نعره : شعر از لودین

لودین

ای ملت از  برای  خدا  زودتر شوید

از شر و مکر و حیله  دشمن  خبر شوید 

تا از صدای  صاعقه اش  گنگ وکر  شوید 

وآنگه  چو رعد و نعره زنان  در بدر شوید

متنند برق  جلوه  کنان درنظر  شوید

ازیک طرف نهگ وزدیگر طرف  پلنگ 

هردو بخون ما دهن خویش  کرده  رنگ 

اکنون که گشته  اند بخود مبتلا زجنگ 

در حفظ  راه  حق  همه  تیغ  وسپر شوید

این فرصت  است  نه  هنگام جشن وسور

هرکس  که فوت  میکندش  میشود کفور 

بس  در  همین  خلال و چنین حال  واین فتور

تیزی وسعی وهمت  تان  اینقدر ضرور 

تا ازبرای  چشم عدو نیشتر  شوید

امروز  در  تمامی  عالم  چه  شور  و شر 

بر پا و مانشسته  از  انجمله  بیخبر 

نی  فکر سود نی  سر سود ای مان بسر

افسوس  بر فلاکت  حال  چنین بشر 

باید زشرم آب  زپا تابسر شوید 

الله عالم است که این خصم بد سرشت

این حب  خویش چسان  کرده است کشت 

تا هیچ  فرق  کرده  نباید ز خوب وزشت 

نقشی  چنین  بساط  ببایست در  نوشت 

ترسم خدا نخواسته زیر وزبر شوید

خصم بزرگ خویش  شناسید انگلیز 

زان پس  عدوی  دیگرتان است  روس  نیز 

در  این  زمانه  عهد نیز  زد بیک پشیز 

دارید ملت و وطن  خویش  تن  عزیز  

با اتحاد جمله چو شیر وشکر  شوید 

حاضر کنید  اسلحه  کوبید طبل  وکوس 

آرید بجنگ  چوعثمانی  وپروس  

تا حلق  انگلیز فشارید  ونای  روس 

در جاغر تفنگ گذارید  کارتوس  

چون شیر  راست  سوی  مخالف بدر شوید 

باری  بسیر سوزن  ساعت  نظر  بدوز 

در لمه ها ولحظه وساعت گشت روز 

همواره در تلف  گذرد عمر ما چو  یوز 

 افتاده  زبهر چه  استادگی  هنوز  

چیزی  شوید  یا کم ویابیشتر  شوید

ای غافل از زمانه وشاغل به لهو وگلف 

بادشمن خبیث  کسی  کرده  است حلف 

خود فکر کن  عدو نکند چو زعهد خلف 

بایدگریست برسر این  احمقی وجلف 

تا چند برای  دیدن  حق  کور  کر شوید 

زنیسان که در  کلاه  وفراکوت و بوت نو

از رشک میبرید یکی از دگر گرو 

ترسید ز انگلیز چو اطفال  از ببو 

تاکی  پس  از  دریژ نگویید  زیر زو

یکبار لازم  است بعزم سفر شوید 

این کرچ راست  در  کمر و جیغع در  کلاه 

بس وضع خوب وفیشن  روز است  واه واه 

اما چه عیب  روشن  بی  همتیست  آه 

کین هردو محض   بهر نمایش  شود نگاه 

باید برین  حمیت  خود  نوحه گر شوید

از  حال  پر تاسف  این  ملت  نجیب

خواهم بیان کنم بحضور  تو  ای  ادیب 

تاکی  که بشنوی  یا  الله  ویا  نصیب 

زین  داستان  نغز  چنین  قصهء  عجیب

بهر شنیدن  سخنم گوش  اگر  شوید 

کردند خائنان  جفاکش  بیفروغ  

آقایی زمانه  همه بهر خود قروغ 

جهل  ونفاق  وبیخبری غفلت  و دروغ

اندخته  بر گردن ما حلقه  چو یوغ

گویند در  اطاعت ما گاو و خر شوید 

 گر مستبدی  ز  روی جهالت  عتاب  کرد

یا غیر  حق  کسی را عذاب  کرد 

یا بهر نفع خویش  جهانی  راخراب کرد

نا چارش  عقل  عالم و آدم  خطاب  کرد 

تاکی  بکشف  حال  چنین خیره سرشوید

هرکجا که جاعل  است  پُر از  جهل  و ابلهی  

تفتیش  در  معارف  ما  میکند زهی  

چشمش پُراز  حرام  دلی  از  خرد  تهی 

پس  ای برادر ان  چو چنین  است گمراهی 

بهر خدا  از  حال  وطن  با  خبر شوید

بر نقد و جنس  مالی  ما  خائنان  امین 

در مجلس  سیاسی  ما جاهلان مکین

نی  فکر  وهوش  وقلب نه وجدان  عقل  ودین 

تا بهر  انتباه  صدائی  کشد  چنین 

کی  غافلان زخواب  تنعم بدر شوید

هریک  نشسته  انست به  زین  آنچنان تلک 

کس  نیست غم زملت و پرواش  از  ملک 

با صد غرور  وکبر  همی  تازد اسپ دک 

کس  نیست تا به  سینه  ایشان  کند شلک 

خوب  ای خران  چرید که تا چاق ترشوید 

هرلحظه  چون خیال  چنین حال  غم فزا 

آید بسر زجوش  شود فرق  من  جدا 

دایم  به اه و ناله وافغان کنم  نگاه 

اندر هجوم اشک همی گویم  این  دعا 

کی  ظالمان  خاک بسر  درد بدر شوید

« لودین» 

فوتو برگرفته شده گوگل