شعر از دکتر محمد حسین علی ابادی
ارسالی : رجنی پران کمار
٭ ٭ ٭ ٭ ٭ ٭ ٭ ٭ ٭
ای نـــازنین از عشـق تـو دیـوانہ ام دیوانہ ام
وز دیــــگران یـکبارگــی بیـگانہ ام بیگانہ ام
ایــن مردم عاقـــل نمـا بـگذار و پیش من بیــا
مـــــن با ھمہ دیوانہ گی فــرزانہ ام فرزانہ ام
دنبـــال دانایـــآن مـرو یار جہانجویان مشــــو
مـــن از حقیقــت خوشترم افسانـہ ام افسانہ ام
ازعطــرولطف ورنــگ تودل میکنداھنگ تو
تــا جلوہ چون گل کردہ ام پروانہ ام پروانہ ام
در داستنانــھای کہن جای تو باشد نزد مــــــن
ای بہتر از گنــج گہر ویرانہ ام ویرانـــــــہ ام
ھرلحظہ ای بنوازمــت وزجان،نثاری سازمت
دانــــی کہ من در عاشقی جانـــانہ ام جانانہ ام
نزدیک خویشت خواندہ ام درانتظارت ماندہ ام
دیگر چـــــرا در میزنی؟در خانہ ام درخانہ ام