دسته: مقالات : مهرالدین مشید

1451 سال پیش از امروز در چنین روزی پیامبر اسلام در مکه به دنیا آمد.  هرچند تاریخ دقیق ولادت پیامبر مشخص نیست و اما اهل سنت تولد پیامبر را در 12 ربیع الاول جشن می گیرند و شیعیان ولادت پیامبر را برابر به  روز جمعه 17 عام الفیل برابر به 570 میلادی از این رو بزرگداشت به عمل می آورند. این جشن‌ها برای اولین بار به صورت عمومی در مصر در سال 1100 میلادی  (اواخر قرن پنجم هجری) در زمان خلفای فاطمی برگزار شد که بعدها به فراموشی سپرده شد تا آنکه در سال 1207  مظفرالدین گوکبری (شوهرخواهر صلاح‌الدین ایوبی) در اربیل به مدت یک ماه جشن‌هایی را برای میلاد پیامبر برگزار کرد. .^[۲] منشأ بسیاری از جشن‌های مسلمانان  سنی به همین سال برمی‌گردد. فضای آشفته و اندوهبار در جهان اسلام این پرسش را در ذهن هر مسلمان بوجود می آورد که چگونه شده، دین پیامبری به عرصۀ بازی های خشونبار ترین حمله های انتحاری و انفجاری و کشتار و بیرحمی بدل شده است که خدا برایش می گوید «وَ مَا اَرْسَلْنَاکَ اِلاَّ رَحْمَةٌ لِلْعَالَمِینَ »  و در جای دیگر می گوید وَإِنَّكَ لَعَلىٰ خُلُقٍعَظيمٍ﴿۴﴾ و تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری. اگر بنا است که رفتار و کردار این مرد آسمانی و پیامبرعظیم الشأن سرمشق و الگو برای مسلمانان قرار بگیرد. باتاسف که امروز همه چیز برعکس است. دین او به ابزار انتحاری و انفجاری و کذب و دروغ و فریب و کستار و بیرحمی گروه های افراطی قرارگرفته است و جفای بزرگ به دین او شده است. گروه های افراطی اسلام رحمت آفرین را به دین خشونت آفرین بدل کرده اند.

ادامه خواندن به اسقبال میلاد پیامبر اسلام؛چه مولودی که گلبانگ خرد را تا آسمان وحی بالا برد

یادها و خاطره ها سفری ناتمام از خواجه رواش کابل تا فورت دکس نیوجرسی

قسمت نخست

صبح سرساعت هشت همه همکاران به دفتر رسیدند وپس از احوال پرسی مختصر و شوخی های ظریفانۀ همیشگی با گرم جوشی و صمیمیت مثل همیشه کار های شان را آغاز کردند. همکاران باهمۀ بی اعتمادی به دستگاۀ حکومت بازهم  با اعتماد به نفس به کار خود ادامه می دادند. همکاران در جریان کار مثل همیشه تبصره های کوتاه در رابطه به رخداد های کشور ارایه می کردند واز اینجا و آنجا سخن می گفتند.  تبصره های شان با چاشنی مزاح و شوخی های های ظریف به همراه بود. آنان کمتر فکر می کردند که آن روز آخرین روز کاری شان در حکومت غنی باشد. هرچند بسیاری ولایت ها نیرو های دولتی به گونۀ مرموز وشاید هم دستوری بیرون شده بودند، طالبان بر بسیاری ولایت ها مسلط شده بودند و وضعیت در کل کشور به سود طالبان رقم می خورد. سقوط ولایت های یکی پی دیگر نگرانی همگانی را به بار آورده بود و مردم خشمگین بودند؛ چنان مشت سکوت برلب های مقام های ارشد نظامی و امنیتی کوبیده شده بود که هیچ مقام ارشدی لب به سخن نگشود تا دست کم مردم را در سایه و روشن حوادث بگذارند.

ادامه خواندن اشک نامه ای در پای درد های بی پایان و فصل غم انگیز غربت : مهرالدین مشید

از آنجا که قرآن با امر خواندن بر پیامبر آغاز شده و با علم و قلم ادامه یافته است. این دلالت آشکار به این  دارد که قرآن کتابی خواندنی و اسلام دینی قرائت پذیر است تا آموزش های قرآنی در هر عصری و هر زمانی در راستای دستاورد های علمی بشر بار بار خوانده و تفسیر شود و بوسیلهء قلم که ابزار نوشتن است؛ هرچه بیشتر تکثیر گردد و در هر برهه ای از تاریخ با زبان عصر بیان شود تا آموزش های دینی با واقعیت های هر زمانی همخوانی داشته باشد. طالبان نخست نیاز تعامل با اسلام و بعد نیاز سازگاری با واقعیت های جهان دارند تا باور های اسلامی آنان پاسخگو و مورد پذیرش مردم ما گردد و دست کم به یکی از مودل های معقول درجهان اسلام تقرب بجویند. در این صورت است که به آن آرمان بزرگ  مجتهدین و مفسرین و اسلام شناسان و دانشمندان بزرگ اسلامی نایل می توان نایل آمد که اسلام را دین  آیندهء جهان خوانده اند. 

 بدین وسیله بشریت را برای رستگاری های مادی و معنوی نوید داده اند. آشکارا است، این زمانی ممکن است که آموزش های قرآنی از اسارت تفسیر های قشری و قبیله ای و سنتی رهایی پیدا کند. آموزش ها و ارزش های اسلامی از انحصار کوچک انگاری های جاهلانه بیرون و به بزرگ پنداری های عالمانه و آگاهانه صعود نماید و انسان هر زمانه ای پله به  پله به آستان خدا نزدیک شده و به عظمت و شکوه و جلال انسانی پی می برد که خدا او را نائب خود در هستی خوانده است. 

