دسته: مقالات : مهرالدین مشید

تظاهرات گسترده در امریکا که با کشته شدن جورج فلوید ۴۶ ساله آغاز شده است و جامعۀ امریکا را به انفجار بی پیشینه ای رو به رو کرده است. پس از این حادثه هزاران تظاهر کننده را به شهرهای اوریگان، ویرجنیا، تکزاس، کالیفرنیا و اوهایو کشانده و اکنون به بیش از ۳۵ ایالت امریکا گسترش یافته است. این سخنان ترامپ که در سخنرانی خود خطاب به مردم امریکا گفت : “من برای محافظت از شما خواهم جنگید؛ ما هرگز نباید در برابر خشم یا نفرت سر فرود آوریم” یا این سخنان او “: … ما هرگز نباید در برابر خشم یا نفرت سر فرود آوریم. اگر شر و خشونت حاکم شود، دیگر هیچ یک از ما آزاد نخواهیم بود” . وی بسیج تمامی منابع نظامی و غیر نظامی را برای سرکوب کردن شورش و متوقف کردن غارت برای پایان بخشیدن به ویرانگری و آتش افروزی مجاز شمرد.

ادامه خواندن فریاد ها برضد بی عدالتی و تبعیض و احتمال دگرگونی ها در امریکا علم بردار مبارزه با تروریزم خود درگیر با تروریزم شده است: نویسنده-مهرالدین مشید

امریکا پس از حادثۀ یازدهم سپتمبر و سرنگونی برج های تجارتی جهان با متهم کردن اسامه و انکار ملاعمر از تحویلی او به امریکا زیر نام مبارزه با تروریزم به افغانستان لشکر کشی نمود.                                          بوش توانست تا با تبلیغات گسترده و یا بهتر گفت، باانفجار رسانه ای افکار جهانیان را به این حادثه متمرکز بسازد و با مظلوم نشان دادن امریکا حمایت و پشتیبانی کشور های جهان به شمول پاکستان، روسیه، چین و ایران را بدست آورد. هرچند پاکستان از حامیان اصلی طالبان در ابتدا مقاومت کرد و اما این سخن بوش که به جنرال مشرف گفت، یا با تروریزم و یا با امریکا؛ پای مشرف را لرزاند و در ظاهر حمایتش را از مبارزه با تروریزم اعلان کرد، اما در عمل حامی تروریزم باقی ماند.

گیری شرون نمایندۀ  سیا که در هنگام  شهادت مسعود در صحنه حضور داشت. وی از طریق تاجکستان در ۱۲سپتمبر وارد کلیفرنیای امریکا شد و اما ادارۀسیا در ۱۷ سپتمبر او را با چمدان یک میلیون دالری دوباره به پنجشیر فرستاد تا توافق و هماهنگی جبهۀشمال را با تهاجم امریکا کسب کند. (۱) 

ادامه خواندن جنگ شاخ طالبان را نشکست آیا صلح معجزه ای خواهد کرد توافقنامۀ دوحه پایان فاجعه یا سر آغاز غم نامۀ تازه : نوشتهء مهرالدین مشید

این پرسش در ذهن همگان خطور می کند که چگونه و چرا حگومت های افغانستان پس از تشکیل پاکستان به گونه ٕ واقعی با پاکستان رو به رو نشده و هر از گاهی از رویارویی واقعی سیاسی فرار کرده اند. حکومت های افغانستان بجای اینکه به گونۀ مستقیم مشکل میان دو کشور افغانستان و پاکستان را از نزدیک مطرح کنند و برای حل آن راه های واقعی و ممکن را مطرح کنند تا بر کشیده گی طولانی تاریخی میان دو کشور پایان نقطۀ پایان بگذارند، برعکس آنان با رویکرد های سیاسی ماجراجویانه به شدت منازعه میان دو کشور افزوده اند. 

