دسته: مطالب تاریخی

موزیم ملی افغانستان برای اولین بار در سال ۱۲۹۷ خورشیدی در منطقه باغ بالای کابل، برای نگهداری آثار تاریخی تاسیس شد.

در سالهای اولیه تاسیس این موزیم که در آن دوران “عجایب خانه” نام داشت، فقط بعضی از آثار تاریخی مثل قرآن های خطی، صنایع دستی، آثار برجای مانده از جنگ های دوران استقلال و بعضی کتاب های کمیاب در آن نگهداری می شد.

در ۲۵عقرب سال ۱۳۰۳ خورشیدی، موزیم ملی افغانستان از باغ بالا به ارگ کابل منتقل شد و به شکل رسمی توسط امان الله خان افتتاح شد.

در مراسم افتتاح این موزیم، محمود طرزی که در آن دوران وزیر خارجه افغانستان بود و فیض محمد وزیر معارف وقت، در مورد ارزش و حراست از آثار تاریخی سخنرانی کردند.

ادامه خواندن تاریخچه موزیم ملی کابل

نامش “پیرمحمد” و مشهور به “پیروی بچی اَدی” بود.

چندین دهه پیش از امروز در شهر کهنه‌ی کابل می‌زیست و از کاکه‌ها و جوان‌مردان بنام روزگارش بود.

مردمان کابل قدیم به دلیل آن‌که پیرمحمد پدرش را در کودکی از دست داده بود، او را “پیروی بچی ادی” می‌گفتند و یگانه پسر مادرش بود و او هم هیچ‌کسی جز همان مادر نداشت.

از کودکی مزه‌ی تلخ بی‌کسی (یتیمی) را با ده‌ها محرومیت دیگر در زنده‌گی تجربه کرده بود؛ اما آزاده‌گی، سخاوت و کاکه‌گی از رفتار، گفتار و سیمایش خوانده می‌شد.

یک‌شام که سرمای توان‌فرسا از لای ارسی‌های چوبیِ چهارمغزی رنگ‌رورفته به درون اتاق‌ها نفوذ می‌کرد و در بیرون برف سنگین می‌بارید، پیروی بچی ادی برای خریدن دو قُرص نان خاصه‌ی گرم از خانه بیرون شد.

دَمِ نان‌وایی “خلیفه خالوی پهلون” ایستاد و   پولش را از جیب بغل واسکتش کشید و با ادای ویژه‌ گفت:

” السلام و علیکم بادار جان، دو تا نان خاصه خو بتی!”

ادامه خواندن روایتی از « پیرو ی بچی آدی» : استاد جاوید فرهاد

الماس ۱۰۵ قیراطی شگفت‌انگیز «کوه‌نور» داستان جالبی دارد که بخشی از این داستان با تاریخ افغانستان گره خورده است. در حقیقت، تاریخ الماس کوه‌نور در هندوستان ریشه دارد. این سنگ قیمتی از منطقه «گلکنده» در نزدیکی «حیدرآباد» در ایالت «آندراپرادش» هند در سال ۱۶۵۶میلادی به دست آمد. این الماس توسط «میرزا محمد» وزیر «عبدالله قطب‌شاه» به «شاه جهان» پادشاه «گورکانی» هند هدیه شد و در آنجا ماند.

کوه‌نور در زمان لشکرکشی «نادرشاه افشار» به هند در سال ۱۷۳۸میلادی نزد «محمدشاه هندی» حاکم «دهلی» نگهداری می‌شد که نادرشاه آن را تصاحب کرد. این الماس پس از مرگ نادر در سال ۱۱۶۰هجری قمری توسط «احمدشاه دُرانی» به افغانستان منتقل شد و سپس به «تیمورشاه» فرزندش رسید. کوه‌نور سالیان چند، بین فرزندان احمدشاه دست‌به‌دست می‌شد تا سرانجام به دست «زمان‌شاه» فرزند تیمورشاه رسید.