ادامه خواندن طالبان به قرائت جدید از دین اسلام نیاز دارند: مهرالدین مشید

افغانستان بیش از هرزمانی در حال تبدیل شدن به بزنگاه و مرکز رقابت هند و پاکستان است و در این میان چین به کمک پاکستان در بازی منطقه ای خود دست بالاتر پیدا می کند و افغانستان را در خواب غنیمت خود حساب کرده است. هرچند پیش از این نیز هند و پاکستان برسر افغانستان درگیر بودند و اما پس از پیروزی طالبان در افغانستان به کمک مستقیم پاکستان رقابت میان هند و پاکستان افزایش یافته و معادله های جدید سیاسی و نظامی و اقتصادی در حال شکل گیری است.

پس از پیروزی طالبان در عین آنکه رقابت میان هند و پاکستان افزایش یافته است. همزمان به آن معادلۀ زد و بند های سیاسی در سطح جهان نیز در حال عوض شدن است و در این معادله پاکستان، روسیه، ایران و چین در نقش حامیان طالبان و فرانسه، انگلیس، امریکا و هند در نقش مخالفان طالبان هر یک به نحوی برسرافغانستان در برابر یکدیگرمصروف مانور هستند؛ اما پس از تصرف کابل بوسیلۀ طالبان معادله های سیاسی در سطح منطقه وجهان عوض شده است و بازی در مورد افغانستان معادله های جدیدی را در حال رقم زدن است. در این معادله پاکستان بحیث حامی درجه یک نظامی و سیاسی طالبان گوی سبقت را ربوده و بیش از هر کشوری خسم هندوستان را برانگیخته است؛ زیرا هند می داند که هدف اصلی از جنگ نیابتی اسلام آباد در افغانستان رسیدن به عمق استراتیژی اش در رقابت با هند است. از این رو گفته می توان که بعد از این افغانستان بیش از هر زمان به مرکز رقابت هند و پاکستان بدل خواهد شد. 

ادامه خواندن افغانستان پس از طالبان و دورنما روابط هند و پاکستان: مهرالدین مشید

 در این روز ها از عمر نظامیان پاکستان به مثابهء کشوری خون آشام و اژدهای تروریسم حساب نیست و در این روزها سرگرم جشن گرفتن پیروزی های شان در افغانستان هستند. مقام های ملکی و نظامی آن سرگرم لابی گری های افتضاح بار و بی شرمانه برای طالبان هستند. نظامیان پاکستان در خفا سرگرم سر و سامان دهی طالبان هستند تا در یک چیدمان استخبار اتی مهره های گوناگون تروریستی را در منطقه های مختلف در افغانستان جابجا کنند تا هرچه بیشتر از سیطره ‌و حاکمیت شان در افغانستان مطمین شوند و یقین نمایند که دیگر پاکستان فرمان روای بدون تاج و تخت در افغانستان است و طالبان هم جز مزدوران گوش به فرمان آنان چیز دیگری نیست. از سوی دیگر نخست وزیر و وزیر خارجهء پاکستان تمامی تلاش های شان را برای برداشتن تعزیرات بر طالبان به خرج می دهند و در این راستا فراخوان بزرگی را آغاز کرده اند تا کشور های جهان و سازمان ملل طالبان را به رسمیت بشناسند.نظامیان پاکستان پس از نیم قرن تلاش های مذبوحانه و ضد انسانی و ضد اسلامی بویژه بعد از کودتای داوود و کودتای هفت ثور بالاخره توانست تا به اهداف راهبردی شان که همانا عمق استراتیژی پاکستان در افغانستان است، به آن برسند. 

ادامه خواندن طالبان ابزاری در دست اژدهای تروریسم
 : مهرالدین میشد

طالبان از زمان به قدرت رسیدن شان به گونه های مستقیم و غیر مستقیم از مردم باج می گیرند. این باج گیری ها در سطح بزرگ از شرکت های کلان و در سطح کوچک از خانواده ها ادامه دارد. بعید نیست که این پرسش در افکار مردم خلق شود که چگونه شده تا دو شرکت و شاید هم بیشتر شرکت های شخصی این چنین دست به سخاوت زده اند و اعاشهء تفنگداران طالب را به عهده گرفته اند تا چرخ های سست و بی بنیاد حکومت شان بر  گلو های مردم در حرکت باشد.

بربنیاد گزارش ها شرکت الکوزی و رحمانی هزاران تفنگدار امارت طالبان را اعاشه می کنند و شاید بسیاری شرکت های دیگر که در غارت های گذشته دست داشته اند؛ به گونه های مختلف به طالبان باج دهی کنند تا بدین وسیله خود را از ضرب طالبان رها بسازند. در کنار این طالبان از خانه های مردم بیچاره و تهی دست افغانستان به زور نان می گیرند. باج گیری از مردمی که محتاج اند و در اسارت طالبان افتاده اند.

