همــه دلــــــــگیر اند از آوان پیری
نگردد هـــــــیچ جــا در مان پیری
سن هر چه یک عدد باشــد ولیکن
خـــوش آیند کی بُود دوران پیری
سفیدی مـوی و آژنگ لب و روی
نـما یان میکــــــــــند میزان پیری
بُود درد و مـــرض با بــد دماغی
گلهای رســــــــته در بستان پیری
نیـــــــاز و نــــــاله در روی مصلا
بُود پـــــــیوســـــته با گریان پیری
کمــــــــان گردد قدهــر سرو قامت
خورد چون ضربه از پیکان پیری
اگر پــــــیران بدانــــند راز هستی
شــــوند خرســــند از برهان پیری