سخنرانی های های اخیر دست اندر کاران مطبوعات حکومتی افغانستان و پاکستان از نمونه های اولین نشانه های سراشیبی روابط افغانستان وپاکستان بحساب میرود روابط که اضافه از نیم قرنزیاد تر پر تنش بوده است و در راستای منافع استراتیژیک افغانستان از طرف پاکستان کوچکترین گام بر داشته نشده است .اما چرخ تحولات سه دهه اخیرآنقدر به نفع پاکستان چرخیید که وی را بیک کشور متجاوز مغرور واشغالگر مبدل ساخت.پاکستان از تحولات دهه هفتاد بدین سو آنقدر سود برده است که دیگر به کمک های مادی و معنوی بشمول عذر و زاری دولت افغانستان اندک راضی نمیشود او میخواهد حاکم سر زمین دل صد ها أجیر ومزدور باشد که در کشور های همسایه پرورده است وساحه حاکمیت
خودرا توسعه واستحکام بخشد. بهبود روابط بین پاکستان و گروه های مجاهدین در دوران جنگ سرد بخصوص زمانیکه تنظیم های جهادی در پاکستان بوده اند و علیه حکومت دوکتور نجیب الله می جنگیدن به اوج خود رسیده بود تا حدیکه پاکستان بجای مجاهدین افغان وکمک های بیدریغ غرب خودرا قهر مان میدان إعلان کرد واز وضعیت پیش امده بحدی چشمگیری نفع برد.از موقف سیاسی شروع تا توسعه اقتصادی وپرواز های نظامی وسلاح اتمی همه از برکت مقاومت مردم افغانستان وحمایت غرب نصیب پاکستان شد واین اوج قدرت حرص وطمع پاکستان را بحدی افزایش داد که دیگر حامیان را رقیب میدان هم نمیشناسد.تک تازی ها پاکستان در منطقه وجهان وحمایت سر سختانه از ترورستان از چند روز بدینسو خشم حکومت افغانستان را بر انگیخته است. خدا کند این خشم موسمی نباشد .
خشم دیر هنگام افغانستان: میگویند آتش خشمیکه دیر بر افروزد تا دیر هنگام شعله هایش محیط را زیر اثر خود دارد امید واریم اینبار خشم مقامات افغانی مانند گذشته ها نباشد.فکر میشود که عقده های متراکم سالهای أخیر تر کیده وگیله گذاری های پشت پرده آشکار شده است تنشی که در طی چند ماه گذشته در پشت درهای بسته بین دو کشور رو به افزایش بوده است، اکنون کاملا علنی شده است اگر با علنی ساختن این تنش باز هم افغانستان تنازل میکند معنی اش این است که بمثابه یک ببر کاغذی عمل میکند.
‘سیر نزولی روابط:به ضرر کی خواهد بود.این جمله ناز آلود وغرور سخنگوی وزارت خارجه پاکستان آقای چودری عزیز حکایت از آن دارد که پاکستان دیگر توصیه و همکاری هیچ کس را نمی پذیرد خود را برادر کلان افغانستان میداند و غیر از خود نه خوردی و نه کلانی دیگران را می پذیرد هر چند قربانیان تروریزم جهانی وساکنان سر زمین های اسیب دیده از جمله افغانستان انتظار داشته و دارند تا یکبار آمریکا أصل أهداف را که مرکز ومقر آشیانه ارتجاع وترور است هدف قرار دهند واز ناز های غرور آمیز وزیر خارجه پاکستان که در شبکه های خبری گفته به نفع شما (آمریکا) نیست که پاکستان را برنجانید، به نفع شما نیست که مردم پاکستان را برنجانید. اگر تصمیم گرفتهاید که چنین کاری کنید، ضررش متوجه خود شما خواهد شد.) هیچ خوفی را بخود راه ندهد واز نفعی پاکستان به آمریکا میرساند صرف نظر کند.پاکستانیها همانطوریکه پاداش خودرا از افغانها نقد میگیرند از آمریکا نیز چنین پاداش را توقع دارند چون این پاکستان است که خودرا بازی گری اصلی پیروزی جنگ سرد علیه شوروی سابق میداند واز آمریکا میخواهد تا ابد مد یونش باشد و افغانستان در گرو گان سیاست های ماجرا جویانه پاکستان اگر تحولات اخیر را دقیقا محاسبه کنیم روابط افغانستان وپاکستان عملا سیر نزولی خودرا می پیماید.. با آنکه نه تنها افغانستان بلکه امریکا نیز بار ها از موجدیت سران القاعده در پاکستان إظهار نگرانی کردند چنانچه زمامداران پاکستان همیشه میگفتند درین مورد اطلاع ندارند هرگاه اطلاع یافتند که سران القاعده ویا طالب در پاکستان است علیه ایشان وارد عمل خواهند شد خوب تا اینکه
* دوم می 2011 آمریکا مرگ بن لادن را اعلام می کند و پاکستان باز هم می گوید از حمله خبر نداشته است.حتی عملیات کمانده های آمریکارا با خیره چشمی دیده اما از اصل حادثه اظهار بی خبری نمود نه تنها افغانها بلکه .