ادامه خواندن با باج گیری ها از مردم نمی توان حکومت کرد: مهرالدین میشد

کابل اندوهبار یا شهری ارواح با روایتی دیگر

این بار روایت تلخ و دردناک و قصهء دلخراش از شهر مرده و شهروندان فلاکت زده و بلاکشیده ای است که حماسه های بزرگ تاریخی آنان گوش فلک را کر کرده و شهکار های رزمی و حماسی زنان و مردان غیور و شجاع کابل در گذسته ها زبان زد خاص و عام مردمان جهان شده است و هنوز هم فریاد های ناهید های آن در مرز و بوم ماتم زده و سوگوار آن طنین انداز است؛ صدها دریغ و درد که  امروز نه تنها کابل زمین قهرمان پرور در چنگال آهنین طالبان و اسارت پاکستان سخت درد می کشد؛ بلکه هست و بود شهروندان آن نیز به غارت رفته و روزگار سیاهی برآنان مستولی شده است.  
قصهء کابل امروز بیان درد های بی پایان شهروندان مظلوم و بی پناهء شهروندان این شهر تاریخی است که امروز به شهر ارواح تبدیل شده و از کنج و کنارش مرگ زبانه می کشد و در پشت هرجنایتی دستان پلید طالبان سنگینی می کند. سرزمینی به این بدروزگاری افتاده است که حماسه های دیروزی آن مهاجمان بزرگ تاریخ از سکندر مقدونی تا ساسانی ها و چنگیز و انگلیس و شوروی را از پای درآورد و مردمش نگذاشت تا آب از گلوی مهاجمان بزرگ تاریخ آرام فرو نرود؛ امروز بیرحمانه اسیر و به شهر مرده ها بدل شده است و در سوگ و ماتم فرزندان خود نشسته است.

کابلی که دیروز از حصار های بلند و سر به فلک کشیدهء آسمایی و شیر دروازهء پر غرور سر می کشید و از عقابان بلند پرواز تراجمیر و شاه فولادی باج می گرفت و با سر پرغرور با آنها سر می جنباند؛ امروز در چنگال آهنین پاکستان و مزدوران آن اسیر شده است و داغ ننگین اسارت طالبانی بر سیما های هزاران هزار مرد و زن آن نمودار است و برپشت و پهلوی آنان سخت سنگینی می کند.

ادامه خواندن روایت از شهری که از برج و بارویش درد فواره دارد
: مهرالدین مشید

هیچ چیز دردناک تر از آن نیست که آزادی های انسانی به زنجیر کشیده می شود و عقلانیت به چوبهء دار بسته می شود و در این زمان است به گفتهء ساموئل بوت که هیچ چیزی مسخره تر از بدبختی نمی شود.

در این روزها فضا و هوای سیاسی افغانستان سایهء سنگینی بر افکار و اندیشه های ناب انسانی افگنده و درست اندیشی و دقیق اندیشی و منطقی اندیشی را زیر کوله باری از تاریک بینی و کج اندیشی های گروهی و قومی و زبانی به چالش کشیده است یا به عبارتی دیگر فضای پیچیده و مبهم و به نحوی رازآلود افغانستان، تحت مدیریت و اشراف مستقیم پاکستان نوعی از خودبیگانگی های سیاسی و اجتماعی را به بار آورده که حتا خودآگاهی های انسانی و اجتماعی و تاریخی و جغرافیایی را به چالش کشیده است که منجر به قوم گرایی و گروه گرایی و زبان گرایی منحط شده است.  این فضا چنان چتر سیاه و سنگین را بر افکار شماری عزیزان پهن کرده که اگر چشمان مبارک شان بر ۲+۲ خیره شود و پیش از خواندن آنسوی مساوات فوری پیش داوری کرده و میگویند مساوی به ۴ گروه ۴ قوم و ۴ زبان و ۴ اختلاف و ۴ پلید اندیشی دیگر. هزاران دریغ و درد که فضای کنونی بساط سالم آن اندیشی و درست  اندیشی را جاروب کرده و هر کس را در لاک قومی و تباری اسیر کرده است و و چنان بر بار پیش داوری ها افزوده است که در هر موضوعی به گونهء ناشیانه حقیقت را خیلی قشنگ قربانی باطل اندیشی های قومی و زبانی می کنند.

ادامه خواندن آنگاه که آزادی و عقلانیت به زنجیر کشیده می شود؛فضای سیاسی افغانستان وتبعات فکری ویرانگر آن : مهرالدین مشید

دلالان و مافیا های رسانه ای در غرب هر از گاهی که خواسته باشند، زیر نام نظر خواهی ها و همه پرسی ها افراد و اشخاصی را به عنوان متفکر و تاثیرگذار و فعال مدنی و خبرنگار فعال و همین گونه القاب های دیگر در ردیف ضد معرفی می کند.

هرگاه چنین بررسی ها مستقل و غیرسیاسی و واقع بینانه و بدور از هر نوع غرض و مرض باشد؛ رویکردی خوب و تشویقی برای آنانی است که صادقانه می خواهند؛ مصدر خدمات بایسته و شایسته برای کشور خود و مردم جهان شوند. باتاسف که این گونه بررسی ها و انتشار همچو فهرست ها ببشتر سیاسی بوده و بهتر گفته شود، سناریو هایی اند که با خاک پاشیدن در چشم مردم جهان، به گونهء گزینشی شماری را روی آنتن می آورند و بر پیشانی شان مهر متفکر و تاثیرگذار و بهترین مرد سال و غیره می زنند.
در هفتهء گذشته مجله پراس پکت، یکی از دلالان معروف رسانه ای در غرب عبدالغنی برادر، یکی از بنیانگذاران گروه طالبان و معاون کنونی صدراعظم دولت طالبان را به عنوان یکی از چهره‌های تاثیر گذار سال ۲۰۲۱ اعلام کرده است. پیش از این اشرف غنی از سوی مجله پراس پکت بریتانیا در سال ۲۰۱۳ به عنوان دومین مرد متفکر جهان انتخاب شد، این مجله نوشت، اشرف غنی از معدود دانشمندانی است که فکرهای خود را عملی می کند.

