وزیر خارجه آمریکا با لحن تند وبی سابقه ناکامی های غنی و عبدالله را چون خطر بزرگ به منافع ملی آمریکا انتقاد نمود. پمپو بعد از گوشمالی غنی و عبدالله به دیدار ملا برادر رفت وبه او اطمینان داد که امریکا از قرارداد توافقنامه صلح در قطر حمایت می نماید. پمپیو به غنی به دلیل جعل و کودتا درانتخابات و از عبدالله به خاطر اعتراض به تقلب که منجر به دولت موازی شد هوشدار داد که یک میلیارد دالر کمک های خودرا متوقف میگرداند .
امریکا با استفاده از سیاست دوگانه،فشار وتحریم و بی اعتنایی به دفاع از انتخابات آزاد که از ارکان عمده دموکراسی است، داغ ننگ را بر جبین جاعلان و مدافعان و دار و دسته آنان چسپانید ، پمپیو نشان داد اگر شما به خون میلونها مردم دربدر، آواره ، یتیم ، بیوه زنان و آبروی و حیثیت وطن خود احترام نمی گذارید ، اجازه نه ندارید که بیشتر ازاین دربازی های کثیف قدرت و ثروت به اعتبار جهانی امریکا لطمه وارد نمایید. آیا امریکا در این ناکامی ها بی گناه است؟ مقامات بلند پایه این کشور بدبختانه بعد از ۱۸ سال حمایت از دولتهای فاسد از زهر تلخ این ناکامی ها اشک تمساح می ریزند.
امریکا بدون توجه به تاریخ وفرهنگ افغانستان و با استفاده از زور تلاش ورزید تا دولتهای دست نشانده را با برگزاری انتخابات های مبتذل مشروعیت بخشد . به باور نخبگان سیاسی در واشنگتن شکستهای نظامی، سیاسی و اخلاقی امریکا در طولانی ترین جنگ آن درافغانستان لطمه شدید به آبرو و حیثیت آن در جهان و حتی درداخل امریکا وارد نموده است. آقای پمپیو میداند که امریکا در این ناکامی ها و رسوایی ها هم مقصر است .کرزی ها، غنی ها ،عبدالله ها و سایر دار ودسته های چپاولگر و درنده تر از حیوانات، غلام های سر به زیر امریکا بودند و غلام ها به خاطر خوشی بادار از جان مردم چون ماشین گوشت استفاده می نمایند. برای آنان حاکمیت ملی و آزادی افغانستان ارزان تر از قباله های غصب شده خانه های شان است که بروی استخوانهای مردم بنا گردیده است.پرسیده میشود که بازنگری سیاسی کاخ سفید بعد از گوشمالی عبرت انگیز غنی و عبدالله و نوازش دلسوزانه و دلجویانه طالبان برای مردم و آینده افغانستان چگونه خواهد بود؟. به یقین هدف استراتژیکی امریکا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری و در جنگ های کرونا، نفت و سقوط مالی در بازار های جهانی ،طولانی گردانیدن حضور نا معلوم آن در افغانستان است. تهدید وفشار های جدید به منظور آن صورت می گیرد تا همه را پشت میز مذاکره بنشاند تا همه مطابق به قواعد امریکا بازی نمایند.مردم ما چه بخواهند وچه نه خواهند باید در خطر زندگی نمایند وبیم آن میرود که بدتر ازاین هارا در پیشرو خواهند داشت . اگر اوضاع بحرانی تر از امروز گردد اشرف غنی باید به خاطر سیاست های لجوجانه وانتقام جویانه سرزنش گردد.صلح ، امنیت و دولت دلخواه مردم زمانی بوجود می آید که امریکا به قیادت و ضمانت سازمان ملل وکشور های منطقه در ایجاد دولت فراگیر و حاکمیت قانون وتساوی طلبی های بشر دوستانه به مشارکت از نسل نو ونخبگان افغانستان حمایت نماید. قطع یک ملیارد دالر به درد وبیماری افغانستان کمک نمی کند . هزاران ملیارد دالرحیف ومیل گردید واین پولها به جای کمک به آزادی ،امنیت ،صلح ، مردم را ازحق زنده ماندن درفضای آزاد نیز محروم گردانید . ناکامی ها،ناتوانی ها واختلافات غنی وعبدالله ،موقعیت طالبان را فربه تر گردانیده است.اگر چه آینده مذاکرات صلح در شرایط حاکمیت سه گانه و خود خواهی های مغرضانه سیاسی دورنمایی روشن نه خواهد داشت. ادامه جنگ وبی امنیتی به نفع امریکا نیز نه خواهد بود. سیاست های دوگانه و فشار در روابط بینالملی روحیه ضد امریکایی را در جهان افزیش خواهد بخشید. ادامه جنگ در افغانستان عصر زوال دکترین لیبرال دموکراتها و محافظه کاران نئورئالیسم را نیز تسریع خواهد بخشید.جنگ افغانستان ، سیاست نئورئالیسم بنیان گذاران امریکا را که از آن به وسیله نیروهای نظامی در نقاط استراتژیک جهان بویژه در افغانستان و خاورمیانه استفاده می نمود به چالش روبرو گردانیده است . ناکامی ومرگ سیاست جهانی سازی ” globalisation ” از نمونه های بارز درسطح جهان است .امریکا وام دار مردم افغانستان است وتنها با پشتبانی ازمردم افغانستان وتمامیت ارضی آن می تواند ازمنافع ملی خود آبرومندانه دفاع نماید. اما تاریخ داغ ننگ جاعلان و مخالفان جعل وتقلب را ثبت وازیاد نه خواهد برد.
تن مرده و گریه دوستان/ به از زنده و خنده دشمنان
دکتور علی احمد کریمی