مقامات آمریائی از حمایت پاکستان به شبکه حقانی اظهار نگرانی کرده اند که در آنطرف خط دیورند این شبکه حضور فعال دارند. نه تنها ارگانهای امنیتی افغانستان بلکه کشور های دیگری که در افغانستان حضور نظامی دارند می گویند شبکه حقانی جزء از استخبارات پاکستان است که روزانه ده ها تن را در افغانستان به کام مرگ میسپارد.حال معلوم میشود که این روابط به مر حله سر نوشت ساز خویش بین افغانستان و پاکستان رسیده است در حال حاضر . پاکستان به یک دشمن ضد افغانی بدل شده است:”در هفتۀ که گذشت اظهارات خصومتآمیزی بین پاکستان و افغانستان رد و بدل شده است که طی ده سالی که از اعلام همکاری بین دو کشور در جنگ علیه تروریسم میگذرد، کم سابقه بوده است اما اینبار توقع میرود تا افغانستان بخاطر خفظ وقار وحيثيت خویش در برابر خود سری های پاکستان زانو نزند در غیر آن جلو تجاوز وخود سری استخبارات پاکستان را کسی گرفته نمیتواند.پاکستان أصلا مهار نمیشود.پاکستان با فرستادن بم های کنار جاده ای وعملیات انتحاری عمدتا از افغانها و نیروهای خارجی قربانی میگیرد
چرا پاکستان به افغانستان رحم نمیکند.؟ پاکستان در گذشته ها کشور ضعیف وکم جان وکم أقتصاد بود که در برابر تهدیدات افغانستان بخاطر باز پس گیری اراضی آن طرف خط دیورند در رنج وعذاب بود واز طرف مشکلات مرزی آن با هند ودشمنی وجنگهای تکرار پایه های کشور پاکستان را لرزان ساخته بود.تا اینکه در سالهای جهاد دتعداد زیاد از افغانها وارد پاکستان شندند وپاکستانیها از محتاجی ونیاز مندی افغانها سوء استفاده نموده از بین افغانها سر باز گیری نمود تا در آینده حامی منافع اش در افغانستان باشند.وهم شبکه های استخباراتی خودرا بخاطر شناخت از افغانستان وارد جبهات جهاد نمود .حال پاکستان به این باور رسیده است که با داشتن جواسیس متعدد میتواند سیاست های حکومت کابل را از درون متلاشی وخواستهای خودرا به ساده گی عملی سازدپاکستان اصلا کشوری را بنام افغانستان برسمیت نمیشناسد.پاکستان که در سالهای جهاد خودرا دوست وهم پیمان مجاهدین افغانستان میدانست وکمک های آمریکارا بالاتی رهبران مجاهدین تقسیم میکرد حالا به لباس اتشین برای کشور ما تبدیل شده.