دسته: مقالات : مهرالدین مشید

افغانستان در پرتگاهء سیاست های افزون خواهانه و جنگ طلبانه 

با به بن بست رفتن گفت و گو ها میان هیأت های دولت افغانستان و طالبان در دوحه  و رفتن هیأتی به ریاست عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه به دوحه و آغاز گفت و گو های جدید میان هیأت جدید و طالبان امیدواری هایی پیدا شد که ممکن بن بست گفت و گو ها در دوحه بشکند و فصل جدیدی از گفت و گو ها آغاز شود؛ اما اصرار طالبان برای رهایی هفت هزار زندانی بحیث پیش شرط مانع تشکیل کمیته های اعتماد سازی، سیاسی و نقشهء راه گردید. قرار بود که این سه کمیته تشکیل و هر یک بصورت جداگانه روی ایجاد تعدیل ها در قانون اساسی، رهایی زندانیان طالبان و بیرون شدن نام رهبران طالبان از لیست سیا و تشکیل حکومت گذار از کار نمایند. طالبان در حالی اصرار به رهایی زندانیان شان را دارند که پنج هزار  زندانی رها شدهء آنان بررغم تعهد های شان همه به میدان های جنگ رفتند و این سبب افزایش خشونت ها نه تنها در جبهه های جنگ؛ بلکه در داخل شهرهای گوناگون کشور نیز گردید. نه تنها این؛ بلکه طالبان روابط خود را باالقاعده قطع نکرده اند و آمریکا بدون هرگونه الزامیت و شرط توافقنامهء دوحه را امضا کرد؛ البته به بهانهء اینکه هرگونه شرط زمینهء خروج نیرو های امریکا را در آینده از افغانستان ناممکن می سازد.

ادامه خواندن عبور از سیاست های فراافگنانه و تمکین بر سیاست های تنش زدایانه : مهرالدین مشید

افزایش تنش ها میان کابل و اسلام آباد و اما و اگر ها

رابطهء تنش آلود افغانستان با پاکستان در حقیقت پس از تشکیل پاکستان برسر خط دیورند آغاز شده است که پس از  تهاجم شوروی در سال ۱۳۵۸ سیاست پاکستان در برابر افغانستان شکل تهاجمی را به خود گرفت. پاکستان دیروز با استفادهء ابزاری از جهاد و مجاهدین و حالا هم با استفادهء ابزاری از طالبان خواهان رسیدن به عمق استراتیژی خود در افغانستان است و افغانستان را در رقابت با هند به میدان جنگ نیابتی خود بدل کرده است. این آزمندی و مداخلهء پاکستان سبب شده که هر از گاهی روابط دو کشور همراه باتنش باشد. چنانکه در این روز ها روابط دو کشور  بار دیگر تنش آلود شده است. 

ادامه خواندن نخستین رویارویی لفظی؛ شلاقی بر فرق عمران خان: مهرالدین میشید

خروج نیرو های آمریکایی و تشدید حمله های طالبان اوضاع نظامی، امنیتی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی افغانستان را بیش از هر زمانی شکننده گردانیده است. این شکننده گی نگرانی های شدید مردم را برانگیخته و همگان احساس ناامنی شدید می کنند. اوضاع عمومی کشور فضایی  را به بار آورده که در افکار همه خاموشی پیش از توفان را تداعی می کند. در همین حال وضعیت جنگی در کشور اوضاع در جبههء صلح و تلاش ها در این عرصه را نیز متحول گردانیده است که همزمان با چالش ها، فرصت های تازه را نیز به بار آورده است. این فرثت ها می تواند، راه را به یک مشارکت سیاسی پایدار ملی باز کند که طالبان هم شامل آن باشند؛ مشارکتی که حداقل بتواند، ارزش هایی از نظام مردم سالار و دموکراتیک را حفظ کند که بتواند پایدار ارزش های اسلامی و ملی در کشور باشد.

آیا به تکانه های جدید در مورد گفت و گو ها می توان امیدوار  بود که بتواند بالاخره صلح را در کشور برقرار کند. از جمله به ایجاد تکانه در گفت و گو ها بین هیئت های دولت و طالبان در دوحه و از همه مهم تر سفر هیئت صلح به ایران به ریاست قانونی و نشست آنان با هیئت طالبان و صحبت روی مسایل مهم می توان یادآور شد. هم چنان سفر هیئت عالی تر دیگر به دوحه پس از سفر قحطانی وزیر خارجهء قطر، می توان یاد کرد. گفته میشود؛ بزودی نشست مهمی به میزبانی ایران برگزار خواهد شد که در آن، مقامات دولت افغانستان و تمام گروه‌های داخلی برای تحقق صلح، گردهم جمع خواهند شد. همچنان طی روزهای آینده، دولت و گروه‌های داخل افغانستان، در نشست مجازی مجمع جهانی بیداری اسلامی، با هم به گفت‌وگو می‌نشینند.

