امضای توافقنامۀ صلح به بهای غیابت حکومت و مردم افغانستان
بدون تردید روز نهم حوت برای مردم افغانستان یک روز سرنوشت ساز بود و مردم افغانستان بی صبرانه منتظر امضای توافق نامۀ صلح میان امریکا و طالبان بودند تا آنکه توافقنامۀ صلح شام شنبه ۲۷ فروری ۲۰۱۹ برابر به ۹حوت ۱۳۹۸ پس از هژده ماه گفت و گو های نفس گیر میان هیأت امریکایی به رهبری خلیل زاد نمایندۀ ویژه وزارت خارجۀ امریکا در امور صلح افغانستان و هیأت طالبان به رهبری ملابرادر در حضور بیش از ۳۰ کشور سازمان های جهانی در قطر امضا شد. در پای این توافقامه از سوی امریکا زلمی خلیل زاد و از سوی طالبان هم ملابرادرامضا کرد. هرچند قرار بود که وزیر خارجۀ امریکا این معاهده را امضا کند و اما بعدتر تصمیم امریکا تغییر کرد و کاخ سفید در یک اعلامیه گفت که پمپئو وزیر خارجۀ امریکا به حیثت شاهد در قطر حضور خواهد داشت. هرچند ۶ نفر نماینده از سوی کابل به قطر فرستاده شده، اما در این نشست حضور نخواهند داشت. اما طالبان گفته اند که این هیات را دعوت نکرده اند. هرگاه این هیأت فراخ تر از دایرهء حکومت می بود و از سوی طالبان پذیرفته می شد. این می توانست به اعتبار حکومت و گروه ها و مردم افغانستان می افزود. شاید این تفاوت دیدگاه ها بود که ملابرادر در زمان امضای توافقنامه از تشکیل حکومت اسلامی گپ زد و مشاور امنیت ملی از ماده های این معاهده یادآور شد که حکومت افغانستان مخالف آن است و گفت، این موارد در جریان گفت و گو های بین الافغانی حل می شود.از این گفته ها معلوم می شود که هنوز برای رسیدن به صلح عبور از هفتاد خوان رستم نیاز است.
هژده سال پیشتر از امروز ملاعمر رهبر پیشین طالبان گفته بود که جنگ را امریکا آغاز کرده و ما پایانش می دهیم. با امضای توافقنامهء صلح بوسیلهء امریکا و طالبان چقدر این سخن حقیقت پیدا کرده است. امریکا پس از آن حاضر به امضای معاهده با طالبان شد که در جنگ با این گروه شانس پیروزی خود را از دست داد. امضای این توافقنامه برحضور طولانی امریکا در افغانستان نقطۀ پایان می گذارد و نیرو های امریکایی مرحله به مرحله افغانستان را ترک خواهند کرد.
ادامه خواندن عبور از “هفتاد خوان رستم” تا رسیدن به صلح : نویسنده مهرالدین مشید