ادامه خواندن چرا حکومت های افغانستان از بر خورد واقعی سیاسی با پاکستان می ترسند؛ چگونه میتوان پاکستان را از مداخله در افغانستان برحذر داشت. نویسنده: مهرالدین مشید

حال که نیرو های امریکایی در حال خروج از افغانستان هستند. امریکایی ها تصمیم قطعی برای خروج نیرو های شان از افغانستان دارند و در کابل هم پس از امضای توافقنامه میان آقایان غنی و عبدالله آماده گی های لازم برای آغاز گفت و گو های بین الافغانی برای پایان جنگ چهل سالۀ افغانستان گرفته شده است. بر کشور های همسایۀ افغانستان بویژه پاکستان و ایران است تا از تروریست پروری ها وخشونت آفرینی ها در افغانستان دست بردارند و نه با ترغیب؛ بلکه با وادار کردن طالبان برای مصالحه با حکومت و مردم افغانستان، گام های بلندی برای استقرار صلح و ثبات در افغانستان بردارند و به کارون مصالحه در کابل

ادامه خواندن عدم همکاری صادقانۀ اسلام آباد- با کابل سبب نگرانی واشنگتن شده است زمان پیوستن کشور های همسایه به کاروان مصالحه در کابل رسیده است: نوشتهء مهرالدلین مشید

این پرسش درذهن هر شهروند افغانستان خطور می کند که چرا مردم این کشور هر روز از گفتمان گذار به سوی شهروندی و رسیدن به دولت – ملت یا دولت ملی فاصله می گیرند و برعکس گرایش های منحط قومی به مثابه تار های عنکبوت افکار و حتا وجدان های اخلاقی آنان را  به گروگان گرفته است. بسیاری دانشمندان علت این عقب گرایی را بیماری فکری و فرهنگی سیاستگران افغانستان و نرسیدن آنان به بلوغ فکری تعبیر می کنند. حال پرسش این است که چگونه شده تا این بیماری خطرناک و تباه کن سیاستگران در میان مردم افغانستان سرایت کرده است. آیا ریشه ٕ این نابسامانی را در فقر فکری و فرهنگی می توان جستجو کرد که متاثر از عوامل استعماری، نیمه استعماری و یا مجاورت استعماری بازمانده از دوران استعماری است که

ادامه خواندن قوم گرایی یعنی به بلوغ فکری نرسیدن سیاستگران افغانستان سیاستگران عامل اختلاف های قومی اند و نه مردم : نوشتهء مهرالدین مشید

در این تردیدی نیست که در این جهان پرماجرای کنونی هیچ کشوری از آسیب حوادث درامان نمانده و هر یک آزمون های دشوار را پشت سر نهاده اند؛ اما در فراز و نشیب حوادث تاریخی کمتر کشوری را در جهان می توان سراغ نمود که پس از دهه ٕ هشتاد میلادی تا کنون تجارب هولناک و حوادث خونین را پشت سر نهاده باشد. افغانستان پس از تهاجم شوروی وارد فصل خونبار تاریخ خود شد که با خروج و شکست شوروی پس از کمتر از ده سال حکومت تحت حمایت آن سقوط کرد و حکومت مجاهدین تشکیل شد. حکومت مجاهدین در نتیجه ٕ احتلاف و جنگ های تنظمی بوسیله ٕ طالبان سرنگون و بر  خرابه های آن حکومت پولیسی و استخباراتی طالبان تحت  نظر مستقیم پاکستان و حمایت امریکا و عربستان حاکم شد. طالبان با چوب و چماق برگرده های مردم افغانستان  سوار شدند و مردم افغانستان تحت حاکمیت آنان بدترین شرایط را سپری کردند که در تاریخ حکومتداری در افغانستان بی پیشینه بود. 

ادامه خواندن امید حکومت مشارکت ملی قربانی تجربه های ناکامی حکومت وحدت ملی نشود: نوشتهء مهرالدین مشید

استراتیژیست های نطامی می گویند، خطرناک ترین و آزمونی ترین جنگ، نبرد های نامتعارف است که جبهه نبرد نامعلوم و سمت و سو دهی و سوق نیرو های نامشخص و از پیش ناتعیین شده است. بویژه زمانیکه فرماندهان ندانند از کدام سو، چگونه و بوسیله چه نیرو هایی ضربه پذیر اند. جنگ افغانستان که چهل سال پیشتر پس از تهاجم شوروی به این کشور آغاز و با ورود بریگارد های سبز اسلامی از سراسر جهان در صفوف مجاهدین بعد جهانی پیدا کرد. با سرنگونی داکتر نجیب و پیروزی مجاهدین درگیر جنگ های میان تنظیمی شد و پس از تصرف کابل بوسیله طالبان پای گروه های تروریستی پاکستانی مانند، لشکر طیبه و جیش محمد و دیگران در این جنگ دخیل شد و با سرنگونی طالبان پس از حمله امریکا، این جنگ بعد پیچبده تر اختیار کرد و اکنون به جنگ کشور های منطقه و جهان بدل شده است. 