ادامه خواندن از اشرف غنی متفکر تا ملا غنی تاثیرگذار؛ بنگاه های مافیایی و دلالان سرمایه قیامت می کنند: مهرادلین مشید

هر روز فاجعه بزرگتر و مصیبت ها افزونتر می شود

هزاران دریغ و درد که شکست های پیهم جگرسوز هرگز شکست ما را نشکست و حالا هم از شکسته ترین ملت های جهان هستیم. حال پرسش این است که ما پس از این قادر خواهیم بود و یا فرصت و مجالی برای ما موجود است که بتوان با کوله بار های سنگین برپشت عبور از کوه و کتل گوره راهان، براین همه شکست های پیهم غلبه حاصل کرد یا این که نه فرصت ها پایان یافته و چالش ها چنان بر فرصت ها غلبه کرده که اندک ترین تبدیلی چالش ها به فرصت ها را ناممکن ساخته و حتا هر نوع رسیدن مسیحا دمی را هم نا ممکن ساخته است. بنابراین حال باید دست بر سر دست نهاد و منتظر ماند تا به تعبیری از پردهء غیب چه ها می رسد. یا اینکه نه، “هردم از این باغ بری می رسد – تازه تر و تازه تری می رسد” 

هرچند این شکست ها علل و عوامل زیاد داخلی و خارجی دارد؛ اما شکستی را که از سوی پاکستان متحمل شده ایم؛ سنگین ترین و فاجعه بارترین و اندوه بارترین شکست بوده است و از آن می توان به عنوان شکست شکست ها و یا بزرگ ترین شکست تاریخی یاد کرد که در عقب این شکست تاریخی، تنها ضرب شصت نظامیان پاکستانی سنگینی نمی کند؛ بلکه ده ها و حتا صدها علل و عوامل داخلی نیز دارد که بر علل و عوامل خارجی آن چربی می کند.  

ادامه خواندن هزاران دریغ و درد؛ شکست ها شکست ما را نشکست : مهرالدین مشید

هرچند خیانت ها و دزدی ها و جنایت های غنی در افغانستان آنقدر آفتابی شده است که پرداختن به آن نیاز به نوشتن ” مثنوی هفت من” ی دارد. بنابراین دشوار است تا در یک مقالهء کوتاه به خیانت ها و جنایت های غنی از زمان به قدرت رسیدنش تا زمان فرار زبونانه و نهایت ذلیلانهء او پرداخته شود. غنی در مدت زمامداری خود آنقدر به منافع ملی و وحدت ملی و اقتدار ملی جفا و خیانت های آفتابی کرد که از چشم فرد فرد مردم این سرزمین پنهان نیست. باتاسف که او بیشتر خیانت ها و جنایت های خود را خواست تا در زیر ردای قومیت پنهان کند تا با آلوده ساختن دامان پاک یک قوم سلحشور و با عزت این کشور به اهداف ضد انسانی و ضد قومی و ضد ملی و اسلامی خود برسد. او در حالی در مدت زمامداری خود قومی عمل کرد و در سکوی انحصار تمکین کرد که بیشتر از همه جفا در حق پشتون ها را روا داشت. از همین رو می خواستم که عنوان را  ” غنی نمادی از خیانت و جنایت و لکهء ننگی بر دامان پشتون ها” برگزینم و اما بخاطر حرمت گذاشتن بر قوم غیور و وطن دوست افغانستان آنهم بخاطر ایجاد سوء تفاهم از نوشتن و انتخاب آن خودداری نمودم.

ادامه خواندن غنی نمادی از خیانت و لکهء ننگی بر دامن افغانستان: مهرالدین مشید

بیعت به سیطرهء سیاسی و انتخاب به مشارکت سیاسی می انجامد
با توجه به آیات قرآن و سیره و احادیث پیامبر نحوهء حکومت در اسلام ریشهء دینی ندارد و پیامبر هیچ گاه نخواست تا نوع خاصی از حکومت را بر امت خود تحمیل نماید. پیامبر با آزادی عمل در واقع خواست تا این رسالت را امت اش در روشنی انتخاب اصلح در طول تاریخ به انجام برساند. 

از این رو پیامبر مبارزات اجتماعی خود را برای زدودن خرافات و جهل و تامین عدالت اجتماعی متمرکز گردانید. از این که هدف اصلی پیامبر اشاعهء آگاهی و آزادی و عدالت در جامعه بود تا مشارکت عادلانه در تمامی حوزه های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی در جامعه شکل بگیرد.  از این رو نخواست تا با انتخاب نوع خاص حکومت دستان خلاق و ابتکار آفرین انسان را از پشت ببندد. پیامبر تا پایان حیات و حتا در لحظات آخرین حیات هم نخواست تا با گزینش شخصی بحیث زمامدار مسلمانان آزادی عمل و ابتکار مسلمانان را سلب نماید؛ اما این به معنای بی تفاوتی پیامبر در مورد آیندهء مسلمانان نبود، بلکه او با رویکردی پیامبرانه خواست تا رسم اصلح پسندی را در میان مسلمانان از خود به ارث بگذارد. 

