دمی كه از سر كویت روانه میگردم
بگریه و به فغان سوی خانه میگردم
هزار شكر كه استم گدای درگۀ عشق
به حشمت و به شكوه شهانه میگردم
تو شب بخوابی و من گرد خانه ات تا روز
چو پهره دار به دور خزانه میگردم
تویی به قصر رقیب و منم به محبس رشك
به هر نفس ز حسد قین و فانه میگردم
به من محبت لیلی وشان جنون آورد
سر برهنه و پای برانه میگردم
دچار هر كه شوم یك دروغ میبافم
به جستجوی تو با صد بهانه میگردم
از آن زمان كه دلم چاك گشت در غم عشق
به دور كاكل خوبان چو شانه میگردم
به روز چون نتوانم ز بیم غیر گذر
چو شبپرك سر كویت شبانه میگردم
به كشوری كه منم ماده خصلتیست رواج
از آن سبب به لباس زنانه میگردم