ادامه خواندن جنگ افغانستان خطرناک ترین جنگ استخباراتی در جهان است : مهرالدین مشیدــ قسمت اول

اقتدار ملی و زعامت ملی زمانی در یک حکومت مقتدر ملی شکل می گیرند که با حکومت داری خوب کلید بخورد. چنین حکومتی با توجه به شرایط کنونی که مردم افغانستان در نبرد سنگینی با تروریزم منطقه ای و جهانی دست و پنجه نرم می کنند، برای مردم افغانستان حیثیت آب حیات را دارد؛ زیرا اقتدار، زعامت ملی و حکومت داری خوب مشتی کوبنده را ماند که بر دهن تروریزم حواله شود؛ اما هزاران دریغ و درد که افغانستان تا کنون از داشتن چنین تجربه ای محروم بوده است.

ادامه خواندن اقتدار و زعامت ملی و حکومت داری خوب ؛ مشتی کوبنده دردهن تروریزم: مهرالدین مشید

۲۷ ماۀ رجب برابر است ؛ روزی که پیامبر در شب آن به سفر بزرگ معراج نایل آمد. به گواهی آیات قرآنکریم، خداوند سیر داد، بندۀ خود( محمدص) خود را در آن شب از مسجدالحرام به مسجدالاقصی، مفسران سفر معراج پیامبر را دو بعدی ارزیابی کرده اند که مرحلۀ اول آن جسمانی و مرحلۀ دوم را معنوی و فراجسمانی تعبیر کرده اند و پیامبر پیش از سفر به آسمان ها به گونۀ شگفت انگیز کوه و کتل تمدن های بزرگ آنروز را در نوردید که یکی تمدن شرق و دیگری هم تمدن غرب، نخسیتن در نماد مسجدالحرام و دومی در نماد بیت المقدس به تصویر کشیده شده اند.

ادامه خواندن معـراج سـفر با شـکوه و راز آلود که هنوز هم دست علم به آن نرسیده است : نوشته ء مهرالدین مشید

قسمت دوم

مطالعات زنده گی و کارنامه های تاریخی شخصیت ها،ف رهبران و مردم آنسوی دیورند نشان می دهد که هیچ گاهی علاقمند پیوستن به افغانستان را نداشته اند. هر از گاهی که تمایلی به این سو داشته اند، هدف شان کمک به آنان برای آزادی آنان بوده است. برای آشکار شدن موضوع به پیشینۀ  مبارزات سیاسی و اجتماعی رهبران ومردم سرحد اندکی می پردازم تا مردم افغانستان دست کم از نیات آنانی آگاه شوند که شب و روز داد از ” لر و بر ” می زنند و شماری را ناآگاهانه به دنبال خود کشانده اند. مطالعات تاریخی نشان می دهد که این موضوع را از گذشته ها بدین سو داغ ساخته اند و می سازند که از موضوع سرحد به عنوان حربه ای برای رسیدن به اهداف شخصی و قومی و سیاسی و گروهی خود استفاده نمایند. این افراد شامل کسانی بوده که نه دلسوزی به مردم سرحد و نه منافع ملی مردم افغانستان، بلکه برای منافع شخصی خود داشته اند. برای آگاهی بیشتر از این موضوع خواننده گان می توانند، در نوشتۀ این قلم زیر نام ” برگ هایی از تاریخ که فصل ناتمام دیورند بر آن سایه افگنده است” به خوانش بگیرند. 

ادامه خواندن رهبران و مردم سرحد هیچ گاهی تمایل برای پیوستن به افغانستان نداشته اند نگاهی به تمایل تاریخی رهبران و مردم سرحد برای نپیوستن به افغانستان قسمت دوم – نوشتهء مهرالدین مشید