ادامه خواندن از ویرانه های افغانستان تا سرملکه انگلستان الیزابت : محمد مرادی

الهه در حالی یک تنه  و شجاعانه می رزمد که هر طالب یک سعید خوستی است

افتضاح جنسی قاری سعید خوستی سخنگوی پیشین سراج الدین حقانی وزیر داخلۀ طالبان سیمای واقعی آنان و چهرۀ اصلی امارت طالبان را به جهانیان به نمایش نهاد. این رسوایی به این حقیقت مهر تایید نهاد که طالبان به زنان نه بحیث انسان؛ بلکه به آنان بحیث بردۀ جنسی نگاه می کنند و برای زنان بحیث مادر و خواهر و هسمر و فرزند هرگز حرمت قایل نیستند. این ماجرا پس از نشر نوار تصویری بانو الهه رسانه ای وهمگانی گردید. الهه دلاور در واقع بم اطلاعاتی برضد طالبان را به صدا در آورد و ضربۀ  آهنینی بر سیطرۀ پوشالی طالبان وارد کرد. الهه با این مقاومت حماسه آفرید و درفش اعتراض برضد امارت طالبانی را درآسمان ها به اهتزاز درآود. الهه یک تنه و آشتی ناپذیر با قربانی دادن خود، ندای عدالت خواهانۀ زن مظلوم افغانستان را شجاعانه بلند کرد.  ندای الهه در واقع ندای خاموش هزاران زن افغانستان است که فریاد های حق طلبانه در گلو های شان شکسته شده است. 

ادامه خواندن  اشک بانو الهه صدای خاموش هزاران جنایت و یکی از هزاران قربانی : مهرالدین مشید

این چه روزی‌ست که من در وطنم بی‌وطنم

رخت خود را به کجا بر فکنم بی‌وطنم

هر طرف پای نهادم به رهم دامی بود

مرغ بی‌بال و پر این چمنم بی‌وطنم

این‌که افتاده به خاکم، سبب‌اش بی‌وطنی‌ست

این‌که پا در گل و لای و لجنم بی‌وطنم

ادامه خواندن بنویسید به روی کفنم، بی‌ وطنم : میرا ابوالپشم

شاد روان غلام محـمد غبار، دانشمند و تاریخ نویس شناخته شده افغانستان، که خود روزگار پرجوش و خروش کاکه ها و جوانمردان کابل و دیگر ولایات کشور را اندکی دیده و خاطراتی را از این گروه مردمدار را به خاطر دارد، در کتاب افغانستان در مسیر تاریخ، در این مورد نگاشته است: « اینها در کابل به عنوان کاکه، و در قندهار به عنوان (جوان) تا قرن بیستم عمر نمودند.

کاکه دوست، بچه آذر، 

بچه بهایی،

 پیرو بچه ادی،

 کاکه طلا،

 کاکه نقره،

 کاکه شکور،

 میرزاعبدالعزیز لنگرزمین،

 صوفی غنی و غیره از مشاهیر این فرقه در قرن نزدهم و بیستم در کابل می باشند. کاکه های کابل، در پائین چوک، شور بازار، مراد خانی و چنداول حلقه های جداگانه و رؤسای علیحده داشتند. 

ادامه خواندن از عیاران تا به کاکه های کابل : داکتر یقین

استاد فقید  عبدالرئوف بینوا از در بیشتر از یک قرن اخیر و بعد علامه سید جمال الدین و آغاز تجدد با نشر شمس النهار در  جمع ستاره های درخشان فرهنگ و ادب افغانستان، شخصیت منور ، مبارز سابقه دار ، فرهنگپال ، تاریخ نویس ، شاعر ، ادیب ، مترجم و نویسنده مشهورو مدقق آثار قدیم است که در ردیف علامه حبیبی ، علامه جاوید ، علامه رشاد از بزرگان علم و فرهنگ افغانستان پنداشته می شوند ، استاد بینوای فقید را می توان شاعر و نویسنده نوآور با روح شرقی نامید که با آثار خود خروشی را در شعر و نثر پشتو به ارمغان آورد و گحدود هفتاد کتاب علمی تحقیقی و تدقیقی در عرصه های مختلف  تاریخ ادبیات و زبان افغانستان از خود به جای گذاشته است.  

