همین که این واژه ها را با چشمان گریان قلم می زنم، ادای احترام می کنم به مردی که نه تنها غول ادبی بلکه پدر عزیزم واصف باختری بود. در 20 جولای 2023 جهان شاعر، نویسنده، متفکر استثنایی را از دست داد و من چراغ هدایت زندگی ام را از دست دادم. از لحظه ای که یادم می آید، حضور پدرم چراغ عشق، خرد و الهام بود. متولد شهر مزار شریف، سفرش به عنوان شاعر و نویسنده شروع به شکل گیری کرد. کنجکاوی سیری ناپذیرش و اشتیاق ادبیات فارسی او را به دانشگاه کابل کشاند، آنجا به هنر شعری اش ارج گذاشت. مجهز به مدرک کارشناسی ارشد آموزش از دانشگاه کلمبیا، استحکام ادبی باختری حد و مرز نمی شناخت. قلم او بیش از ۲۰ کتاب حکاکی کرد که هر بیت گواهی بر استقامت، زیبایی و مبارزات میراث فرهنگی افغانستان است.
واصف باختری به عنوان یک رهبر روشنفکر الهام بخش نسلی از نویسندگان، شاعران و زبان شناس در افغانستان شد. کمک های عمیق او فراتر از شعر بود، عرفان و فلسفه را در آغوش گرفت و نقش فهم بشر را غنی کرد.
او عشق بی حد و مرز به افغانستان، مردمش و میراث فرهنگی غنی اش را با خود حمل کرد. در کودکی یاد دارم نشسته در کنارش شعر می خواند بیت هایش جوهر روی کاغذ نبود پنجره هایی بود به جان میهن عزیزمان
پدرم فراتر از نبوغ ادبی اش مردی بود از جنس مهربانی، شفقت و فروتنی. در گذشت پدرم جای خالی در دلم گذاشته که واژه ها به تنهایی نمی توانند پرش کنند. با این حال، وقتی که برای از دست دادن مردی که گرامی اش داشتم سوگوار می شوم، در نشانه ای که او بر زندگی من و زندگی بی شماری از دیگران به جا گذاشت تسلی می یابم. آیات او همچنان در روح من طنین انداز می شود و به من قدرت می دهد تا میراث عشق، دانش و شفقت او را ادامه دهم.
روحت شاد پدر عزیزم، با این که می دانی درخشش ادبی و تأثیرات عمیق تو همچنان زندگی ها را برای نسل های آینده شکل خواهد داد.
امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.