ادامه خواندن نجات افغانستان در گرو یک مشارکت سیاسی ملی : مهرالدین مشید

سیگون و کابل دو نام آشنا اند که نخستین پایتخت ویتنام جنوبی و دومی پایتخت افغانستان است. آمریکا در سال ۱۹۵۵ به ویتنام و در سال ۲۰۰۱ به افغانستان حمله کرد. هر چند این دو لشکر کشی آمریکا علل و عوامل متفاوت داشت؛ اما شباهت هایی هم میان آنها وجود دارد. در این نوشته به چند و چونی پرداخته شده که آیا سیگون و کابل حیثیت دو همزاد بیمار و یا دوقلویی هم سرنوشت را دارند. شگفت آور این که آمریکا پس از بیست سال جنگ فرسایشی با قبول شکست سیگون را ترک و کابل را در حال ترک کردن است. سیگون بررغم وعده ها و کمک های آمریکا دو سال پس از خروج نیرو های آمریکایی سقوط کرد.

جنگ ویتنام نام مجموعه عملیات و درگیری‌های نظامی‌ای است که از  سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ میلادی بین نیروهای ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادی‌بخش ویتنام جنوبی از یک سو، و نیروهای ویتنام جنوبی و متحدانش به ویژه ایالات متحده آمریکا از سوی دیگر رخ داد. همزمان و مرتبط با این جنگ، جنگهای نیابتی دیگری در لائوس و کامبوج بین نیروهای مورد حمایت ایالات متحده در برابر نیروهای کمونیستی در جریان بود. در پایان، با خروج ایالات متحده، جنگ داخلی لائوس، جنگ داخلی کامبوج و جنگ ویتنام به پایان رسیدند و همهٔ این کشورها حکومتهای کمونیستی پیدا کردند.

ادامه خواندن سیگون و کابل دو همزاد بیمار یا دو قلویی هم سرنوشت : مهرالدین مشید

آمریکا پس از بیست سال حضور زیانبار و توطیهء آمیز و مبهم و رمزآلود و خطرساز  افغانستان را ترک می کند. حالا که نیرو های آمریکایی بزرگ ترین پایگاه شان در بگرام را ترک کردند و ممکن متباقی نیرو های آمریکایی پیش از یازدهم سپتامبر افغانستان را ترک کنند. ترک بگرام به مثابهء بزرگ ترین پایگاهء آمریکا در افغانستان برهرنوع گمانه زنی ها خط بطلان کشید که می گفتند،

آمریکا افغانستان را ترک نمی کند؛ اما هزاران دریغ و درد حالا که آمریکا افغانستان را ترک می کند. آنچه عقب خود برجای می گذارد، جز یک دولت ضعیف و فاسد و کشوری ناامن و فقیر و بدبخت و تیره روز و پر از نفاق قومی و مذهبی با اکثریت بیکار و چندین میلیون معتاد و معلول چیز دیگری از خود برجای نمی گذارد. بدتر از آن آمریکا خلاف تعهد و میثاق های خود افغانستان را در حالی ترک می کند که ناامنی ها به گونهء بی پیشینه در این کشور افزایش یافته است که تروریزم طالبانی خطرناک تر و دندان تروریزم داعش چندین مرتبه از القاعده تیزتر شده است.

ادامه خواندن حضور زیانبار و خطر ساز و توطئه بار آمریکا در افغانستان : مهرالدین مشید

افغانستان از جمله کشور هایی است که به دلیل موقعیت مهم ژیوپولیتیک، ژیوستراتیژیک و ژیوایکونومیک خود در طول تاریخ بی ثباتی های درازمدت را تجربه کرده است. از همین سبب بوده که  هر مقطعی از تاریخ محل اصطکاک و کشمکش قدرت های متخاصم منطقه و جهان بوده است. از همین رو هر فصلی از تاریخ در آن ناتمام مانده است و هر مقطعی از تاریخ پنج هزار سالهء این سرزمین غرقه در خون و آتش پر از ناشادی ها و ناکامی ها و نامرادی ها بوده است. زمانی که تاریخ این سرزمین از آریانای قدیم تا خراسان دیروز و افغانستان امروز مورد مطالعه قرار بگیرد. این واقعیت تلخ و دردناک را در هر برهه ای از تاریخ غمبار خود به نمایش می گذارد.