 از طفلی و نوجوانی  استعداد بالا داشت و در سنین پایین زبان های عربی، اردو، دری و انگلیسی را آموخت و بر همه آنها مسلط بود.  

استاد فقید « لیونی مینه » به فراگیری علم و معرفت داشت و حشر ونشر تعجب برانگیز با مطالعه و نوشتن داشت و دقایق آخر عمر و در بستر مریضی با کتاب وقلم محشور بود . 

ادامه خواندن گرامیداشت از یکصدو نهمین زاد روز شخصیت بزرگ فرهنگی افغانستان : میرعبدالواحد سادات

زبان و ادب فارسی در هند سابقهٔ دیرینه‌ای دارد. دربارهٔ پیشینهٔ رواج زبان و ادب پارسی در شبه‌قاره، از مدارک تاریخی چنین برمی‌آید که در سدهٔ سوم هجری، برای نخستین بار هندوان فرصت یافتند تا با فارسی‌زبانان آشناییِ مؤثر پیدا کنند. در آن زمان بنا به قول ابن حوقل در صوره‌الارض و اصطخری در المسالک و الممالک، مردمِ «مُلتان» و «منصوره» به زبان عربی  و سِندی، و مردم «مُکران»، به زبان فارسی سخن می‌گفتند. در اوایل سده چهارم هجری، در سِند شاعری ظهور کرد مشهور به رابعه بنت کعب که اشعار فصیح دلکشی از او در قدیمی‌ترین تذکره‌ها نقل شده‌است و می‌رسانَد که در زمان او، زبان فارسی در سند رواج داشته‌است.( در اين مورد روايت مختلف است اما به گمان اغلب رابعه دختر کعب قُزداری که به رابعه بلخی هم شناخته شده‌است، شاعر پارسی‌گوی نیمه نخست سده چهارم هجری است).  

زبان فارسی در دورهٔ غزنویان به هند راه یافت در آن دوره پارسی، زبان ادبیات، شعر، فرهنگ و دانش بود. با تأسیس امپراطوری مغول هندوستان به اوج پیشرفت خود در هند رسید و زبان رسمی هندوستان شد.

ادامه خواندن صعود و سقوط مختصر زبان فارسی درنیم قاره هند : سلطان رضوی

ملکه گوهر شاد بیگم و هرات باستان، دو نام جدایی ناپذیر!

گوهر شاد بیگم او لرغونی هرات، دوه نه بیلیدونکی نومونه!

“جز نام نیک و بد چه شنیدی که باز ماند

از دور مـلک دادگــــــران و ستـمــگـــران”

سعدی شیرازی 

د یوې مفکرې او اوسپنېزی میرمنې لنډه یادونه!

گوهر شاد بیگم د غیاث الدین تَرخان لور په ۱۳۷۶م کی نړی ته سترگی پرانستی.‌ 

هغه یوه پوه، سیاستواله، قدرتمنده او نیکه میرمن، او د شاهرخ مرزا ملکه وه.

ادامه خواندن ملکه گوهرشاد بیگم وهرات باستانی دو نام جدایی ناپـذیر : دکتور ناصر اوریا

غازی میر بچه خان کوهدامنی که نام اصلی آن میر بهاءالدین فرزند میر درویش خان که در سال ١٢٠٤ هجری شمسی مطابق 1825 میلادی در قریه بابه قشقار (ع) ولسوالی میر بچه کوت پا به عرصه وجود نهاده است. میربچه خان از جمله نه (٩) برادر خویش از نگاه سن کوچک ترین شان بود ولی دارای سجایای بهتر و خوبتر و صفات عالی انسانی را دارا بود. اخلاق نیکو و رفتار عالی داشت.

