
آنچه از دل توافقنامه واشنگتن- طالبان در قطر سربیرون کرد جز یک شکست تلخ و ناکامی بزرگ برای سران سیاسی کابل چیزی بیش نبود. سران که بیش از هجده سال جز برای زراندوزی و استفاده ای سو از قدرت سیاسی هیچ تدبیری را برای خدمت گذاری به مردم و جلب اعتماد بین المللی انجام ندادند.
در این میان برخی از رهبران سیاسی صاحب صدها میلیون دالر از پول بیت المال و انبوه از سرمایه گذاری های سیاه در کابل و شهرهای بزرگ افغانستان شدند و فرزندان شان را به قیمت خون مردم عام در اشتعال و رهبری جنگ قومی در افغانستان به بهترین پوهنتون های جهان فرستادند تا بعد از ستمگری آنها بر شهروندان سلسله ای حاکمیت خاندانی را آنها رهبری کنند، در اینجا مردم شاهد ظهور رهبرچه های جوان و بی تجربه، در مهم ترین پست های حکومتی نیز بودند، گویی این که حاکمیت سیاسی متعلق به یک اقلیت معدود و جابر این سرزمین گره خورده است.
ادامه خواندن شمارش معکوس کابل برای واگذاری قدرت به طالبان:محمدنصیر”فیاض”