ادامه خواندن فصل ناتمام تاریخ در کشور ما؛سرزمینی که هر فصلی از تاریخش ناتمام مانده است: مهرالدین مشید

دیروز عظمت و شکوۀ ملت ها و بزرگی و عظمت آنان را حماسه آفرینی ها و جنگاوری ها و حضور همیشگی آنان در میدان های حق و باطل تاریخ رقم می زد و ملت هایی کامگار شناخته می شدند که دارای ویژه گی های یادشده بودند؛ اما چهل سال جنگ در افغانستان در نتیجۀ تهاجم شوروی پیشین و امریکا عکس آن را به اثبات رساند و به این حقیقت تلخ مهر تایید نهاد که عظمت و شکوه و بزرگی ملت ها را نه حماسه آفرینی ها و جنگاوری ها؛ بلکه رهبران توانا و اییثارگر و مدیران رهایی بخش و صادق به آرمان های مردم رقم می زند.

حوادث چهل سال گذشته نمونۀ آشکار این حقیقت تلخ است که امروز مردم افغانستان بررغم قربانی ها وحماسه آفرینی های بزرگ تاریخی در خوان خونین بی  ثباتی و بی سرنوشتی نشسته اند؛ اما آنانیکه ادعای بلند و بالای رهبری و نجات این کشور را داشتند، برعکس همه در  خوان ننگین عیش و عشرت نشسته اند و در کاخ های بیدردی و ویلا های ننگین بی شرمانه زنده گی دارند. حالا آنان  بر اشک ها و غم و رنج بزرگ مردم این سرزمین چون داعیه های عزیز تر از مادر اشک تمساح می ریزند؛ اما مردم درک کرده اند که این اشک ها در واقع نیشخند معنا دار بر سرنوشت مردمی است که آنان از چهل سال بدین سو آن را به گروگان گرفته اند.  

ادامه خواندن زمامداران و سیاستگران از مردم افغانستان باج می گیرند : مهرالدین مشید

دستان مرموز و خطرناکی ناآرامی های شمال را یدک می کشند

پروژهء انتقال جنگ از جنوب به شمال ادامهء پروژه  های قدرت های اهریمنی و انسان دشمن منطقه و جهان است که از همان آغاز جهاد با شوروی آغاز شد. قدرت های اهریمنی نبرد آزادی خواهانهء مردم افغانستان را به پروژه های خطرناک استخبار اتی و سیاسی و حتا اقتصادی بدل کردند. آنان توانستند تا در هر برهه ای از ناریخ با استفاده از ناتوانی های رهبران و سیاستگران و تنگدستی های مبارزان افغانستان در این راه توفیق یابند. در میان کشور های مداخله گر در افغانستان مداخلهء پاکستان و ایران و آمریکا و روسیه در این رابطه بارزتر است. چنانکه پس از سقوط نجیب شاهد بودیم که‌چگونه پاکستان با مداخلهء بی شرمانه با استفاده از یک گروهء خاص خواست پروژهء جدید جنگ را بر مردم افغانستان تحمیل کند و بعد با ساختن طالبان این پروژه را وارد مرحلهء جدید کرد. پاکستان بار دیگر توانست در سال ۲۰۰۳ زیر نام آشغال افغانستان بوسیلهء آمریکا گروهء طالبان را دوباره سازماندهی کند و پروژهء جدید جنگ را بر مردم  افغانستان تحمیل نماید.

ادامه خواندن جنگ در شمال پروژهء جدید برای کشاندن دوبارۀ روسیه در جنگ افغانستان : مهرالدین مشید