رفتار و پیشامدش با اقارب و مردم و وابسته گان شان بسیار خوب و پسندیده بود و با مردم با تواضع رفتار نموده، با مردم غریب و بیچاره دلجوئی و معاونت های مادی و معنوی را در مقابل مردم خود دریغ نمیکرد و مردم از پای افتاده را دلجویی می نمود. با تمام مردم حُسن معمله داشت، مردم و اهالی او را از روی لطف و شفقت که داشتن بنام میر بچه خان مسمی نمودند چنانچه در سراج التواریخ و افغانستان در مسیر تاریخ درج است و ادبیات ذیل را بنام میر بچه خان اهالی و مردم زمزمه مینمودند.

محمد جان خان مرد میدان است

ایوب خان شیر غران اســـــــت

میر بچه خان رس رسان اســـت

مکناتن لات کلان اســـــــــــــت

بیا بچیم انگور بخـــــــــــــــــــور 

ادامه خواندن غازی میر بچه خان کوهدامنی !

این چهرهٔ مرموز بنیانگذار کشوری است که (بیش از ۴ دهه در پهلوی ایران و کشور های مشخص دیگر)، برای افغانستان قهرمان تخریب و پهلوان کشتار تربیه و ارسال کرده و میکند.

استعمار بر سبیل عادت، در طول تاریخ مخصوصاً در کشور های جهان سوم از بدکارترین ها قهرمان و اسطوره می سازد.

میتوان با آشنایی مختصر با “قائد اعظم” به ماهیت دیگر قهرمانان ساخته و پرداختهٔ استعمار قسماً پی برد.

بلی!‌

این چهرهٔ به ظاهر ضعیف و نحیف، کارآترین وسیلهٔ انگلیس در تجزیهٔ هند بود.

چهره ای که بیش از نیم میلیارد مسلمان هند و کشور هند را سه پارچه کرد.

این چهرهٔ مرموز “علی جناح بهیی” بود.

ادامه خواندن این چهرهٔ کریه و مرموز کیست؟ : دا ناولی او مرموزه څیره څوک ده؟ : داکتر ناصر اوریا

    افغانستان دریکسال اخیر دربدترین وضعیت وتاریکترین دوران تاریخ اش قرارداشته است . طالبان که به کمک مستقیم امریکاییان به قدرت دست یافته اند ، طی یکسال اخیر، با زوربرگرده های مردم حکومت کرده ، می خواهند نظام تک جنسیتی ، تک قومی و تک مذهبی خاص خود را برتمام جامعه ومردم تحمیل نمایند . آنان هرگزبه دیگران اهمیت قایل نیستند – نه به فرهنگ و مذهب دیگران و نه به شخصیت ، فکرواندیشه ی دیگران . طالبان با اندیشه های تاریک بدوی – قبیلوی زیرتاثیرشدیدترین افکارافراطی مذهبی شان ، افغانستان را میراث شخصی خود و قبیله های خود پنداشته ، می خواهند سایر اقوام افغانستان را حتا به کوچ اجباری ازخانه های پدری شان وادارنمایند.

ادامه خواندن یک سال پس ازسقوط : اسماعیل فروغی

 عزا داران حسینی همه ساله از دهم محرم الحرام سال‌روز شهادت سرور و سالار شهیدان امام حسین علیه السلام در سراسر جهان مجالس سخن‌رانی، مداحی، سینه زنی و ختم قرآن عظیم الشان را بر پا می دارند. این عزا داری ها منوط به خود شناسی، خدا شناسی و شناختن پیامبر خدا و اهل بیت پیامبر علیه السلام است.

دنیای فعلی عصر جهانی شدن و تکنالوژی است، امروز ما بهتر می دانیم که قیام امام حسین در عاشورا برای احیای دین جدش رسول خدا بود و مبارزه اش با حق طلبی بود نه برای جا طلبی و قدرت طلبی و نیک نامی! ما شاهد عزاداری ها برای امام حسین در سراسر جهان هستیم و می بینیم که کشورهای غیر اسلامی نیز از محرم تجلیل می کنند و راه امام حسین را سر لوح زندکی شان در بعدهای اجتماعی،سیاسی، فرهنگی و حکومتداری قرار می دهند. 

