قسم به مــــهر که از عشق پا برون نکنم
طریـــــقِ واعـــــظ این شهر آزمون نکنم
به دست دخــــــتر رز بوسه عاشقانه زنم
به حـــــرف زاهـــــد مکار دل زبون نکنم
به وقــــــت مستی پر و بال شوق بگشایم
به غیــــــر کــوی تو پرواز با جنون نکنم
بشادمــــانی به میــــــخانه پا ی کوبی کنم
به کینه مسجد و محراب جوی خون نکنم
اگرچه خواندن رســــــــاله کارِ آسان است
نخوانمــــــــش به ریا کاری و فسون نکنم