نقد ما از احمدِ مسعود به معنای مخالف با او نیست؛ احمد مسعودِ همچنان تنها رهبرِمقاومت است؛ وی را تنها نگذارید : محمد عثمان نجیب

پاسخِ محمد‌عثمان نجیب:

پسا نشرِ دیدگاهِ حقیر اندربابِ نامه‌ نویسی رهبرِ مقاومت دوستانِ زیادی محبت کرده و ابرازِ دیدگاه داشتند که من به هر دو گروه احترام دارم. منتهای کسانی نتوانستند خُلقِ آدمیت در نوشته را رعایت کنند.

آقای فایق عقابِ آزادی در رخ‌ نامه‌ام با محبتِ فراوان پرسشی را مطرح کردند این گونه: 

(…شماکه اینقدر درسیاست تجار ب دارید چرا پیشقدم و درکنار مبارزین قرار نمیگیرید. به دانش و اندوخته های شما افتخار دارم)

عقاب آزادی فائق صاحب گرامی را سلام! 

 ممنون لطف تان. من هنوز کودک‌ نوپایی هستم در دامانِ مهرِ استادان و بزرگان سخن و ادب.‌ تا دانش‌‌ داری بسیار دورم.‌‌ خدمت شما عرض کنم که ‌نقدِ ما از روش‌های کار جبهه‌ی مقاومت معنای مخالفت با جبهه و شخص مسعود‌ِ پسر رهبرِ جبهه نیست. اتفاقاً ما هیچ شناختی با هم نداریم، و من ایشان را در بیست و دوسال پیش دیدم و جریان را قبلاً و باتفصیل در روایات زنده‌گی نوشته‌ام. اما بیش‌ترین کسانی را می‌شناسم که با ایشان هم‌راه اند. همه‌ی آنان مردمانِ باتجربه و نیکی اند. اما برخی‌های شان دوستانی اند که دشمن بهتر از آن‌هاست. نه به سبب وفاداری یا بی وفایی شان به جبهه، بل برای قلدری و یک دنده‌گی شان. اصول سیاسی و دیپلوماسی و جنگ جدا اند و اصول وطن‌داری جدا. با جرأت می‌توانم بگویم که اولین مطرح‌کننده‌ و تشخیص‌دهنده‌ی توانایی رهبری و مدیریت مسعود پسر تنها و تنها من بودم که در رسانه‌ها با کرزی و غنی جدل داشتم تا احمدِمسعود را دستِ کم‌ نگیرند ‌و کرسی وزارت دفاع را به او بسپارند. این اقدامات من طولانی مدت بودند. من درست زمانی در خط دفاع از مسعودِ پسر پرسه می‌زدم که نزدیک‌ترین‌های او برای او نقطه‌ی انتها جست‌و‌جو داشتند و حالا هم دارند. و اصلاً به پدرش هم احترامی نه‌کردند. مثل یونس قانونی، امرالله صالح، عبدالله، عطامحمد‌نور و صدها هم‌چو او. من از منظر سیاسی در تقابلِِ نرمِ اختلاف با مسعودِ پدر بودم. اما از جولان دینی و ملی اندیشی ‌و پاکستان ستیزی ازادی خواهی و عدالت خواهی ‌و تقسیم متوازن ثروت و قدرت و مبارزه برای زدودن اقتدار متمرکز با ایشان هم‌راه و هم‌گام هستم و به‌ ایشان افتخار و احترام می‌کنم.‌ هرچند به شهادت رسانیدندش. حالا هم برای دایم تا زنده هستم و تا آن‌که احمد یا مسعود پسر در راه راست روان است با قلم ناتوان و نادان خود از او حمایت می‌کنم. چون مقاومتِ دوم تنها دریچه‌ی دریاگذر است به سوی‌رهایی از امواج طوفانی اشغال. اشتباهات سیاسی بسیار سنگین تمام می‌شوند اگر دقت نه کنیم.

توصیه‌های اصلاحی ما معنای مخالفت با احمدِ مسعود را ندارد

مسعودِ پسر اگر در انسجامِ مقاومت از جزایرِ متعدد ظهوری دیر

بجُنبد، صدها گروهِ خودسر یا دستوری ویران‌گر از سوی دشمن به نامِ مقاومت ایجاد و جنایات‌ِخود را به پای  مدافعانِ  آوردگاه های رزمبرای رهایی وطن رقم می‌زنند ‌و پاکستان و طالبانِ عمدتاً پشتون تباراز خیبر و پشاور و همه‌ی پاکستان و پشتونِ سیاسی  افغانستان که همه نکتایی دار  طالب اند هر خطایی خود را به نامِ مقاومت ثبت می‌کنند.

 شما جوان ها و نسلِ بادرک وطن هم آگاه باشید و میاره کنید و احمد را تنها نگذارید. تا از اسارت رها شویم سلامت باشید.