ادامه خواندن از ترحم دینی تا سیطرهء طالبانی”
 : مهرالدین مشید

آری پنجشیر نه تنها اسطورهء ماندگار جهاد و مقاومت است؛ بل اسطورهء پایداری و ثبات در برابر زورگویی و قلدری و تک روی و یکه تازی های قومی است که در هر برهه ای از تاریخ چون دژی استوار در برابر تمامی مهاجمان و زورگویان تاریخ ایستاده است. البته اسطوره به معنای اینکه ایده آل های بزرگ انسانی در این سرزمین آغشته به خون و حماسه پرور به حقیقت پیوسته است و حماسه آفرینان آن به مثابه اسطوره سازان راستین تاریخ ظهور کرده اند.

بهتر است تا بگوئیم پنجشیر نماد خونین ترین اسطوره ها در دل  زمان است که مردان مرد آن حماسه ساز و اسطوره آفرین بوده اند و هنوز هم هستند. پنجشیر به مثابهء دژ تسخیر ناپذیر در هر برهه ای از تاریخ قبرستان مهاجمان بوده و پای هر مهاجمی در سخره های بلند و استوار آن لنگیده است. هرچند پنجشیر در برهه های گوناگون گذرگاهء مهاجمان تاریخ از سکندر تا چنگیز و بریتانیا و روسیه و آمریکا و دیگران بوده و اما رزم آوران این دیار هیچ گاهی نگذاشته اند تا آب در شکم هر مهاجم کینه توز و سفاک گرم شود.

ادامه خواندن 
پنجشیر اسطورهء جهاد و مقاومت
با اشک شیر نباید بازی کرد : مهرالدین مشید

در این روزها پایگاهء نظامی السیلیهء قطر میزبان هزاران مهاجر است که افغانستان را به قصد رسیدن به آمریکا ترک می کنند. این مهاجران شامل کسانی می شوند که دارای پاسپورت و یا گرین کارت آمریکایی و یا دارای اسناد اس آی وی اند و یا کسانی که از سوی خارجی ها معرفی شده اند تا کنون هزاران شهروند افغانستان توانسته اند با عبور از هفت خوان رستم و حتا دشوارتر از آن خود را به این کمپ برسانند و هزاران شهروند افغانستان هنوزهم در عقب دروازه های میدان های هوایی کابل به بهای قبول مرگ منتظر اند تا وارد میدان شوند و خود را به کمپ السیلیه برسانند.
در همین حال پایگاه اینترنتی آمریکایی اکسیوس نوشت: پایگاه هوایی قطر مملو از مدفوع، ادرار و موش است. این ایمیل نشان دهنده ناامیدی در دولت فدرال و برخی از عناصر دولت آمریکا از نحوه رسیدگی به خروج از افغانستان است.
کمپ السیلیهء قطر  از جمله کمپ هایی است که زمانی سرشار از تجهیزات نظامی و تفریحی بود؛ اما آمریکا در سال ۲۰۱۱ تجهیزات و نیروهای خود را به اردن انتقال داد و کمپ السیلیه و مرکز مهمات فالتون و فودافون را تخلیه نمود. کارشناسان این اقدام را در راستای راهبرد جدید امریکا به منظور کاهش حضور نظامی در منطقه غرب آسیا تلقی کردند. از تحلیل گرانی چون “استارزاند استرایپس”  این اقدام آمریکا، را نشان دهنده تغییر اولویت‌های این کشور در منطقه عنوان کردند. پایگاه السیلیه یک پایگاه برای استراحت سربازان آمریکایی بود که بیش از ۲۰۰ هزار نیرو می‌توانستند به مدت ۴ روز در آن به استراحت بپردازند.

ادامه خواندن پایگاهء نظامی السیلیه گذرگاهء مهاجران افغانستان به امریکا: مهرالدین مشید

در این شکی نیست که پایان هر تجاوز به شکست می انجامد و تجاوز به هر عنوانی حتا زیر پوشش داعیه های مقدس محکوم به شکست است. شکست افتضاح بار حملهء امریکا در افغانستان زیر نام ” مبارزه باتروریزم” نمونهء آشکار آن است. حال پرسش این است که علت این شکست نتیجهء  پی آمد های سیاست‌های کشور متجاوز است و یا نتیجهء سیاست های بی رویه و ضد مردمی حکام دزد و تبارگرایی مانند غنی تحت نظر ارتش مهاجم است که دموکراسی و ارزش های آن را خیلی قشنگ قربانی گرایش های زشت تباری و انحصار گرایی و فساد گسترده نمود و به گونهء بیرحمانه ای تیغ از دمار دموکراسی جوان افغانستان  بیرون کرد. جمهوری سه نفری غنی در افغانستان از نمونه های آشکار آن است. غنی با قرار گرفتن در برابر دموکراسی به بهای بازی با سرنوشت مردم افغانستان بالاخره با سازش های پشت پرده با طالبان جاده را برای فتح کابل بوسیلهء آنان فراهم کرد. 