سفر آقای غنی به امریکا در شرایط حساس و سرنوشت سازی صورت گرفت که افغانستان نقطۀ عطفی را پشت سر می گذارد. این سفر در حالی صورت گرفت که دردو ماه گذشته، بیش از ۷۰ ولسوالی به‌دست طالبان سقوط کرده است و همین حالا طالبان نزدیک به ۴۰ درصد از افغانستان را در اختیار دارند. حمله های طالبان هنوز به شدت ادامه دارد و هر روز ولسوالی های زیادی میان دولت و طالبان دست بدست می شود. نظر به گزارش ها بیشتر ولسوالی ها در نتیجۀ پا درمیانی محاسن سفیدان بدون مقاومت تسلیم می شوند. طالبان تا کنون توانسته اند، زیر چتر چنین توطیه بر بیشتر ولسوالی ها مسلط شوند.  در همین حال رئیس جمهور غنی پس از تشدید حمله های طالبان و پیش از سفر به آمریکا دست به یک سلسله تقرری هایی زد که در دوران زمامداری اش بی پیشینه است. این مقرری ها از یک طرف همزمان به تشدید حمله های طالبان و سقوط پیهم ولسوالی ها و از سویی هم در آستانهء سفرش به آمریکا انجام شده است. هرگاه سفر آمریکا مطرح نمی بود و در این حال گمانه زنی ها بیشتر بر این بود که در مقرری های جدید و بویژه گزینش بسم الله محمدی بحیث سرپرست وزارت دفاع اهداف خاص نظامی و سیاسی مطرح است و این گزینش آقای غنی را فرصت می دهد تا از پیشینهء جهادی محمدی و مقاومت  او در برابر تهاجم طالبان و نفوذ او در منطقۀ کهدامن، پروان، کاپیسا و پنجشیر برضد طالبان استفاده کند‌.

ادامه خواندن تشدید حمله های طالبان، سقوط ولسوالی ها; و سفر رئیس جمهور غنی به واشنگتن

ویروس کرونا یا کوید۱۹ از دو سال بدین سو کاخ شکوهمند و استوار ارزش های بزرگ و مشترک فرهنگ و تمدن بشری را سخت مورد تاخت و تاز و ارزش ها و دستاورد های بشری را مورد تهدید قرار داده است. این تهدید چنان محسوس است که گویا هر روز کنگره ای از این کاخ باعظمت بوسیلهء کرونا فرو می ریزد و ارزش های ماندگار بشری از بلندا ها به زیر می افتد و مانند گلی پرپر می شوند.

به هر میزانی که از برج و باروی این کاخ کرونا می کاهد؛ به همان اندازه کاخ های وهم و ضدارزشی تازه پی افکنده می شود و برج و باروی وهم آلود آن وحشتناک تر از خطر تروریزم می شود. خطر کرونا کمتر از تروریزم نیست و حتا بیشتر از آن ارزش هایی چون؛ اعتماد به نفس، باورمندی، اتکا به خود، بی خیالی و شاد زیستن، نوع دوستی و همدیگر داشتن را مورد حمله قرار می دهد و هر آن تخم یاس و ناامیدی و بی باوری و بی اعتمادی و از دیگر گریزی را در انسان بارورتر می کند. 

ادامه خواندن کرونا و فروریزی دیوار های قوانین علمی و فلسفی ؛ مهرالدین مشید

منازعۀ تاریخی با دشمنی هوشیار و مکار؛ یگانه راه برای صلح دایمی

دشمنی پاکستان با افغانستان تازه نیست و این دشمنی ریشۀ تاریخی دارد و برای مقابله با  آن نمی شود با احساسات عمل کرد؛ بلکه مقابله با دشمنی پاکستان درایت سیاسی  و تدبر عقلانی و فهم تند سیاسی می خواهد تا با شناسایی دقیق از منازعۀ تاریخی افغانستان و پاکستان و پیشینۀ تاریخی و زمامداران و نظامیان آَن  در برابر این کشور عمل کرد. با توجه به عمق و گسترده گی دخالت های نظامی و سیاسی پاکستان در افغانستان ایجاب می ‌‌کند تا سیاستگران افغانستان در برابر این کشور با تانی و آگاهانه و هوشیارانه و منطقی عمل کنند؛ زیرا هرگونه حرکت احساساتی در برابر پاکستان برای نظامیان تروریست پرور آن فرصت می دهد تا مار های تروریزم را که در آستین جاسازی کرده اند، بیشتر به افغانستان بفرستند و با نیش زدن مردم افغانستان هرچه بیشتر فاجعه و وحشت و دهشت بیافرینند 

ادامه خواندن صلح نه با طالبان، بلکه در حل منازعۀ تاریخی افغانستان با پاکستان است: مهرالدین مشید