ادامه خواندن چالش های عاشورایی ؛ حکومت و مردم : استاد هادی عزیزی

پیش از آنکه بکاربرد “جهان بینی” و نقش آن در زندگی انسانها به مباحثه گرفته شود، لازم است تا نخست روی خود اصطلاح “جهان بینی” و مفهوم آن، اندکی مکث گردد. در مسیر تاریخ بشر، جهان بینی به گونه های متفاوت و حتی متضاد ظهور نموده و مبتنی بر اصول پیدایش آن، در هر عصر، از جانب انسانها به معرفی گرفته شده است. زیرا تعبیر انسانها از جهان و محیط ماحول آنها، بر پایه درک و شناخت ایشان بوجود آمده و همگام با تکامل جوامع، معرفت انسانی نیز ارتقاء میآبد. بناءً می توان گفت: جهان بینی، مجموعۀ از سوالات و جواباتی است که مبتنی براصول معین فکری و اعتقادی، درک انسان را از زندگی و جهان او مشخص میسازد. 

ادامه خواندن جهان بینی و سؤاستفاده از آن : میرعنایت سادات

۱. زبان وحشتناک مرگ برای انسانیت است. در این زبان تنها ادبیات کشتار، شکنجه و اهانت را می‌شنوید، می‌خوانید و در نهایت مجبور می‌شوید تا بنویسید. 

۲. نگاه خفت‌بار ظلمت است. در چشمان آن تنها انتحار، انفجار و سرکوب را می‌بیند. وقتی چشمان شما با آن پیوند می‌یابد، خشم بدن شما را فرا می‌گیرد و حاضر به قربانی می‌شوید، قربانی خود و خانواده خود برای اهداف رهبرانی که خود عاشق زندگی هستند.  

ادامه خواندن رادیکالیسم یا تند روی دینی چیست؟ : نوشتهء ملک ستیز

وضعیت کنونی و شرمساری های رهبران جهادی و سیاسی افغانستان

پیش از آنکه به اوضاع نابسامان و وحشتناک کنونی افغانستان اشاره کنم و فهرستی از رنج های بی پایان آنان را پیشکش خواننده گان عزیز نمایم تا هرچه بیشتر پردهء شرمساری و ذلت از سیمای رهبران جهادی و سیاسی و زمامداران فاسد و خاین بویژه دو دههء اخیر فرو افتد و در نتیجه “سیاه روی شود هرکه در او غش باشد”. بررسم یادهانی اندکی به مفهوم سیاست اشاره کنم تا فهمیده شود که سیاستگران طیف های گوناگون فکری افغانستان چه چپ و چه راست در چه جایگاهی از فهم سیاسی قرار داشتند و دارند و چه گل هایی را به نام سیاست آبیاری کرده اند که امروز خار های زهرآلود آنها گلو های انسان مظلوم و گرسنه و فلاکت زدهء افغانستان را دریده و بر مغز استخوان آنان سنگینی می کنند. با تاسف که سیاستگران خشکه مقدس جهادی و غیر جهادی ما هنوز هم اسیر بازیگران شبکه های استخباراتی اند که از فرط خستگی جنگ های بیهوده برای خراس های چرچیل در دایرهء سیاست پایکوبی می کنند.

ادامه خواندن  افغانستان فصل دردناکی ازسقوط سیاستگران را تجربه می کند : مهرالدین میشد

کنفرانس تاشکند پس از نشست اسلو بزرگ ترین نشست در مورد افغانستان خوانده شده که پس از فروپاشی جامعهء افغانستان و سقوط کابل به دست طالبان یکی در مرکز ازبکستان و دیگری در پایتخت ناروی دایر گرديد.