غنی طی هفت سال حاکمیت استبدادی و ضد ملی و  اسلامی خود جفای بزرگی در حق افغانستان و مردمش روا داشت. بزرگ ترین خیانت او تخریب روند انتقال قدرت و بازی با سرنوشت مردم افغانستان است. او نه تنها مرتکب این خیانت بزرگ شد؛ بلکه او با مشتی از غارت گران مفسدان و زنباره های نامدار  وحدت ملی را تخریب کرد و به اقتدار ملی سخت آسیب رساند. وی با رویکرد های قومی و سیاست های تکروانه و انحصاری هر روز بر فاصله میان حکومت و مردم افزود و تخم کینه و دشمنی را در دل های مردم افغانستان کاشت. او در حالی به سیاست های قومی و ضدملی روی آورد که در اصل به ارزش های واقعی قومی و تباری خود باور نداشت؛ بلکه او خواست تا قومت را ابزاری برای پیشبرد سیاست های ضدملی و ضد اسلامی خود قرار بدهد که این بزرگ ترین جفای او در حق تمامی اقوام و بویژه قوم پشتون بود. او در حالی تخم نفاق میان اقوام را کاشت و آتش آن را مشتعل گردانید که اقوام ساکن در کشور در روز های سخت و دشوار در کنار هم و در یک سنگر دره به دره و کوه به کوه در کنار هم برضد متجاوزان جنگیده اند.

ادامه خواندن شکست افتضاح بار امریکا و خیانت غنی در افغانستان : مهرالدین مشید

افغانستان سرزمین حادثه های خونین و حماسه آفرینی های باشکوه است که مردم آن در هر مقطعی از تاریخ با پایمردی ها و رادمردی ها نفخ صور آگاهی و آزادی و عدالت را در دل سکوت دمیده اند و هرفصلی از انتظار را شجاعانه و دلیرانه وارد فصلی از اعتراض های جدید نموده اند. باشنده گان مغرور این سرزمین هراز گاهی فریاد های حماسه پرور و حماسه گستر را در کرانه های سکوت دمیده اند و با شور و هیجانات استثنایی و شگفت انگیز نه تنها دیوار های سکوت را فروریخته اند؛ بلکه دیوار های ضخیم و بلند شرم و استبداد را نیز فروریخته اند؛

اما هزاران دریغ و درد به گواهی تاریخ هرچند باشنده گان این مرز و بوم در طول تاریخ کمتر کاری برای سازنده گی کشور و پیشرفت و ترقی مردم خود کرده اند که تا حالا هم مورد طعن جوبایدن ها به دلیل نداشتن ظرفیت برای ملت سازی اند. بنابراین بیشترین انرژی خود را یا در رویارویی با مهاجمان و متجاوزان مصرف کرده اند و آنگاه که‌مهاجم را با شکستی افتضاح بار رو به رو کرده و آنان با قبول ذلت این س زمین را ترک کرده اند؛ باتاسف که آنان انرژی باقیمانده را در جنگ داخلی و منازعه های خودی سپری کرده اند. از همین رو بوده که حماسه های راستین مردم این کشور در هر برهه ای از تاریخ به تاراج  رفته و شاهکار های حیرت افگن آنان عقیم گردیده و به غارت رفته اند. شاید از همین سبب بوده که تاریخ این سرزمین فصل های پیاپی از حماسه های باشکوه و اما دریغ و درد که تکراری از تکرار های خونین بوده است.

ادامه خواندن 
فریادی در کرانه های سکوت 
از انتظار گلوگیر تا اعتراض شکوهمند :مهرالدین مشید

مفهوم تکرار تاریخ، به شکل‌های گوناگونی در تاریخ جهان آمده است. تکرار تاریخ به دو حادثه ای گفته می شود که با یکدیگر شباهت دارند؛ به عنوان نمونه، سرنگونی امپراتوری‌ها، شاهان و سایر زمامدارن مستبد که در الگو های تاریخی سیر تکرار را پیموده اند و در برهه های گوناگون تاریخی باهم شباهت هایی داشته اند. هرچند منطق درست این است که تاريخ تكرار پذير نيست و اين علتها هستند كه مشترك بوده و حوادث مشابه را بوجود می آورند و اشتراک علت ها به نحوی می نمایند كه گویی تاريخ تكرار می شود.
هر تکراری در تاریخ به نحوی نمادی از نبرد حق و باطل تاریخ است و بنا براین هر تحول و تکرار تاریخ در دو روی آشکار می شود. در یک روی آن حق خواهان و درروی دیگرآن ستمگران در سیما های فرعون و قارون و بلعمباعور ظاهر می شوند که وجود آنان لکهء ننگی بردامان تاریخ اند و آنان شرمسار تاریخ هستند. با تاسف که تکرار تاریخ در کشور ما هر از گاهی از عمق نبرد داد برضد بیداد به مثابهء انفجار نور در ظلمت عروج می کند.
و در ظلمت باقی می ماند که نتیجۀ آن قربانی های داد در پای بیداد و به تاراج رفتن ارزش های داد در پای بیداد است. اما در سناریوی تکرار های تاریخ هر از گاهی نقش نیرو های ضد انسانی و ضد آگاهی و عدالت که از آنان به نام شرمساران تاریخ ذکر شده است، هر ازگاهی برجسته بوده است. برجستگی آنان البته در زشتی و پلشتی آنان و کارنامه های سیاهء آنان است. امروز ما در موجی از سیاه ترین تکرار دست و پنجه نرم می کنیم که خون دو نسل را به قربانی گرفته است. 

