مردم افغانستان و جهان به کنفرانس استانبول که قراراست در اوایل ماه آپریل برگزار گردد امیدوارند تا در این کنفرانس به بزرگترین بحران قرن، جنگ چهل ساله افغانستان خاتمه داده شود تا مردم افغانستان ازنعمت صلح وامنیت کامل برخوردارگردند .
کنفرانس مسکو نفس تازه به جان در حال احتضار موافقتنامه دوحه دمید. دراین کنفرانس به علاوه مذاکره درباره چگونگی نظام آینده ،آتش بس، ایجاد دولت انتقالی مهم تراز همه خروج نیروهای خاریجی مورد مذاکره قرار گرفت .امریکا، روسیه، چین و به اشتراک پاکستان مخالفت خودرا به دولتی خود ساخته طالبان بنام امارات نشان دادند. دولت بایدن تمایل دارد تابه این جنگ ناتمام و کثیف خاتمه داده شود.
آقای بایدن در نخستین کنفرانس مطبوعاتی خود اعلام نمود که خروج نیروهای امریکا به تاریخی که ترامپ تعین نموده است بسیار دشوار است وامریکا با متحدین خود در این راستا مشوره وتصمیم خواهد گرفت. طالبان به این تعلل واشنگتن هوشدار دادند اگر موافقتنامه دوحه اجرا نگردد به جنگ ادامه خواهند داد. تضاد های شدید میان ارگ و طالبان و تعلل امریکا از ذکر زمان نامعلوم خروج نیروهای آن ازافغانستان با وجود امیدواری ها، وظایف اشتراک کنندگان کنفرانس استانبول راچالش بر انگیز خواهد گردانید.
مساله چالش بر انگیز دیگر تیرگی روابط میان امریکا با روسیه وچین است، باوجودیکه امریکا ، روسیه وچین پیرامون افغانستان همکاری دارند. کاخ سفید روسیه وچین را چون تهدید های کلیدی وبالنده به منافع استراتژیکی امریکا می داند و این مساله به کنفرانس تاثیر گذار خواهد بود . دولت بایدن با طرح استراتژی “همکاری،رقابت ومقابله” همکاری ورقابت را با این دو کشور اتمی در چارچوب قواعد امریکا ملزوم می گرداند واین کشور ها باید مطابق قواعد امریکا بازی نمایند و بر مبنای این طرح برای جلوگیری از انارشیسم، اقتدارگرایی و انکسار قدرت یک ثبات دهنده درجهان باشد.روسیه وچین درزمینه های سیاسی، اقتصادی واجتماعی یکجانبه گرایی امریکا را محکوم می نمایند و فشار ودیکته را مخالف منافع ملی خود و نظم جهانی می دانند.
اگرچه هردو کشور طرفدار مقابله جویی باامریکا نیستند. جنگ سرد جدید نوع بی اعتمادی بی سابقه را در روابط آنها ایجاد نموده است . بیم آن میرود که تیرگی روابط میان امریکا با روسیه وچین که هر دو درقضیه افغانستان اتفاق نظر دارند وزن کنفرانس استانبول را کمرنگ تر بگرداند چون هردو کشور از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل می باشند واز سال ۲۰۱۸ به این سو متفقانه برعلیه قطع نامه های امریکا از حق وتو استفاده می نمایند. مقامات بلند پایه این کشور ها به نیت امریکا در مبارزه با تروریسم و وعده های خروج امریکا از افغانستان بی اعتماد گردیده اند. روسیه وچین هرنوع تعلل ویا علت تراشی خروج نیروهای امریکا را بزرگترین خطر به آینده صلح می دانند.
کنفرانس استانبول بزرگترین امتحان برای شرکت کنندگان افغانستان خواهد بود تا لجاجت ها وخود خواهی های را به خاطر صلح و آینده افغانستان کنار بگذارند و نگذارند تا افغانستان به میدان بازی قدرتهای بزرگ تبدیل گردد و هرنوع لجاجت و خود خواهی های غیر مسئولانه تهدید به تمامیت ارضی افغانستان خواهد بود.
دکتور علی احمد کریمی امریکا