باز نوبت کیست؟ 
احمد سعیدی

با ادامه این همه کشتن ها و قتل های زنجیری که هر روز رخ میدهد همه پریشانیم، فکر میکنیم نوبت  کشتن ما چه وقت میرسد.
در نبود دولت کارا، وضعیت نابسامان امنیتی، درهم و برهمی اوضاع اجتماعی و اقتصادی و فساد اداری از یک‌سو، و نفوذ گسترده‌ی دشمنان این مرز و بوم در تمام لایه‌های سیاسی، اجتماعی و اداری، و با حضور  ستون پنجم در نهاد های مختلف دولتی با گذشت هر روز هست و بود زنده گی مردم ما زیر سوال میرود.
هشدارهای مکرر ما به ارگان های امنیتی که ما تحت تهدید ایم هیچ شنونده ی ندارد حتی ما را بنام کارشناسان سیاسی و توطئه گران علیه نظام خود نیز تهدید میکنند.
ما هر روز شاهد کشتن ها بستن ها شلاق زدن ها سنگسار ها ترور های سازماندهی شده اقسام تجاوزات به حریم انسانی زنان، مردان  نمونه های از تصویر پردازی اوضاع و حالات یومیه ماست که خیلی درد آور است.


اما ترور و تهدید های یومیه برای ما دیگر تحمل پذیر نیست، دولت مطابق قانون اساسی مسئول امنیت و آسایش مردم است دولت که از استقلال و امنیت و آزادی های مردم دفاع کرده نتواند نام آن دولت را چه باید گذاشت؟
از چندی بدینسو موج وحشت و دهشت همه را زمینگیر کرده است، هدف از ترور نظامیان، سارنوالان، قضاد، ملا امامان،روزنامه نگاران و آگاهان سیاسی چیست؟
منظور از خفه کردن صدای انتقاد یا به چالش کشیدن عدالت خواهان است؟ اصولاً چه کسانی از انتقاد های ما میترسند؟ زمامداران یا دزدان بیت المال، آیا مسبب این همه جنایات تنها و تنها طالب یا داعش است یا گروه های تروریتسی دیگر بشمول ستون پنجمی ها،
برایم خیلی درد آور است که شب گذشته یکی از جنرالان بلند پایه ی یکی  ارگان های امنیتی به من می نویسد که احتیاط کن که خدا نا خواسته تلف نشوید یعنی چه ؟ چرا ؟ و برای چه ؟
من جراات آنرا دارم اگر مسئولین امنیتی بخواهند این نام را با آنها شریک میسازم، با آواز رسا با جراات اخلاقی از این طریق صدا بلند نموده میگویم بس است دیگر ما را نترسانید ما فرزند ترس نیستیم ایجاد فضای خوف ترس، ارعاب و تطمیع و خود سانسوری جماعت روشنفکر، اسباب مطبوعات و اهالی جامعه مدنی همه به ستوه آمده اند. ما مجبوریم در مقابل این همه دهشت و وحشت واکنشی داشته باشیم.
میخواهم واضح بگویم و همه آدم کشان بدانند کشتن ما بشما خیلی قیمت تمام میشود ما نه از تهدید میترسیم و نه تسلیم تروریزم میشویم ما مانند گذشته صدای اعتراض و انتقاد خود را بخاطر اصلاح دولت مردان بی کفایت و تروریستان آدم کش ادامه میدهیم ما میدانیم دسیسه های کشور های بیگانه زورمندان و زرداران این مرز و بوم نمیتواند ما را خاموش بسازد و آنها نیز باید تا هنوز ما را شناخته باشند.
ما را تهدید نکنید ما در همین کشور میمانیم و میخواهیم در همین جا مبارزه کنیم و در همین جا بخاک سپرده شویم.
از این طریق میخواهم صدا نمایم نظامیان سر سپرده راه وطن و استقلال، علما و روحانیون، خانم ها و آقایان و همه اقشار مختلف این سرزمین چه مرد و چه زن، چه پیر و چه جوان شما آگاهی دارید که هر روز مردم ما بدون موجب کشته میشوند دیروز و امروز نوبت چند هموطن ما بود که به گناه نا کرده کشته شدند فردا نوبت کدام ما خواهد بود؟
اگر بپا نخیزیم با ادامه این بی تفاوتی ها نوبت ما نیز میرسد.
بیایید همه با هم بر ضد اختناق، ترور، تزویر سیاسی علیه انواع مختلف تروریزم و حامیان داخلی و خارجی شان متحد شویم و با یک صدا از مردم مظلوم افغانستان دفاع و حمایت کنیم ورنه باید بپرسیم که بعد از کشتن یما سیاوش و صد ها یما های دیگر نوبت کیست ؟