پیش از همه بخاطر روشن شدن افکار خواننده بهتر است تا به پیشینۀ تاریخی خط دیورند پرداخته شود تا خواننده بداند که این خط از کجا آغاز شده است. بخاطر واضح شدن موضوع کمی به گذشته نگاه می کنیم تا بدانیم، پیش از آنکه افغانستان کنونی در نتیجۀ تفاهم بریتانیا و روسیه در زمان عبدالرحمان خان تولد شد؛ جغرافیای این کشور چه عرض و طولی داشته که به تدریج قیچی شده و سرحد دیورند به حیث آخرین برش قلمرو های کنونی آن را تشکیل داده است.  برای معلومات بهتر از سلطنت احمدشاۀ ابدالی آغاز می کنم که احمدشاه ابدالی موفق شد، پس از چندین روز جر و بحث و با کنار زدن رقیب با نفوذش جاجی جمال خان پدر وزیر فتح خان، در یک سناریوی شگفت آور در نشست قندهار در نتیجۀ خوشۀ گندم  نهادن بوسیلۀ پیر صابر شاه بر سرش، بحیث رئیس حکومت از خانوادۀ ابدالی انتخاب شود. وی به فتوحات بزرگی پرداخت و قلمرو های بزرگی را در نیم قاره تصرف نمود. پس از وفات وی جنگ میان نوه های او درگرفت و مدت صد سال ادامه پیدا کرد که با ورود انگلیس در منطقه و سرنگونی حکومت های بابری و بعد حکومت های سیک ها پای بریتانیا به افغانستان رسید و سه حملۀ بزرگ به افغانستان نمود که به نام جنگ های اول، دوم و سوم افغان و انگلیس مشهور است. این جنگ ها تیغ از دمار مردم افغانستان بیرون کرد و بالاخره با امضای معاهدۀ دیورند میان بریتانیا و عبدالرحمان خان و تفاهم بریتانیا و روسیۀ تزاری افغانستان کنونی بنیاد گذاشته شد. هدف از این بحث روشنی افگندن به برگ هایی از تاریخ است که فصل ناتمام دیورند برآن سایه افگنده است.

ادامه خواندن دیورند یا زخمی خونین پیوسته به تاریخ – نوشتهء مهرالدین مشید- قسمت اول

این بار به بهانۀ خاطره یی می نویسم که از  آن در حدود نیم قرن فاصله گرفته ام و خاطره یی را نشانه رفته ام که از آن زمان تا کنون ده پادشاه گردشی سپری شده است و به افتخار این پادشاه گردشی ها کشور ما به اندازۀ کافی تخریب شده و بنیاد های مادی و معنوی آن آسیب جبران ناپذیری دیده است. روزگاری که هرچند فقر و تنگدستی ها و  بی روزگاری سخت مردمش را تهدید می نمود و سطح زنده گی خیلی پایین و هزاران آرزو های ناکام در دل یک شب نشینی زمامداران می تپید؛ اما با این هم امنیت سراسری در کشور تامین بود و حلاوت بر برج و باروی زنده گی سایۀ مهر گستر داشت و بر رغم فقر جانکاه و بیکاری صفایی و پاکی ساده گی در موجی از عطوفت در مرزو بوم این سرزمین آرام آرام نفس می زد و نمی گذاشت، نبض زنده گی از هم بپاشد و شیرازۀ حیات از استحکام بیشتری برخوردار بود. با وجود تمامی دشواری ها نوعی ثبات سراسری در کشور حاکم بود و مردم با زند

ادامه خواندن خاطره یی از مادر : نوشتهء مهرادلین مشید

آقای خلیل زاد پس از یک مدت غیابت دیپلوماتیکی بار دیگر سر از زیر لحاف خجلت بیرون کرد و با تیغ زهرآلود دو لبه سیاسی بار دیگر وارد منطقه شده تا  توافقنامه کج و سست بنیاد را که با طالبان در دوحه امضا کرده از مرگ حتمی نجات بدهد. هرچند بر مصداق این شعر حضرت بیدل:

” خشت اول گر  نهد معمار کج  —   تا ثریا می رود دیوار کج” حال دشوار است تا آقای خلیل زاد دیواری را که از روز نخست خشت های آن را کج و وج نهاده، به آسانی سر راست نماید، اما او بحیث یک دیپلومات فعال و کارکشته رن به مثابه بزرگ ترین دستگاه تعیین کننده سیاست های استراتژیک امریکا در جهان و تربیت شده در خوان شیطان بزرگ ناگزیر است تا از یک سو پاسخ دهن کجی های خود را دریافت کند تا پایی را که زیر لحاف بیمار دراز کرده، به سلامت بیرون کند و از سویی هم به اعتبار از دست رفته خود چیزی کمایی کند که پس از توافقنامه دوحه آسیب دیده است.  خلیل زاد پس از آن وارد منطقه شد که افزون بر ابراز نگرانی جان سبکو مبنی بر افزایش خشونت ها روزنامه های ستار و واشنگتن پست به نقل از اعضای مقتدر سنای امریکا از افزاش خشونت ها به وسیله طالبان یادآور شدند و  توافقنامه دوحه را ناکام خواندند.