ادامه خواندن شرمساران تاریخ با تکرار تاریخ به میهن جفا کردند: مهرالدین مشید

افغانستان قربانی پروژۀ جدید امریکا در یک توطیۀ گسترده و هماهنگ

حمله های هدفمندانۀ طالبان بویژه به مرکز ولایت ها و سقوط زرنج مرکز نیمروز و شبرغان مرکز جوزجان و به همین گونه حمله های شدید بر شهر تالقان مرکز تخار، فیض آباد مرکز بدخشان و لشکرگاۀ مرکز هلمند،ناپاسخگویی مقام های مرکزی به خواست فرماندهان لوا ها و کندک های مورد هجوم طالبان و تشکیل جبهه های مقاومت و بمباران مواضع طالبان بوسیلۀ طیاره های بی ۵۲ نشاندهندۀ این واقعیت است که پس از خروج نیرو های امریکایی از افغانستان، اعلامیه ها و هشدار های شتاب زدۀ سفارت های امریکا و بریتانیا مبنی بر خروج شهروندان آنان از افغانستان و همه و همه نشاندهندۀ آن است که امریکا در تبانی با ایادی داخلی و شرکای منطقه ای و جهانی خود در صدد انجام آخرین توطیۀ برضد مردم افغانستان است. امریکایی ها پس از حادثۀ یازدهم سپتمبردر یک تصمیم انتقام جویانه و شتاب زده افغانستان را مورد حمله قرار دادند. این حمله ناآگاهی های مقام ها و آگاهان سیاسی و استراتیژیک امریکایی را از تاریخ و جغرافیا و و جغرافیای سیاسی، اقتصادی و استراتیژیک افغانستان آشکار ساخت و این ناآگاهی تشت رسوایی شکست افتضاح بار امریکا را در افغانستان به نمایش نهاد.

ادامه خواندن افغانستان در پرتگاهی از دشواری های نفس گیر در میان فاجعه و فلاح: مهرالدین مشید

چشم اندازی بر روابط گذشته و آیندۀ واشنگتن و اسلام آباد

رسانه های امریکایی در این روز ها با اشاره به انکار جوبایدن از صحبت تیلفونی با عمران خان نخست وزیر پاکستان روابط دو کشور را در حال تنش توصیف کرده اند.

 شاید یکی از دلایلش سخنان خان باشد که در گفت و گو با پی پی اس گفته بود، “امریکا همه چیز را در افغانستان خراب کرد.” این در حالی است که پاکستان یک کشورمتحد استراتیژیک امریکا در منطقه بوده است. این موضوع پرسش هایی را در افکار عامه مطرح می کند که آیا امریکا تازه متوجه بازی های پاکستان شده است وبه این نتیجه رسیده که پاکستان مسؤول شکست امریکا در افغانستان است یا اینکه نیم رخی از بازی های دو پهلوی هردو کشور برضد افغانستان است.

ادامه خواندن انتقام گیری امریکا از پاکستان یا بازی جدید هر دو کشو برسر افغانستان :مهرالدین مشید

هموطن  امروز افغانستان غرقه در خون و آتش و بزنگاۀ تروریزم منطقه ای و جهانی  بیش از هر زمانی به یک فراخوان ملی نیاز دارد تا مرد و زن این سرزمین  در برابر تهاجم نظامیان پاکستانی بسیج شوند و در یک محوریت ملی برضد تجاوز کاران پاکستانی و مزدوران آنان هماهنگ و متحد عمل کنند.

 هموطن امروز دفاع از تمامیت ارضی کشور و دفاع از نوامیس این سرزمین مهم تر از منافع شخصی و مذهبی و گروهی و قومی شهزوندان این کشور است. زیرا نبرد در برابر ملیشه های پنجابی زیر نام طالب فریضۀ دینی مرد و زن این سرزمین است و بویژه در برابر آنانی که زیر نام جهاد به هدف غنیمت گرفتن زنان این سرزمین از سوی نظامیان پاکستان توظیف شده اند.

ادامه خواندن فراخوان ملی و رسالت تاریخی رسانه ها در برابر تجاوز پاکستان: مهرالدین مشید

افغانستان پس از تهاجم خونین شوروی در 6 جدی سال 1358  و حملۀ وحشتناک امریکا در ۷ اکتبر ۲۰۰۱ میلادی با نام رسمی عملیات بلندمدت آزادی،  روز های دشوار و آزمونی و در ضمن خطرناک را پشت سر می گذارد که بی پشینه ترو متنوع تر و پیچیده تر از حوادث  ۴۳ سال جنگ و ناامنی های گذشته است. شگفت آور این است که در این مدت نه تنها کوله بار دشواری های زمین گیرو کمرشکن قامت استوار این ملت را خمیده کرده  و شکوه و شهامت آن  را به لرزه درآورده است؛ بلکه بازی های مرموز سیاسی در موجی از سر درگمی ها و نمیدانم کاری های آگاهانه و مبهم، بیش از هر جیز فضا را خاکستری گردانیده است.

ادامه خواندن افغانستان و روز های دشوار، در موجی از بازی های مرموز و مبهم : مهرالدین مشید

پاکستان با سردمداری نظامیان تروریست پرور خود از چهل و سه سال بدین سو به گونهء مستقیم در امور افغانستان مداخله می کند؛ اما جنرالان پاکستانی از بیست سال بدین سو بیشتر از گذشته خیلی بیرحمانه  مردم افغانستان را سلاخی می کنند. آنان نه تنها از این وحشت و دهشت روایی بر مردم افغانستان احساس شرم خجلت نمی کنند؛ بلکه برعکس به آن همه ستمگری ها و به آن همه جفا ها و وحشت آفرینی های خود افتخار نیز می‌کنند. این سخن ها اتهام وارد ‌کردن نیست و این که باجوه رئیس ستاد ارتش پاکستان وحشی ترین و بی رحم ترین قطعه سرخ  طالبان را در جنگ های کنونی افغانستان رهبری می ‌کند. این موضوعی تازه نیست؛ بلکه او وارث بیرحمی ها و کشتار های جنرال حمیدگل و جنرال اختر عبدالرحمان و جنرال ضیاالحق و کرنیل امام ها است که هر کدام خود را قهرمانان جهاد افغانستان می دانند. چنانکه کرنیل امام در کتاب ” آهن پوش” به صراحت به این موضوع اعتراف کرده و آنان را قهرمانان جهاد یعنی قهرمانان مداخله در امور افغانستان خوانده است.

