خـســـرو گـــل بــــار بـــد را مـیـبــرد کـاخ چـمــن
غـنـچــه بـادسـت ادب صــد پــــاره مـیـسـازد یخـن
ســـردی فـصـــل زمـسـتـــــان رخت میبندد زملک
قـمــــری اواره گـیــــرد خـــانــــه ی بـوم و زغن
بـــرعــــروس بــاغ مـیـبـینی که از فـــرط نـشــاط
دوخــت صـحـــرا و دمــــن از مـوج سنبل پیرهن
روز نــــوروز آورد در بـســتـــرروی زمـــیــــــن
کـهـکـشـان اسـمــان, قــنـدیـل پـــرویـن و پـرن
فــرش سـقـــلاطـــون دهـد پـیــرایــه نـظم کاءنات
پــرچــم گـل را بـلـنـــــد آوازه دارد نـسـتــــــرن
بـشـکـفـــد گـلـهـای گـلـبـن در بـسـاط بـاغ و راغ
لاله چون خون شفق رنـگـیـن کـنـد دشـت و دمن
آب و آتــش در فـضــا دسـت وگریبان چون شوند
مــیـشـود قـــوس قـزح سـرمـشـق اسـکـای تـرن
مــادر طـفــــل گـهــــر گـــردد صـدف در روزگــار
ابــر نیـسـان ســایـــــه دارد روی دریـــای عــدن
ارغـوان گـشـواره مـیـبـنـدد بـه گـوش شـعـر تـر
دخـتـــر بـکــر کــــلام آرآیـــد از لـطـــف ســخــن
کــام شـیـــریـــن تـلــخ مـیـگــردد اگـر بیند گـهـی
دســت فـــرهـــاد نـسـیــم افـتـد بـه زلـف یـاسمن
دربـهـــار عـمـرمـا قـاتـــل کـشـد تـیــغ از نـیــام
مـیـخــورد سـنـگ لـحـد یـک روز بـرفـرق لـــدن
فـقـــر مـیـبـارد زبــام چـرخ گــردون روزو شـب
از حـبــاب اسـت خـیـمــه ی اوارگـان مـردو زن
خــانـــه ی تـاریـک مــارا نـیـسـت نورو روشنی
کــرم شـبـتـــاب اسـت در شـب چـلـچـراغ انجمن
مـی کـنـد نـظـم نـویــــن آبــــاد نــیــروی جـــوان
کــاســـه ی پـیـــری نـمـیـریـزد بـه کـام مـا لـبـن
خــوانــده ام دسـتـور حکـمـت از کـتـاب زنـدگـی
نـظــم آتـی را نـبـایـــد ریـخـــت تـهـــــداب کـهن
آورد فــــرزنـــد کـشــــور روز نـــوروز دیـگـــر
مـیـشـود فـرحـت فــــزا آغــوش گـلـــزار وطــن
نوبهاراست از نفس (فرخاری) بیزد مشک ناب
بـی بـهـا گــردد بـه گــیــتـی نــاف آهــوی خـتن
مولانا عبدالکبیر (فرخاری)
نوت:
اسکای ترن : سرک و راه هوای که در شهر های بزرگ در نقل و انتقال مردم استفاده میشود و از ازدحام ترافیک جلوگیری مینماید.
که صنعت شعری و بدیعی آنرا ملمع میسازد.