از تاختن از پاکستان کاست  و بر تاختن به امریکا افزودامریکا است که به این ملت با عزت ستم کرده و سر پرغرور آنان را به زمین زده استدراین تردیدی نیست که پاکستان دشمنی تاریخی با افغانستان دارد و این دشمنی پس از استرداد استقلال پاکستان بوسیلۀ بریتانیا آغاز شده است که موضوع منازعه خط سرحدی دیورند است. این مرز در سال ۱۸۹۳ میلادی در زمان عبدالرحمن خان بین افغانستان و هند بریتانیایی به نماینده گی مورتیمر دیورند تعیین شد. از دیرباز مردم در دو طرف مرز آزادانه و بدون ویزا می‌توانستند به آن طرف مرز بروند، اما اکنون با امضای قراردادهایی که در زمان حامد کرزی و اشرف غنی با پاکستان امضا شد. پاکستان با حمایت سازمان ملل و آمریکا برای کنترل عبور و مرور در این مرز سیم خاردار و دروازه کشیده و افراد فقط می‌توانند با داشتن ویزا از مرز عبور کنند.^[۲] این مرز سبب اختلاف بین افغانستان و پاکستان شده‌است. دولت اسلام‌آباد مرز دیورند را به عنوان مرز بین‌المللی بین دو کشور به رسمیت می‌شناسند. این مرز در واقع پشتون‌های دو طرف مرز را از هم جدا کرده‌است.^[۳][۴] افغانستان حداقل ۱۰۳ هزار کیلومتر مربع را در اثر این قرارداد از دست داد.

ادامه خواندن این همه تاختن ها بجای پاکستان چرا بر امریکا نه

از غروب استاد حیدری وجودی یک سال گذشت؛ اما چه غروبی که سرخی آن شفق رنگین کمان عشق و عرفان را به کلی در آغوش گرفت و به بهای نثار جان خویش در پای عشق به سلطنت عرفان روح تازه بخشید و جهان عشق و دوست داشتن ها را وارد فصل جدید نمود. او بیش از ۵۷ سال سجاده نشین شعر و عرفان در کتابخانهء عامهء کابل شد تا آنکه به حیات گرانبهای خویش بدرود گفت؛ اما چرا “سوگنامه ای در رثای غروب خورشید” در این شکی نیست که عزیزان در سوگ هر مرگی می نشینند تا باشد که غم بزرگ خویش را به باد فراموشی بسپارند و اندکی تلطیف شوند.

ادامه خواندن سوگ نامه ای در رثای غروب خورشید؛ به مناسبت سال یاد و فات استاد وجودی: مهرالدین مشید

قریشی با ژستی کوچه بازاری خواست برجنایات کشورش در افغانستان پرده بکشد

قریشی وزیر خارجۀ پاکستان در شهر مولتای آن کشو با ژستی بی شرمانه و دیده درایانه بر مشاور امنیت ملی افغانستان  تاخت که‌گویا او پاکستان را یک کشور تروریست پرور و فاحشه خوانده است. این تاختن قریشی تنها متوجه او نبود و در اصل او با یک تیر چندین هدف را نشانه رفت و نه تنها بر دولت و بلکه بر مردم افغانستان نیز تاخت. وزیر خارجهء پاکستان با حرکت غیرعادی و خیلی احساساتی و با ژستی کوچه بازاری خواست تا خاک زدن برچشم جهانیان جنایات چهل سالۀ کشورش برضد مردم افغانستان را پنهان کند. این درحالی است که مداخله و تجاوز پاکستان بر افغانستان آفتابی است و سخنان آقای قریشی معنای پنهان کردن آفتاب با دو انگشت را دارد. 

ادامه خواندن قریشی از شنیدن حقیقتی تکان خورد که فریاد میلیون ها شهروند افغانستان است: مهرالدین مشید

کابل از اسلام آباد بخواهد از افغانستان چه می خواهد

بیست سال حضور شیطانی و کجدار و مریز و ناکام آمریکا در افغانستان نشان داد که افغانستان و مردمش قربانی بازی های پشت پردهء آمریکا و پاکستان زیر نام ” مبارزه با تروریزم شده اند. در این مدت پاکستان به‌مثابهء کشور خطرناک در منطقه توانسته تا در زیر رکاب لنگ لنگان آمریکا و با خاک افگندن در چشم مقام های این کشور به بهای احمق ساختن آنان؛ آنهم با بازی های دو پهلو و استفاده از اختلاف ها در کابل، گام های استواری به سود خود بردارد. بیست سال سیاست های تروریست پرورانهء آمریکا و پاکستان در افغانستان ثابت کرد که آمریکا از همان آغاز ورودش به افغانستان اراده برای سرکوبی و نابودی تروریزم نداشت. هرگاه چنین اراده ای موجود می بود. امروز ما شاهد رزم آرایی ها و قدرت نمایی های تروریستی طالبان زیر چتر حمایت آشکار پاکستان نمی بودیم. 

