ولایت غور در شرائط بسیار بدی به سر می برد این ولایت به موجود میماند که توسط دوتیغ جور بیعدالتی وجور بی کفا یتی قربانی میشود.جور بیعدالتی حکومت مرکزی خون را در پیکر این موجود بی زبان وبی وسیله خشکانید وحال جور بی کفایتی مسئولین محلی خون را از پیکر ساکنانش میچکاند. آنچه غور وغوریان را رنج میدهد به استدلال نیاز ندارد همه میدانند که حکومت فعلی چگونه در برابر غور تبعیض آمیز عمل میکند ظلم وبیعدالتی جاری درین سر زمین هر انسان با وجدان را به گریه میآورد.شما ببینید در عرصه باز سازی ده متر سرک پخته درین ولایت وجود ندارد ونود فیصد اطفال مکتب در زیر سایه در ختان ویا آفتاب سوزان به نام مکتب حاضری میدهند ، در برخی مکاتب نه معلم است ونه وسائل درسی ودر تمام ابعاد همین محرومیت و
مظلومیت ناشی از بیعدالتی حکومت کابل بیداد میکند .حال این حکومت مرض بی کفاتی را نیز توسط مسئولین بی کفایتش در غور شایع ساخته.
غور در بد ترین حاتلت قرار دارد:مسئولین غور که اصلا مسئولیت را نمیشناسند با بی توجهی وبی کفایتی ناظر خون ریزی وقتل عام درین ولایت اند .انسانهای بیگناه کشته میشوند وزنان ودختران مورد خشونت قرار میگیرند اموال مسافرین چور وچپاول میشود باز هم سخنگویان شان میفر مایند این کشتار ها در نتیجه خصومت های قومی صورت گرفته ویا راهزنی در نتیجه مخالفت قوماندانان منطقه صورت گرفته الحمد لله به حکومت هیچنوع مزاحمت نشده خوب مردمیکه متضرر شده که به داد شان برسد ؟مثل اینکه قتل وکشتار قومی از نظر ایشان مشروع باشد.اگر مسئولین عاملین را تعقیب ودستگیر مینمود وبه محکمه میسپرد دیگر هیچ نوع تخطی در منطقه صورت نمیکرفت حکومت محلی غور آنقدر بی کفایت وضعیف است که در بین دو گروپ مسلح که زندگی مردم را به جهنم مبدل ساخته اند میانجی گری مکیند وبه یکی تحفه میدهد وبه دیگری رشوت، تشکیل پولیس شاهراه را تحفه گونه بالای افراد مسلح تقسیم میکند .آخر دولت مسئولیت دارد تا حیات، آبرو ،عزت ،مال وناموس مردم را در برابر هر متجاوز حمایت کند چه این متجاوز رئیس قوم باشد ویا قوماندان مسلح. ویا خویشاوندان حال یک قوماندان مسلح بنام رئیس قوم افراد را اعدام صحرای وخانه های مردم را چور میکند حکومت در غور میگو ید مشکلات قومی است اختلافات سابقه است بلی هر جنایت که دارائی دلیل قبلی باشد باید پرسیده نشود؟
از دید حکومت محلی غور کشتار قومی جواز دارد؟: حکومت محلی غور وهیئت رهبری اش را عقیده بر این است که جنایت ها واختلافات قومی باید پرسیده نشود مثلا رئیس سلام خان کشته شد حکومت محلی طور ساده گفت خصومت های سال های قبل باعث این حادثه شد. خوب چرا ده ها سال قبل نشد مدیر مبارزه با تروریزم دربین شهر کشته شد مسئولین گفتند خصومتهای قومیست، در دولینه ده ها تن کشته شد حکومت محلی میگوید به حکومت کار ندارد اقوام یکدیگر را میکشند در اوشان چندین تن کشته بین شا ن میانجگری کردند ودر دولتیار مردان وزنان یکجا تیر باران شدند باز هم مشکلات قومیست و در سنگان وکااکری پسابند مردم بیگناه کشته میشود حکومت میگوید کسی بما کار ندارد اختلافات قومیست. در تیوره علاوه از بزرگان در یک روز هفت طفل معصوم بخون غرق میشوند کسی خم به ابرو نمیآورد هیچ قاتل عاملی ومسببی وجود ندارد. در خواچگان سلمین وچهار سده والله این روز ها چه مصیبت که نیست وامروز در یک کیلومتر مرکز ولایت یکی از متنفذین قومی بنام حیات الله بیک هدف انفجار قرار میگیرد باز هم آمر امنیت کانفرانس مطبوعاتی میدهد که شاید خصومت های قومی دلیل این کار باشد.ووالی وقوماندان با چند چاپلوس دیگر سر تکان میدهند این هم شد حکومت؟
بی کفاتی بد ترین نوع حکومت است::چه انتظار دارید ظلم وجنایت ازین بیشتر چه پیامدی خواهد داشت؟ امید وارم سیل خون این افراد مظلوم طوفانی شود واین همه خاشاک بی کفایت را از بین برد .اگر حکومت در برابر جان ومال وحیثیت مردم اینقور بی تفاوت باشد مردم هم دست روی دست نخواهند نشست .بترسید از آن روزیکه مردم همه به مرگ حاضر شوند دران وقت دیگر حیاتی نیست نه برای رعیت ونه هم برای حکومت.دران روز مسئولین خیره سر وبی کفایت از طرف مردم سنگباران میشوند وتاریخ باز هم بگونه وحشتناکی رقم میخورد..دیگر برای مردم امید باقی نمانده همه مردم نسبت به یکدیگر بی إعتماد اند وکسی به راحتی نمیتواند به مشغولیتها ومصروفیتهای روز مره خود ادامه دهد.کابوس ترس وحشت بر فضای زندگی تمام مردم غور سایه افگنده ومسئولین در دفاتر خود نشسته اند واز پنجره بر غم مردم نیشخند میزنند.
برای بی عدالتی وبی کفانی نه بگوئید: من از مردم مظلوم وبه ماتم نشسته و.لایت غور چه در کابل وچه در غور ویا هر جائیکه هستند دلسوزانه می طلبم تا با یک قیام صادقانه در برابر بی عدالتی حکومت مرکزی وبی کفا یتی مسئولین محلی خودرا ازین وضعیت نجات دهند دیگر هر روز کشته نشوید فقط یک روز کشته شوند بهتر ازین است که تیغ کهنه بی عدالتی وبی کفاتی همه روز ایشان را نیمه بسمل سازد .زندگی را چیست رسم دین وکیش یکدمی شیری به از صد سال میش