسپیر ” آدم تبهکار میرود ولی شرر اوباقی می ماند”داستان تن فروشی و استفاده از زنان و دختران افغانستان در ارگ اشرف غنی اگر واقعیت داشته باشد لکه ننگ تازه در دولتهای مفلوک،نا مقبول و دست نشانده اند که کمر به فاسد سازی ملت بسته اند، مردم افغانستان و از آن جمله زنان افغانستان ، فرزندان بحرانهای سیاسی و اقتصادی وگروگانان فساد های سیستیماتیک گردیده اند،فقر و بیکاری مهم ترین عوامل فحشا و جنایت است و تازمانی که  ریشه های درخت لعنتی فساد وفحاش در ارگ  قطع نگردد قتل عام و تباهی تدریجی مردم ادامه خواهد یافت .

دکتورعلی احمد کریمی