ادامه خواندن خلیل زاد در پی رفع خطا های دستوری یا نجات توافقنامه صلح! مگر نمی داند که پاکستان حرف اول را می زند، نه طالبان. نوشتهء : مهرالدین مشید

سیاستگران درگیر تقسیم قدرت؛ اما تروریزم، فقر و کرونا بیداد می کند. در این روز ها مردم افغانستان روز های دشوار و آزمونی را پشت سر می گذارنند. هرچند این مصیبت مردم افغانستان تازه نیست و این مردم مظلوم از چهار دهه بدین سو درگیر فاجعه اند و قربانی سناریو های رنگارنگ استخباراتی هستند. آنان در این مدت نه تنها با تهاجم و تروریزم و جنگ نیابتی شبکه های جهنمی اسخباراتی رو به رو اند و سرنوشت شان در میز قمار بازی های سیاسی و استراتیژیک  کشور های منطقه و جهان رقم می خورد، بل بدتر از آن تحت حاکمیت فاسد ترین زمامداران و سیاستگران جاه طلب و حکومت های فاسد و بیکاره و از خود راضی و دست و پا بین بیگانه ها به سر می برند هر روز درگیر چانه زنی ها برسر دست یابی به قدرت و تقسیم قدرت هستند.

ادامه خواندن آیا دستانی بهم داده شده تا طومار عمر حکومت را ببندند : نوشتهء مهرالدین مشید

پس از رحلت پیامبر (ص)حادثۀ ثقیفۀ بنی ساعده نقطۀ عطفی در جهان اسلام به شمار می رود که سرآغاز یک تنش نرم میان حضرت علی و حضرت ابوبکر  و از سویی هم قیام منافقین برای سرنگونی نظام نوپای اسلامی بود.   گروهی از انصار به دلیل کمک هایی که به پبامبر کرده بودند، خود را جانشین او حساب کرده و به همین سبب بود که بعد از رحلت پیامبر به  بیعت کرده و او را بحیث جانشین پیامبر خواندند.  اما گروهی از مهاجرین حضرت عمر را برگزیدندکه در این میان عمر دست به ابتکار تاریخی زد و به ابوکر بیعت کرد و او را جانشین پیامبر انتحاب کرد. اوبوبکر صادق ترین یار پیامبر به کمک یارانش بر منافقین  پیروز شد. مگر این پایان کار نبود و شماری ها به دور حضرت علی جمع شده و او را به دلایلی چون، داماد و فرزند کاکا و دست پروردۀ پیامبر و نخستین کودک به اسلام روی آورده و فاتح جنگ خیبر و … با تمسک جستن به حادثۀ خم غدیر و حجت الوداع (خانواده خود و علی را در میان شما گذاشتم و کسی که من را دوست دارد، علی را دوست دارد و سه بار تکرار کرد؛ علی را فراموش نکنید و خدارا فراموش نکنید ).

ادامه خواندن حادثۀ سقیفۀ بنی ساعده نقطۀ عطفی در تاریخ اسلام برگ هایی از تاریخ: نوشتهء مهرالدین مشید

ویروس کرونا ماهیت جهانی شدن و ساختار سرمایه داری بین المللی را تغییر خواهد داد و جهانیان چنین تحول ژرف و بنیادی را بی صبرانه انتظار دارند. تنها چنین دگرگونی است که بشریت را از حالت کنونی نجات می دهد. این سخنان رئیس جمهوری فرانسه است که از نظر او انسان امروز محکوم به ایجاد چنین دگرگونی است. 