ادامه خواندن نظامیان پاکستان نه تنها حامیان، بلکه سر دمداران تروریزم : مهرالدین مشید

افغانستان در پرتگاهء سیاست های افزون خواهانه و جنگ طلبانه 

با به بن بست رفتن گفت و گو ها میان هیأت های دولت افغانستان و طالبان در دوحه  و رفتن هیأتی به ریاست عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه به دوحه و آغاز گفت و گو های جدید میان هیأت جدید و طالبان امیدواری هایی پیدا شد که ممکن بن بست گفت و گو ها در دوحه بشکند و فصل جدیدی از گفت و گو ها آغاز شود؛ اما اصرار طالبان برای رهایی هفت هزار زندانی بحیث پیش شرط مانع تشکیل کمیته های اعتماد سازی، سیاسی و نقشهء راه گردید. قرار بود که این سه کمیته تشکیل و هر یک بصورت جداگانه روی ایجاد تعدیل ها در قانون اساسی، رهایی زندانیان طالبان و بیرون شدن نام رهبران طالبان از لیست سیا و تشکیل حکومت گذار از کار نمایند. طالبان در حالی اصرار به رهایی زندانیان شان را دارند که پنج هزار  زندانی رها شدهء آنان بررغم تعهد های شان همه به میدان های جنگ رفتند و این سبب افزایش خشونت ها نه تنها در جبهه های جنگ؛ بلکه در داخل شهرهای گوناگون کشور نیز گردید. نه تنها این؛ بلکه طالبان روابط خود را باالقاعده قطع نکرده اند و آمریکا بدون هرگونه الزامیت و شرط توافقنامهء دوحه را امضا کرد؛ البته به بهانهء اینکه هرگونه شرط زمینهء خروج نیرو های امریکا را در آینده از افغانستان ناممکن می سازد.

ادامه خواندن عبور از سیاست های فراافگنانه و تمکین بر سیاست های تنش زدایانه : مهرالدین مشید

افزایش تنش ها میان کابل و اسلام آباد و اما و اگر ها

رابطهء تنش آلود افغانستان با پاکستان در حقیقت پس از تشکیل پاکستان برسر خط دیورند آغاز شده است که پس از  تهاجم شوروی در سال ۱۳۵۸ سیاست پاکستان در برابر افغانستان شکل تهاجمی را به خود گرفت. پاکستان دیروز با استفادهء ابزاری از جهاد و مجاهدین و حالا هم با استفادهء ابزاری از طالبان خواهان رسیدن به عمق استراتیژی خود در افغانستان است و افغانستان را در رقابت با هند به میدان جنگ نیابتی خود بدل کرده است. این آزمندی و مداخلهء پاکستان سبب شده که هر از گاهی روابط دو کشور همراه باتنش باشد. چنانکه در این روز ها روابط دو کشور  بار دیگر تنش آلود شده است. 

ادامه خواندن نخستین رویارویی لفظی؛ شلاقی بر فرق عمران خان: مهرالدین میشید

خروج نیرو های آمریکایی و تشدید حمله های طالبان اوضاع نظامی، امنیتی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی افغانستان را بیش از هر زمانی شکننده گردانیده است. این شکننده گی نگرانی های شدید مردم را برانگیخته و همگان احساس ناامنی شدید می کنند. اوضاع عمومی کشور فضایی  را به بار آورده که در افکار همه خاموشی پیش از توفان را تداعی می کند. در همین حال وضعیت جنگی در کشور اوضاع در جبههء صلح و تلاش ها در این عرصه را نیز متحول گردانیده است که همزمان با چالش ها، فرصت های تازه را نیز به بار آورده است. این فرثت ها می تواند، راه را به یک مشارکت سیاسی پایدار ملی باز کند که طالبان هم شامل آن باشند؛ مشارکتی که حداقل بتواند، ارزش هایی از نظام مردم سالار و دموکراتیک را حفظ کند که بتواند پایدار ارزش های اسلامی و ملی در کشور باشد.

آیا به تکانه های جدید در مورد گفت و گو ها می توان امیدوار  بود که بتواند بالاخره صلح را در کشور برقرار کند. از جمله به ایجاد تکانه در گفت و گو ها بین هیئت های دولت و طالبان در دوحه و از همه مهم تر سفر هیئت صلح به ایران به ریاست قانونی و نشست آنان با هیئت طالبان و صحبت روی مسایل مهم می توان یادآور شد. هم چنان سفر هیئت عالی تر دیگر به دوحه پس از سفر قحطانی وزیر خارجهء قطر، می توان یاد کرد. گفته میشود؛ بزودی نشست مهمی به میزبانی ایران برگزار خواهد شد که در آن، مقامات دولت افغانستان و تمام گروه‌های داخلی برای تحقق صلح، گردهم جمع خواهند شد. همچنان طی روزهای آینده، دولت و گروه‌های داخل افغانستان، در نشست مجازی مجمع جهانی بیداری اسلامی، با هم به گفت‌وگو می‌نشینند.

ادامه خواندن نجات افغانستان در گرو یک مشارکت سیاسی ملی : مهرالدین مشید