با انفاذ نخستين قانون اساسى و تاسيس اولين دولت ملى در كشور ، پرچم سه رنگ ملى به اساس تصويب لويه جرگه توسط شاه امان اله فقيد ، اين شاخص ترين نماد استقلال ، ازادى و ترقى افغانستان برافراشته گرديد و طى قريب به اين یک قرن فقط در مقاطع بسيار كوتاه هميشه بيرق سه رنگ ملى احترام گرديده و رسميت داشته است .
البته در دهه نود ميلادى و انارشى تنظيمى و استبداد طالبان ( دولت اسلامى و امارت اسلامى ) نيز درفش سه رنگ ملى وجود نداشت و متاسفانه بدون درس از گذشته عبرتناك ، تا كنون نيز عده يى از منسوبان انان ، سر دشمنى با بيرق سه رنگ ملى دارند و ميخواهند ، درفش تنظيمى و گروهى خود را
استدالال نيز مطرح ميگردد كه در فقدان دولت مقتدر ملى قانون محور و عدالت گستر و در احواليكه مقدرات تاريخى ما ، بدست بيگانگان رقم ميخورد ، بيرق ملى نيز مطرح نخواهد بود .
انچه اهميت تاريخى و استثنايى دارد ، اين واقعيت است كه بيرق سه رنگ ملى ، مبين تاريخ ما و از تداوم كشور در درازناى اريانا ، خراسان و افغانستان كنونى مى باشد .
در احوال پر منجلاب كنونى راه نجات اين است ، تا :
در مبارزه تاريخى علم و جهل و در يك حى الفلاح تاريخى تمام اقوام با هم برادر و برابر افغانستان و نيروهاى ملى و مترقى و پاسداران ارزشهاى متعالى مشروطيت و اصالت و سيادت قانون ، درین روز سترگ تاریخی ( ۲۸ ) اسد و در تحت درفش سه رنگ ملى بخاطر استقلال واقعى ، حق
حاكميت ملى كه بطور انحصارى بمردم تعلق دارد ، صداى شانرا بلند نمايند .
با حرمت
واحد سادات