ادامه خواندن افغانستان قربانی بازی های پشت پردهء آمریکا و پاکستان : مهرالدین مشید

اقتدار فردی را بناید با اقتدار ملی عوضی گرفت

اقتدار در لغت به معنای توانایی داشتن و دست یابی به توانایی آمده است و اقتدار فردی هم به توانایی های فردی و اقتدار ملی هم به توانایی های ملی اطلاق می گردد. اقتدار فردی مشروعیت خود را از فرد گرفته و هر طوری که باشد، مشروعیت خود را از فرد می گیرد. به همین گونه اقتدار ملی هم مشروعیت اش را از همهء ملت می گیرد و از این رو پیشوند ملی به اقتدار داده شده است. اقتدار فردی با اقتدار ملی متفاوت است. اقتدار فردی به استبداد می انجامد و مشروعیت اش را از تک روی و خودخواهی و استبداد گرفته و به خودسری و دیکتاتوری و تمرکز مطلق می انجامد. از همین رو دیکتاتور دیکتاتور است و مستبد همیشه خودرای است و به مشورهء هیچ کس تن نمی دهد. آنانی که متمایل به اقتدار فردی اند، همیشه دیکتاتور منشانه عمل می ‌کنند و بالاخره همگی از او روی کشتانده و تجرید می شود.

ادامه خواندن استبداد سیمای زشت تاریخ و دیکتاتور محکوم تاریخ است : مهرالدین مشید

در این شکی نیست که سیاست و سیاستگری در جهان سوم و بویژه در افغانستان جنگ زده که رنج و غم بی پایان تهاجم شوروی پیشین و وحشت و دهشت حملۀ امریکا بر برج و باروی سیاستگرانش سنگینی می کند، خیلی دشوار و پیچیده تر از کشور های دیگر است. هجوم حوادث پیهم در افغانستان سبب شده تا همه چیز از جایش تکان بخورد و بیجای شود. بنا بر این حوادث یادشده رهبران جهادی و سیاسی افغانستان را هم چنان از جای شان بیجای نموده که حتا «تو» بودن آنان را زیر پرسش برده است. حودادث چنان سنگین و آنان چنان کوچک بودند و هستند که دربرابر هجوم حوادث رنگ باختند و چنان نفس های  شان بر آنان غلبه کرد که خیلی کوتاه آمدند. هرچند در بازی با اشغالگران برنده شدند و اما در بازی با استخبارات منطقه و جهان خیلی شکست خوردند و بدون استثنا بسیاری از آنان وابسته به شبکه های استخباراتی منطقه وجهان شدند. این کوتاه آمدن ها و شکست خوردن ها نشان داد که حجم و سنگینی حوادث در افغانستان چنان گسترده و بزرگ بود که رهبران جهادی و سیاسی افغانستان ظرفیت  رهبری و ادارۀ آن را نداشتند. این ناتوانی های رهبران جهادی و سیاسی سبب شد که امروز افغانستان در لبۀ پرتگاۀ نابودی قرار گرفته است.  

ادامه خواندن سیاستگران چهاردهۀ اخیر بدون استثنا از مردم افغانستان عذر خواهی کنند؛ غفلت بازی گران چهار دهۀ اخیر و تباهی افغانستان : مهرالدین مشید

شورای عالی دولت؛ تلاش برای صلح یا بازی برسر خوان خونین صلح

در این روز ها تشکیل شورای عالی دولتی به خیر های داغ رسانه ای در داخل و خارج افغانستان بدل شده است. علاقمندی رسانه هم به آن ناموجه نیست؛ زیرا صلح از مهم ترین و بنیادی ترین خواست مردم افغانستان است.

اما هنوز بر سر میزان صلاحیت ها و تعداد اعضای آن آخرین چانه زنی ها به پایان نرسیده است و این دو موضوع تشکیل شورای عالی دولتی را به چالش برده است و سبب اختلاف میان اعضا و افراد برگزیده شده و دولت شده است. شماری ها به شمول حکمتیار خواهان داشتن صلاخیت های مستقل این شورا و تعدادی هم مانند صلاح الدین ربانی خواهان محدود بودن اعضای این شورا هستند. از همین رو تشکیل این شورا در زیر ساطور های چانه وفشار دو طرف در حال سبک و سنگین شدن است و دید شود که آش این شورا هم مانند شورای های دیگر ناپخته خواهد ماند و یا از این دیگ به گفتۀ برادران هزاره چیز«بور خواهد شد.»

ادامه خواندن شورای عالی دولت؛ شورای تصمیم گیری یا مشورتی : مهرالدین مشید

آمریکا با راه اندازی حادثهء یازدهم سپتمبر توانست، با استفاده از هیولای تبلیغاتی خود چنان این حادثه را بزرگ و خطرناک جلوه بدهد که گویا جهان با اندک ترین از دست دادن فرصت یکسره نابود خواهد شد. 