زمانی که این سخنان ماکرون را خواندم، سیلی از مفاهیم در ذهنم تداعی کرد که بدون تردید دنیای پساکرونا شاهد سیلی از بیکاران میلیونی انسان ها را در سراسر جهان خواهد بود و بزرگ ترین دستگاه های تولیدی و صنعتی و در جهان دچار ورشکستی شده و احتیاج به کمک دولت ها خواهند بود. میزان رشد در سراسر جهان کاهش قابل توجه خواهد داشت و رکود و ورشکستگی اقتصادی به گونۀ بی پیشینه ای جهان را تهدید خواهد کرد. از زیر خاک وخاکستر تحولات پسا کرونا جهان دیگری ظهور خواهد کرد که معادله های سیاسی و اقتصادی و نظامی جهان را در آن دگرگون و کشور های تازه ای در عرصۀ های سیاسی و اقتصادی و نظامی پدید خواهد آمد.

ادامه خواندن ناپاسخگویی فرهنگ و تمدن غرب به نیاز های جهان معاصر؛ ناپاسخگویی فرهنگ و تمدن غرب و مثلث حق مداری نوشتهء مهرالدین مشید

در این شکی نیست که هر روز روز خدا است، تحول هم ویژه گی بدون استثنای هر پدیده است، تغییر هم قانون طبیعت است و انسان، تاریخ، جامعه و بالاخره هستی تابع قانون عام هستی که قرآن از آن به عنوان سنت الله یاد کرده است و به همین گونه قوانین خاص تحول در انسان، جامعه و تاریخ روال ویژۀ خود را دارد که قرآن از آن فطرالله یاد کرده است؛ یعنی قوانین فطرت در هستی؛ البته با تفاوت این که سنت الله قوانین عام هستی است که ثابت و تغییر ناپذیر بوده و اندک ترین تغییر در یک گوشۀ آن حرکت در تمام هستی را به رکود و انحطاط می کشاند؛ مانند حرکت سیاره بدور آفتاب و حرکت منظومۀ شمسی بدور کهکشان سحابه که قرآن آن مدار های معین را فلک نامیده است؛ اما قوانین در انسان، جامعه و تاریخ تابع قانون فطرت است که متحول و تغییر پذیر است، هر نوع مخالفت با آن جهل است و لجاجت با آن هم جهل مرکب خوانده شده است. انسان بحیث وارثان خدا در زمین رسالت دارد تا برای تغییر در خود، جامعه و تاریخ نقش بایستۀ خود را ادا کند؛ اینکه خداوند می گوید

ادامه خواندن رمضان ماۀ نزول قرآن و الگوی هدایت و نماد ایثار : مهرالدین مشید

تهاجم شوروی پبشین به افغانستان و تبدیل شدن این کشور به پایگاه های مجاهدین و آزادی خواهان و پناه بردن میلیون ها هموطن شهروند افغانستان به پاکستان و سرازیرشدن میلیون ها دالر از کشور های غربی و عربی و دادن اختیار توزیع آنها به پاکستان سبب شد تا رهبران جهادی و مهاجرین دست و پای بین پاکستان شوند. زماداران و نطامیان پاکستان که در انتظار چنین فرصت بودند، توانستند از آن برای رسیدن به اهداف راهبردی و عمق استراتیژی خود استفاده کنند. وابستگی های نظامی و سیاسی و مالی و تهیه و تدارکاتی مجاهدین به پاکستان، رهبران جهادی و مجاهدین را وابسته به پاکستان نمود. این وابستگی به مثابۀ داغی ننگین بر جبین جهاد و ایثارگری های مجاهدین افغانستان نه تنها آن روز، بل امروز هم سایه افگنده است. نظامیان پاکستان این وابستگی را به مثابه نقطۀ ضعف رهبران جهادی و مجاهدین و از آن به عنوان قوت برضد مردم افغانستان استفاده کردند. این نقطۀ ضعف سبب شد

ادامه خواندن ضعف و بی کفایتی زمامداران و سیاستگران افغانستان نقطه قوت پاکستان’ در صدد تکرار طرح بنین سوان و شکست روند صلح : نوشتهء مهرالدین مشید

پایان یا گسست تاریخ پاسخی به بی پاسخی فرهنگ و تمدن غرب است که در گذشته ها شماری فلاسفه به آن پرداخته اند. طراحان این نظر فوکو و هانتینگون است که اکنون رئیس جمهور فرانسه نیز به آن پرداخته است. وی گفته است: ویروس کرونا ماهیت جهانی شدن و ساختار سرمایه داری بین المللی را تغییر خواهد داد و جهانیان چنین تحول ژرف و بنیادی را بی صبرانه انتظار دارند. تنها چنین دگرگونی است که بشریت را از حالت کنونی نجات می دهد. 

