
اخیراً در مجلۀ پر تیراژ “پژوهش” که در زیر نظر “شورای نویسندگان” ایرانی در خارج از کشور شان نشر می شو اعترافات با ارزشی به چاپ رسیده است. به خاطر با اهمیت بودن محتوی این اعترافات، بی مورد نخواهد بود تا همه ای دوستانی که سالها، دروغ ها و تاریخ تحریف شدۀ کشور ایران را شنیده اند، یکبار حرف راست را هم از یک قلم بدست آن سرزمین بشنوند.
مجلۀ پژوهش در امریکا با قطع و صحافت مقبول از چاپ برآمده و ادعا دارد که به “تمام گروههای ملی و آزادیخواه” ایران وابسته می باشد. درین مجله از کارنامه های آخرین شاه ایران (رضا شاه) گزارشاتی زیادی بچشم می خورد. برطبق مشی نشراتی این مجله، دورۀ زمامداری رضا شاه با یأس و حرمان، به تصویر کشیده شده و از آن سالها، منحیث یک عصر طلایی در تاریخ ایران یاد آوری می شود. درین نشریه، نظریات و موضع گیری های پسر شاه نیز بنام “شاهزاده رضاپهلوی” همیشه بصورت برجسته انعکاس می یابد. چنین برجسته سازی ها به تعلقات این مجله وضاحت بخشیده و خواننده را متیقن می سازد که مجلۀ “پژوهش” متعلق به هواداران احیای رژیم شاهی در ایران می باشد.
در رابطه به اعترافات یاد شده درین مجله، شاید هر خواننده سوال کند که چی باعث شد، تا گردانندگان این مجله به انتشار چنین اعتراف تن در بدهند؟ آنها که در گذشته، بخاطرجعل تاریخ ایران و منطقه ، قلم فرسایی های زیادی نموده اند و دائماً به آثار مؤرخین جعل کار ایرانی شاخ و پنجه می دادند، چطور شد که به یکبارگی جرأت کرده و به ندای وجدان های شان لبیک گفته اند. شاید آنها بالاخره متوجه این ضرب المثل های مشهور در زبان دری شده اند: ” گل خشک در دیوار نمی چسپد” و یا “به باد دادن کاه بی دانه، ثمرۀ ندارد”. لذا باید به واقعیت ها، روی آورد و روزنۀ اعتراف را بخاطر درک حقایق تاریخی گشود. نویسندۀ مضمون مورد نظر که از نام و شهرت وی خودداری شده است، درین عرصه پیشگام شده و طبعاً درتفاهم با هیأت تحریر و” شورای نویسندگان “عنوان مضمون اش را این طور انتخاب کرده است:
“کجای ایرانی بودن افتخار است ؟”
ادامه خواندن اعتراف یک نویسندۀ ایرانی : میرعنایت الله سادات