آمریکا با بزرگ نمایی و وحشت آفرینی گویی جهانیان را افسون نمود و همه را با خود در مبارزه با  تروریزم برای حمله به افغانستان بسیج نمود. این ماجرا بصورت غیر مترقبه جهان را تکان داد و کاخ سفید  توانست تا با استفاده از آن جبهۀ نیرومند جهانی را زیر نام مبارزه با تروریزم در راستای سیاست های استراتیژیک خود بسیج نماید. 

ادامه خواندن غرب با هیاهوی تبلیغاتی آمد و با وحشت آفرینی افغانستان را ترک می کند :مهرالدین مشید

افغانستان سرزمین رنگین کمان فرهنگ ها و تمدن های کهن است و در هر گوشه و کنار آن نمونه ای از فرهنگ ها و تمدن های گوناگون را میتوان مشاهده کرد.

از مغاره های ماقبل تاریخی قره کمر سمنگان تا تخت رستم، شهر تاریخی آین خانم، مجسمه های بامیان، دیوار ها یشیردروازه و آسمایی، قلعه های تاریخی اختیار  الدین هرات، قلعه های تاریخی سمنگان، قلعۀ باستانی بست، رشته کوه های هندوکش، لعل بدخشان، آبده های تاریخی نیمروز، قلعۀ تاریخی موری چاق، اماکن تاریخی میمنه، غزنی، مسجد های دینی و تاریخی مانند مسجد جامع هرات، منار های غزنه و هرات، مهمات سرای بلخ و ده ها مکان تاریخی همه نمایانگر تمدن و فرهنگ های گوناگون در افغانستان است که از عصر قبل از آریایی ها شروع شده تا اوستا و بعد از آن هم تمدن یونانی، تمدن یونانو باختر، تمدن یونایی بودایی، تمدنی بودایی، تمدن ساسانی تا تمدن اسلامی  ادامه یافته است.  این رنگارنگی های فرهنگی و تمدنی افغانستان امروزی، خراسان دیروزی و پیش از آن آریانای کهن را به گلستان و باغستان زیبایی بدل کرده است که هر در هر کنج و کنار ان نشانه  ای از یک گونه فرهنگ و تمدن به مشاهده میرسد.

ادامه خواندن افغانستان نمادی از رنگین کمان فرهنگ ها و تمدن های بشری : مهرالدین مشید

مثلث «دولت – گروه ها  –  مردم» در گرو مهره های سوخته

دولت، گروه ها و مردم اقنوم سه گانه اند و یکی بدون دیگری مفهوم و معنایی ندارند. از این رو وحدت و استحکام و پایداری این مثلث در هر کشوری بویژه افغانستان حتمی و حیاتی و جاودانه است. وحدت ملی و اقتدار ملی و اجماع ملی در واقع از این مثلث مشروعیت می گیرد و هرقدر که این مثلث استحکام از استحکام بیشتر برخوردار باشد.

به همان اندازه میزان مشروعت اقتدار ملی و اجماع ملی در کشور ما بلند می رود. به هر اندازه ایکه در شرایط کنونی مستحکم تر و پایدار تر باشد و در آن صورت نه تنها نظام اداری و سیاسی و اجتماعی در داخل افغانستان جان می گیرد و تقویت می شود؛ بلکه با بلند رفتن سطح اقتدار ملی، اجماع ملی نیرومند در کشور بوجود می آید که این می توند، مشت محکمی در دهن تروریزم  و حامیان منطقه ای و جهانی آن باشد. 

ادامه خواندن مثلث «دولت، گروه ها و مردم» ممثل وحدت و اجماع ملی: مهرالدین مشید

بادبان پیر قدرت در دست توفان

مردم افغانستان از چهار دهه بدین سو بدترین آزمون های تاریخی را به تجربه گرفته اند و در ابن مدت بسیار رهبران و زمامداران و سیاستگران را به آزمون گرفتند که با تاسف از آغاز تا انجام با عدالت بدرود گفته اند. طرفه این که نه تنها از ستمگری ها و نامردی هاو نامردمی ها احساس خجلت و زبونی نمی کنند؛ بلکه برعکس بر ستمگری ها و ذلت ها و زبونی های خود می بالند و بر آن فخر و مباهات می نمایند. چنان با ذلت و زبونی معتاد شده اند که با عدل و داد پشت داده و عدالت را به چوبهء دار آویخته اند. آنان بجای صدور فرمان برای حاکمیت قانون و تامین عدالت اجتماعی برعکس با چشم پوشی از جنایت های مفسدان نامدار و آفتابی فرمان محکومیت داد و حمایت از مفسدان و دزدان را صادر می کنند. آنان نه تنها این همه ناروایی ها را در حق داد و دادخواهی و عدالت روا داشته اند؛

