زنان به عنوان نیمی از پیکره اجتماع نه فقط امروز بلکه در تمام ادوار تاریخ نقش تاثیر گذار و تعین کننده داشته و در تمامی برهه های حساس حضور پر صلابت در تمام عرصه های اجتماعی و سیاسی همانطوریکه مردان فعالیت می نمودند رول به سزا داشته است.
زنان هم چو مردان در ساختن جامعه نوین در کشور بذل مساعی بخرج داده و چه افتخاری بالاتر ازین که زنان بزرگوار افغان همیشه از خود شهامت و مقاومت در طول تاریخ نشان داده زنان موفق و اثرگذار سرزمین ما با تلاش های فراوان تابو های سنتی جامعه را شکستانده برابر و همدوش با مردان در تمام فعالیت های اجتماعی ، فرهنگی ، هنری و سیاسی اشتراک و سهم خویش را ادا نموده اند .
از جمله بانوان این مرز و بوم بانو مستوره افغان شاعره میهن ، بانو شفیقه محسنی معلمه و شاعره و بانو شازیه صابری شاعره جوان و با درد را به معرفی می گیرم.
مستوره افغان
مستوره افغان که نام اصلی اش زبیده بوده صبیه منشی میرزا محمد امین خان نصرتی می باشد .
مستوره افغان در سال ۱۲۸۷خورشیدی در یک فامیل روشنفکر در شهر کابل دیده به جهان گشود. پدرش یک شخص دانشمند ، ادیب و فاضل بود وی را از کودکی تحت تربیت خویش قرار داده برایش درس فارسی و عربی را تدریس نمود.
مستوره افغان درس اول را از پدر روشنفکر و با تدبیر خود آموخت . بعد در سال ۱۳۰۲ خورشیدی شامل مکتب جدیدالتأسیس نسوان گردید .
مستوره افغان از آوان کودکی قریحه عالی شعری داشته با صراحت لهجه و خوش صحبتی که داشت شنونده را مجذوب خود می ساخت ، در فصاحت زبان هم با مردان همسری می نمود. ادامه خواندن بانوان غزل سرای چنداول : امـان کبـیری