مرغ دل
روز خوشی از گردش آدینه ندارم مرغ دل خود در قفس سینه ندارم
بال و پر باز حوسم نیست به پرواز چشم طمع از دلبر سبزینه ندارم
در مهین خود همچو خسی بر سر آبم ارج مگس و خرقه ی پشمینه ندارم
پخت پزارباب ستم چرخه ی برق است پوتانسیل دود دو سرگینه ندارم
صــد پاره بیبین دل بدر خانه ی ایام تار رفو و سوزن و یک پینه ندارم
پیوندزن ومرد حوس بازی دون نیست بیچاره منم قدرت کابینه ندارم
گربیش وکمم در بن این چرخ کج اندیش پروای به خود بینی آیینه ندارم
دیروزنرفت دشمن ازین خاک سرافراز امروز چرا شوکت پارینه ندارم
در بازی نردم به نبرد همچـو پیاده می جنگم اگر قوه ی فرزینه ندارم
یک رنگی مردم شوداسباب سعادت
“فرخاری” بسر مردم دو بینه ندارم
امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.