فوکویاما چند دهه پیشتر از ماکرون بعد از شکست کمونیزم ناقوس عالم گیر شدن لیبرالیسم را به صدا درآورد و پایان تاریخ را اعلام کرد. وی به اینهم بسنده نکرد، در نوشته های بعدی خود بر لیبرالیسم تاخت و آن را ناتوان تر برای رهایی غرب از چنگال دشواری های موجود خواند. نظریه پایان تاریخ توسط فرانسیس فوکویاما فیلسوف و متخصص اقتصاد سیاسی ژاپنی‌تبار، نخستین بار در سال ۱۹۸۹ در مقاله‌ای مطرح شد و بعدتر در سال ۱۹۹۲ در کتاب پایان تاریخ و انسان واپسین فوکویاما این نظریه را بسط داد و تکمیل کرد. او نظریه خود را زمانی ارائه داد که جهان نظاره‌گر فروپاشی شوروی سابق و به‌طورکلی بلوک شرق بود. نظریه فوکویاما از نظریه پایان تاریخ مارکس الهام گرفته شده بود اما نتیجه آن کاملا با آنچه مارکس بیان کرد، در تعارض بود.

ادامه خواندن پایان یا گسست تاریخ پاسخی به بی پاسخی فرهنگ و تمدن غرب نویسنده:مهرالدین مشید

این به همگان آشکار است که پاکستان نه تنها بزرگ ترین حامی تروریزم جهانی؛ بلکه یک کشور تروریستی است که نظامیان آن بیش از ۷۰ گروه ء تروریستی را تسلیح، تجهیز و تمویل می نمایند. سر نخ تمامی گروه های تروریستی از افغانستان تا سوریه، عراق، لبنان، لیبی، سومالی و کشور های دیگر در پاکستان در دست نظامیان این کشور است. نظامیان پاکستان در زد و بند ماهرانه و چند پهلو بازی های تروریستی شان را با حکومت های ملکی این کشور تنظیم و هماهنگ کرده اند. تهاجم شوروی به افغانستان فرصت طلایی برای نظامیان پاکستان داد و از آن برای رسیدن به رویا های دیرینهء خود استفادهء بهینه و بی پیشینه کردند؛ رویایی که بعد از استرداد استقلال نیم قاره و تشکیل دو کشور به نام هند و پاکستان به وجود آمد.

ادامه خواندن سکوت مرگبار آمریکا در برابر بازی های تروریستی پاکستان : نوشتهء مهرالدین مشید

این نوشته زوایای پنهانی از اوضاع کنونی کشور را به تحلیل گرفته که از قدوس و شیرآقا استفاده ی سمبولیک شده است؛ قدوس در نماد پاکی و غپرهیزگاری، اسوه رستگاری است و به مثابه انسانی شریف آزادی پرور و آگاهی آور وعدالت گستر است. اما شیرآقا طوری که از نامش پیدا است، در نماد انسان فاسد، سیاه کار، رهزن، توطیه گر، مافیا، رنباره، غاصب، غارتگر و … ارایه شده است. شاید کاربرد نام های قدوس و شیرآقا در این نوشته به گونه نمادین برای خواننده گان پرسش برانگیز و نوعی خودسانسوری تلقی شود که چگونه در فضایی که آزادی بیان و آزادی رسانه ها حاکم است، نویسنده محافظه کاری کرده و برای ارایه ی گفته های خود به سمبول ها پناه برده است. اما نه، سمبول ها برای نویسنده مجال می دهد تا قلمش در جغرافیای بزرگ تری به مانور بپردازد،

ادامه خواندن این همه برای آنکه نه قدوس پاکنهادی، بل شیرآقای فاسدی  فربه تر شود : نوشتهء مهرالدین مشید