ادامه خواندن عدالت را نمی توان برای همیش به زنجیر کشید و چوبۀ دار آویخت: مهرالدین مشید

سناریو های تازه و سکوت جهانیان بویژه امریکا در برابر جنایات پاکستان

دیروز رئیسان ارتش پاکستان و بریتانیا در یک سفر اعلام ناشده وارد کابل شدند و با رئیس جمهور و رئیس شورای مصالحه دیدار هایی داشتند. در این شکی نیست که این سفر در همچو شرایط حساس که از یک سو تروریستان کشتار های جمعی را با حمله های انتحاری افزایش داده اند و از سویی هم نیرو های امریکایی در حال ترک کردن افغانستان هستند، برای هر دو کشور بویژه برای افغانستان خیلی مهم است. اینکه رئیس ارتش بریتانیا در رکاب رئیس ارتش پاکستان وارد افغانستان گردید، به این سفر اهمیت بیشتر بخشید. هرگاه به تاریخ تشکیل کشور پاکستان بوسیلۀ انگلیس ها نظر اندازی شود. در اسناد رسمی دولت بریتانیای آنوقت بصورت واضح قید گردیده است که دولت پاکستان به نیابت از دولت انگلیس در منطقه حافظ منافع آن کشور است. بنا براین نظامیان پاکستان در اصل مجری سیاست های انگلیس و امروز امریکا در افغانستان و در منطقه هستند. بنا بر این می تواند، این سفر خیلی مهم و حتا حیاتی باشد. 

ادامه خواندن سفر رئیسان ارتش پاکستان و بریتانیا و سکوت جهان دربرابر جنایات پاکستان: مهرالدین مشید

افغانستان در شرایط حساس وسرنوشت سازی به سر می برد و هر لحظۀ لحظات کنونی بر تقدیر و سرنوشت مردم افغانستان تاثیر بسزا داشته است.

 از جمله حاکمیت قانون و پاسداری از قانون که عامل ثبات در داخل است و حیثیت مشت کوبنده بر دهن تروریستان و حامیان منطقه ای و جهانی آنان در بیرون دارد؛ زیرا حاکمیت قانو نقش تاثیر گذار بر رویداد های داخلی و بیرونی کشور دارد. اندک ترین بی توجهی دراین زمینه عواقب فاجعه بار در داخل و بیرون را دارد و درز ها و از هم پاشی ها در داخل رابیشتر و تبلیغات خصمانۀ خارجی ها مبنی بر فروپاشی پس از خروج نیرو های خارجی را توجیه پذیر می سازد.

ادامه خواندن حاکمیت قانون و اقتدار ملی مشتی کوبنده در دهن تروریزم:مهرالدین مشید

به بهانهء روز قلم : امروز روز قلم است، روز موجودی که خدا بر آن و آنچه می نویسد، سوگند یاد کرده و در ضمن آنچه را که می نویسد، گرامی و بزرگ و با شکوه خوانده است. آشکار است که در این آیت مورد توجه خدا  چگونه و کدام نوشته ای است؛ نوشته ایکه انسان را به هدایت و رستگاری سوق بدهد و هر نقطه و حرف اش تلنگری باشد بر فرق ستمگران  تا انسانیت به کرسی بنشیند و انسان پله به پله به مقام والای انسانیت هرچه بیشتر تمکین کند تا  درخت آگاهی و آزادی و عدالت را از آسمان های خیال و آرزو های بلند بر زمین آورد. 

روز قلم؛ یعنی روز ابزاری که جز می نویسد و درد های دل خونین خویش را با زبان دردآشنا برروی کاغذ نقش می بندد و در واقع نه تنها نقش ها؛ بلکه به کاغذ احساس و حتا قدرت انتقال احساس و تفکر را می دهد. با زبان قلم است که عالی ترین و باشکوه ترین تخیل انسانی بر روی کاغذ گل می کند و می شگفد و تمدن ها و فرهنگ ها را بار و برگ می رساند. نشانه های قلم بر روی صفحهءکاغذ، نه تنها تجلی نور بر ظلمت و غلبهء حق بر باطل است؛ بلکه عظیم تر از آن نماد تمدن و فرهنگ بشری است.

ادامه خواندن قلم نماد آگاهی و آزادی و فرهنگ :مهرالدین مشید