کرده از بســــــکه فلک رنجه و آزار مرا
گو شه بنشـــــــینم و با کس نبود کار مرا
بسکه در عشق تو ای سرو روان بد نامم
مید هد هر کی درین معامله اخطار مرا
شادم از اینــــــکه جنونم لقب مجنون داد
کس نگفتـــست به شهر ادم هوشیار مرا
آنــــقدر در غم عشق تو دگر گون گشتم
نشــــــــــناسدبه وطن از خود اغیار مرا
بســـکه من کهنه وافسرده و رنجور شدم
کس به یک جو نخرد در سر بازار مرا