زنده گی هر انسان به گونه یی کتاب محفوظ در هستی است که گویش ها و گفتار ها ، رفتار ها و کردارها  و اعمال و کارکرد های او در اشکال گوناگونی از ماده و انرژی خواهی نخواهی در هستی باقی میماند ، با آنکه  همه چیز تغییر شکل پیدا می کنند؛ اما  هیچگاهی از بین نمی روند. بحث دنیا و آخرت هم از همین جا آغاز میگردد، کتاب روشن عقبا و اخرا هم از همین نقطه جان گرفته است.  بالاخره کتاب زنده گی است که سرنوشت فردی و جمعی انسان ها را شکل داده و از چون و چند زنده گی او پرده بر می دارد و از پیوند هایی سخن می گوید که سرنوشت شخصی و باهمی اجتماعی انسان ها را هم بهم گرۀ ناگسستنی زده است. هر انسان فراز و فرود هایی را در زنده گی می  پیماید که پر از سیاهی ها و روشنایی ها  است. سناریوی آنرا می توان به تیاتری تشبیه کرد که صحنه های  متحرک  پیش چشمان بیننده مانند پرده ها به نمایش گذاشته می شوند  و بصورت پیهم رویداد ها در آن ظاهر میگردند؛ البته طوری که  رخداد های گذشته با استقبال از رخداد های جدید به گذشته می پیوندند .

ادامه خواندن “گذرگاۀ مدار بسته” فریادی در دل سنگین تاریخ : نوشتهء مهرالدین مشید

 کرونای طالبانی مانند کرونای سیاسی همزاد ویروس کوید  19 است  که در این روز ها وارد فرهنگ سیاسی افغانستان شده است. از این که کرونای سیاسی در این روز ها زیاد در رسانه ها درز کرده و صراحت پیدا کرده است. هر کسی که واژه کرونای سیاسی را می شنوند، فوری در ذهن شان بن بست سیاسی موجود در کشور تداعی می کند که خطرناک تر و وحشتناک تر از ویروس کرونا افکار مردم را به خود متمرکز گردانیده است. اما چرا کرونای طالبانی؟ هر پیشامدی که به گونه ی غیرمترقبه دامنگیر جامعه ی بشری می شود و به نحوی همه گیر یا ایپودمیک می گردد که از کنترول انسان ها بیرون می گردد.

ادامه خواندن کرونای طالبانی خطرناکتر از کرونای ویروسی و سیاسی: مهرالدین مشید

در این شکی نیست که کشته شدن فرخنده یک حادثۀ خیلی دردناک و تکاندهنده بود که وجدان تاریخ را شکنجه کرد و بار ننگینی را بروجدان انسان سرزمین ما گذاشت؛ اما این مرگ نابهنگام و وحشتبار یک حادثه نبود؛ بلکه فراتر از حادثه بود و در اوجی از حماسه های حوادث قرن  قرار گرفت که نظیرش را حتا در حافظۀ تاریخ نمی توان یافت. از همین رو است که فرخنده تاریخ ساز شد و  تاریخ را به گونۀ دیگری نوشت و فرخنده را صفوف جاودانه ها قرار داد. مرگ فرخنده درخشش نوری در ظلمت بود که یک باره عقلانیت انسان امروزی را زیر سوال برد و قندیل های هشدار را بر فراز راۀ انسان امروزین روشن گردانید.

ادامه خواندن حادثۀ فرخنده از جدال سنت و مدرنیته تا فرازۀ یک بح حقوقی و اعتقادی – نویسنده: مهرالدین مشید

هفت و هشت ثور دو روز پی در پی، یکی آغاز یک فاجعهء بزرگ، خیلی خونین و آتشین به مثابهء بازی بیرحمانه و دردناک چند نفر زیر نام حزب دموکراتیک خلق به بهای بازی با سرنوشت یک ملت بود که اکنون چهل سال از آن روز می گذرد؛ اما شعله های آتشین آن هر روز مشتعل تر می شود و هر آن عطش بلعیدن آن افزون تر می شود و هنوز هم هر روز ده ها انسان را به کام خود می بلعدذو نه تنها از عطش خون آشامی اش کاسته می شود؛ بلکه برعکس هر روز بیشتر از روز دیگر بر آن افزوده می شود.

کودتای خونین هفت ثور در سال ۱۳۵۷ زمانی واقع شد که چند روز پیش از آن میراکبر خیبر مدیر مسوء ول جریدهء پرچم و یکی از رهبران حزب دموکرانیک خلق به گونهء مرموز کشته شدکه تا امروز روشن نیست که او بوسیلهء چه کسز و کدام گروهی کشته شد؛

ادامه خواندن هفت ثور سرآغاز یک جنایت و هشت ثور روز پوزش خواهی از مردم افغانستان : مهرالدین مشید