انگیزه های وجودی هر پدیده ماهیت آنرا از قبل مشخص میسازد. کنفرانس شيكاگو که به تاریخ 19 ماه مي 2012 بر گزار میگردد کنفرانس عمده و سرنوشت ساز براي افغانستان است که از سقوط طالبان به بعد به اثر پیشنهاد مقامات امريكايي و ناتو برگزارمی شود.این تصمیم همز مان با مطرح شدن خروج قوت هاي خارجي در سال 2014 از افغانستان و تعين سر نوشت براي كشور ما الي 2024 كه نهايت مهم است اتخاذ خواهد شد اين كنفرانس دز حال برگزار مي شود كه اتحاديه اروپا از حكومت آقاي كرزي خواسته تا پلان همه جانبه كاري خويش را در راه مبارزه با
فساد حكومت داري خوب و انتخابات شفاف و عادلانه ارايه بدارد اين تصيم اتحاديه اروپا با پيش باز در چنين كنفرانس نشانۀ بی إعتمادی کشور های کمک کننده نسبت به کار آمد بودن ادارۀ کابل وحتی ارگانهای امنیتی و انتخاباتي آن میباشد.به نظر می رسد هدف وانگیزۀ اصلی تدویر این کانفرانس هم طرح سوال های خواهد بود که متوجه رئیس جمهور کرزی وحکومت آن خواهد شد که با وصف کمک های سر شار نطامی، مالی وسیاسی تا هنوز نتوانسته اداره مفید ، کار آمد مطمئن ومورد إعتماد مردم وجامعه جهانی را ساز مان دهد. با آنکه ضعف در اداره ،فساد اداری وتقلب در انتخابات گذشته ونتائج آن یکی از انگیزه های بر پائی این کانفرانس بشمار میرود. از نظر بسیاری تحلیلگران تفاوت این کنفرانس با دیگر نشست های بین المللی این خواهد بود که این نشست آغازگر تحول جدیدی در افغانستان، بخصوص از نظر امنیتی و نظامی میباشد تا دولت افغانستان را به تسلیم گیری امور نظامی تا 2014 کمک کند. امريكا و اتحاديه اروپا که نسبت ضعف اداره واختلاس های بی حد مالی در درون نظام وحاکمیت افغانستان سر تکان داده نا راض اند هدف از برگزاری این کنفرانس را “پیشبرد تلاشها به منظور متعادل ساختن افزایش نیروی نظامی و افزایش اراده سیاسی مي خوانند اینکه کاسه صبر غربی ها بخصوص اتحاديه اروپا در برابربی کفایتی حکومت کابل لبریز شده از نظر ها پوشیده نیست. ادامه شورشها در افغانستان و حتی گسترش آن به دیگر کشورها، از پاکستان گرفته تا سومالی و یمن رهبران غربی را در توجیه چگونگی عملکردشان در افغانستان و مصارف هنگفت نظامی در تنگنای دشواری قرار داده است. به عین تر تیب دولت افغانستان نیز با دشواریهای متعدد داخلی روبروست. از فساد حاکم بر دستگاههای دولتی گرفته تا قاچاق مواد مخدر و رقابتهای سیاسی داخلی: خود سری نیرو های خارجی و چگونگی مصرف کمکها ،عدم موثریت ادارات دولتی که با عث بی إعتمادی مردم شده همه مشکلات است که هم دولت افغانستان وهم متحدین خارجی اش را واداشته تا راه حل اساسی ودایمی برای ختم این غائله بسنجند .اینکه چه نتیجه تحویل منتظرین کانفرانس خواهد شد باز هم باید منتظر نشست. ویا انتظار بیش از نتیجه کانفرانس های قبلی نداشت.
حالا حامد کرزی در كنفرانس شيكاگو چه خواهد گفت :
حامد کرزی طی سالهای حکومت داری خیلی پخته وآب دیده شده او به ایماء ،اشاره ،کنایه واستعاره رهبران غربی بزودی پی میبرد از همین حالا میداند که در کنفرانس شيكاگو مخاطب اصلی او وحکومتش خواهند بود تا در مقابل مصرف کمک های جا معه جهانی وبی کفایتی اداره اش در عرصه های مختلف پاسخگو باشد. همان است که روز دو شنبه در جلسه كابينه آشتی ملی، تعیین نقش رهبری کننده افغانستان در تامین امنیت، ایجاد هماهنگی منطقوی، ادامه مبارزه با فساد اداری و توسعه اقتصادی افغانستان حكومت داري خوب را از جمله اهداف اصلی حکومت خواند که قرار است در کنفرانس شيكاگو نيز مطرح گردد.
او میخواهد با طرح مسئله خیالی حكومت داري خوب و مبارزه با فساد آشتی و مصالحه وحذف نام برخی افراد طالبان از لست سیاه ماهیت اصلی کا نفرانس را بچالش بکشد،عناصر اصلی مورد بحث در کانفرانس را تعویض وبجای خود جامعه جهانی وکشور های عضو ناتورا مورد خطاب قرار میدهد. آقاي حامد کرزی با مطرح ساختن لست سیاه وآشتی ملی میکوشد اذ هان عامه را به صوب دیگری معطوف دارد وآن اینکه شورای امنیت ملل متحد با قرار دادن افراد مؤثر در لست سیاه چانس آشتی ملی را از دولت گر فته اند وباعث بی ثبانی ونا امنی در کشور شده اند.، طوریکه فساد، قانون شکنی ونقض حقوق بشر وشکست دموکراسی نو پاهمه نتیجه بحران امنیت در کشور است. اوادعا خواهد کرداگر آشتی وصلح بمیان آید هم قانون تطبیق میشود وهم فساد از بین میرود وهم ضرورت وجود نیرو های بیشتری خارجی منتفی خواهد شد. وحتی در کانفرانس شيكاگو مسئله رهايي تعداد از طالبان را از زندان گونتا نامو در جهت صلح ومذاکره با مطرح خواهد کرد. با آنکه شعار مذاکره با طالبان در تئوری می تواند بحثی جذاب باشد واز لحاظ ذهنی یک تحول در سیاست داخلی افغانستان محسوب شود اما گاهی هم این طرح به عمل نخواهد پیوست مگر اینکه سقوط کا مل کابل را به نفع طالبان در پی داشته باشد.
کا نفرانس شيكاگو ورویا روئی أهداف:هدف اساسی جامعه جهانی و رئيس جمهور امريكا بارك اوباما و اتحاديه اروپا از تدویر این کانفرانس متوجه ساختن حامد کرزی به مسئولیت های آن است تا اداره خود راز فساد پاک وکمک های جامعه جهانی را طور شفاف به مصرف برساند ایشان حکومت حامد کرزی را دلیل ناموفق بودن تلاشهای غرب برای بهبود وضعیت در افغانستان و مهار تروریسم می پندارند. در مقابل حامد کرزی و مقامات حکومت او نیز بارها به انتقاد از نحوه عملکرد جامعه بین المللی در افغانستان پرداخته اند و کشورهای غربی را در ناکامیها در افغانستان مقصر قلمداد کرده اند به همین دلیل حامد کرزی کوشش خواهد کرد تا جامعه جهانی را متوجه مسئولیت های خود شان در قبال افغانستان سا خته، ایشان را عامل بی ثباتی وهنجار شکنی معرفی نماید. واین تقابل ورویا روئی ریشه در انتقاد های دارد که قبل از بر گزاری كنفرانس شيكاگو تا روشن شدن طرح اتحاديه اروپا به سر زبان ها بود.فرض کنیم هم حکومت افغانستان وهم رهبران غربی به این نتیجه رسیده باشند تا راه حل اساسی برای حلی معضل افغانستان پیدا کنند باز هم دشواری عمدۀ که میان رهبران غربی و دولت افغانستان وجود دارد، نگاه متفاوت آنها به وضعیت در افغانستان است وبا این تقابل وپارادکس بافی نمیتوان انتظار چندان مثبت از نتائج کانفرانس داشت.
کانفرانس شيكاگو در استانه يازده سالگی حضور غرب در افغانستان برگزار مي گردد: یک سال وچند ما دیگر مدت حضور نیروهای بین المللی در افغانستان به اضافه از دوازده سال می رسد که با مدت زمان اشغال این کشور توسط شوروی سابق مساوی خواهد شد و جنگی که در افغانستان با ورود این نیروها در سال 1979 آغاز شد کم کم چهارمین دهه خود را پشت سر می گذارد.وپیروزی قوای ناتو وآمریکا هم تا هنوز در هالۀ از ابهام قرار دارد. دران زمان نیز کا نفرانس ها وسمینار های متعدد بخاطر زمینه سازی خروج نیرو های شوروی از افغانستان برپامیشد.به گفته کارشناسان نظامی پیروزی درین جنگ به سادگی امکان پذیر نیست .تحلیلگران شباهت های جنگ آمریکا در افغانستان را با جنگ ویتنام ویا جنگ شوروی سابق در افغانستان مقایسه میکنند.ومر کز مطالعات استراتیژیک آمریکا هم درین اواخر طی یک تحقیق پیروزی های نیرو های غربی را خیلی کوچک تر از شکست های آن ارزیابی کرده است .این مر کز نتیجه گرفته که نیرو های امریکائی مناطق کوچک را از تصرف طالبان بیرون کشیدند و مناطق بزرگ دیگر را به ایشان واگذار کرده اند که آینده پیروزی را خیلی تاریک نشان میدهد.واز طرف بخواست ها ونیاز های مردم افغانستان هیچ توجه نشده تنها به مسائل نظامی تکیه شده که پایانش بی نتیجه به نظر می رسد.
نقش پاکستان در کانفرانس شيكاگو: اشتراك پاكستان در كنفرانس شيكا گو آن هم در بدل بهاي باز كردن قطار هاي ناتو از خاك پاكستان جالب بنظر مي رسد كه باز اين كشور چه وعده هاي ميان تهي را خواهد داد اما برخی از کار شناسان وتحلیل گران نقش پاکستان را در نشست شيكا گو بااهمیت دانسته می گویند تلاشهای جامعه جهانی در این نشست بر این امر متمرکز خواهد بود که با همکاریهای مشترک افغانستان و پاکستان مشکل تروریسم در منطقه حل شود.چنانچه ترکیه و لندن تلاش دارند تا بعد از برگزاری نشست شيكا گو ، افغانستان و پاکستان متعهد به همکاری جدی در مبارزه با تروریسم شوند وتلاشهای نماینده خاص آمریکا در امور افغانستان وپاکستان نیز در همین راستا ادامه دارد…هر چند برخی ها بر این عقیده اند که انگلیس میخواهد دوباره امور افغانستان را به پاکستان واگذار کند، اما از آنجائیکه پاکستان از لحاظ ثبات در موقعیت سال های قبل قرار ندارد این حدس چندان درست به نظر نمیخورد.بلکه این پاکستان است که مانند افغانستان به مبارزه علیه تروریسم نیاز دارد ودرین فرصت زمانی به همکاری مشترک نیاز است تا تفوق طلبی واشغال گری باور ما اين است كه هم حكومت آقاي كرزي و هم جامعه جهاني در كنفرانس شيكاگو وعده هاي معين را مي دهند و در جهت عملي شدن آن تعهد مي سپارند اما تجارب يك دهه از كنفرانس هاي مختلف نشان مي دهد كه حكومت موجوده افغانستان نه معتقد در رفع نواقص است و نمي تواند تعهدات سپرده شده خويش را عملي سازد .
امکان ثبت دیدگاه وجود ندارد.