برگزار کننده گان نشست تاشکند، با بوق و کرنای تبليغاتی خواستند، اهمیت آن را برای افغانستان و مردمش خیلی مهم و حیاتی نشان بدهند؛ اما پایان این نشست پرده از ماهیت این کنفرانس بیرون کرد که نمایش مضحکی بیش نبود. امنیت و توسعهء اقتصادی افغانستان هدف اصلی این نشست را تشکيل می داد و اینکه طالبان از این نشست چه انتظاری داشتند و به چه میزانی به هدف خود رسیدند، یک طرف بحث است و اما آنچه برای مردم افغانستان مهم

ادامه خواندن کنفرانس افتضاح بار تاشکند یا همایش قدرت و نفوذ واشنگتن و ماسکو : نوشتهء مهرالدین مشید

این بار هندوکش قبرستان مهاجمان پنجابی و ملیشه های طالب

این بار هندوکش و گذرگاه های مغرور و سر به فلک کشیدهء آن به قبرستان مهاجمان پنجابی و ملیشه های طالب آنان مبدل خواهد شد. این دژ تسخیر ناپذیر آرمان پیروزی را در دل های نظامیان پنجابی و ملیشه های طالب آنان به یاس بدل خواهد کرد. پاسداران آگاهی و آزادی و عدالت در دره های حماسه آفرین هندوکش بار دیگر داستان تهاجم یک لشکر متجاوز دیگر را به موزه های تاریخ خواهند سپرد و آرمان اشغال این سرزمین را نظامیان پاکستانی باخود در گور خواهند برد. زود است که رزم آوران هندوکش با ندای جاودان و زوال ناپذیر آگاهی و آزادی و عدالت آخرین میخ را بر تابوت تروریزم بکوبند و هیمنه و طنطنهء طالبان و همپاتکی های شریر آنان را نه تنها از دره های هندوکش؛ بلکه از سراسر افغانستان برچینند.

ادامه خواندن  هندوکش نمادی از پایداری و دژی تسخیر ناپذیر : مهرالدین مشید

میرزا فقیر احمد خان پنجشیری یکی از یاوران نزدیک شاه‌ امان‌الله خان و از جمله مشروطه‌خواهان محبوب افغانستان بود که مانند ده‌ها روشنفکر وطندوست دیگر قربانی استبداد نادرخان جلاد گردید. او تا آخر عمر از شخصیت‌های صادق و وفادار به ملت و اندیشه‌اش بود که همیشه بی‌باکانه برای عقاید انسانی و مترقی‌اش می‌رزمید.

او تحصیلاتش را در هندوستان به اتمام رسانید و در عصر امانی رییس جنگلات و مدتی هم به سمت سر کاتب در سفارت افغانستان در روسیه گماشته شد.

ادامه خواندن میرزا فقیر احمد خان پنجشیری یکی از مبارزین نجیب تاریخ ما : نوشتهء – مریم مروه

 

در دفاع از حق حیات و حقوق حقه انسانی همسلکان مظلوم ما 

تهدیدهای امنیتی برعلیه څارنوالان و قضات دولت قبلی افغانستان ، وکلای مدافع و اعضای خانواده‌های آنان کماکان دوام دارد و این بخش آسیب پذیر جامعه افغانستان اماج قتل‌های هدفمند از جانب گروپ‌های طالبان و ترور جنایت کاران حرفوی، و انتقام گیری قاچاق‌چیان مواد مخدر و عاملین فسادهای بزرگ و سایر تروریستان قرار دارند .

بعد از سیطره طالبان  بر ولایات و بخصوص شهر کابل و شهرهای بزرگ ( ۳۶ ) هزار زندانیان شامل جنایت کاران و قاتلین حرفوی، تروریستان داعش و القاعده، مجرمین وابسته به مافیای زنجیری تولید و قاچاق موادمخدر، متجاوزین جنسی بر زنان و اطفال از زندان ها رها گردیدند . این جنایت کاران می‌دانند که با اقامه دعوی از جانب کدام څارنوال و حکم محکمه توسط کدام قاضی صادر و محکوم به جزأ شده اند و اکنون  در جستجوی این تطبیق کنندگان قانون اند تا آنها را ردیابی، اختطاف و به قتل برسانند .

ادامه خواندن ترور وقتل څارنوالان و قضات افغانستان : میرعبدالواحد سادات

 

بیشتر از یک قرن قبل 

  د یوی پیړی څخه هم پخوا

معلومات مختصر در بارهٔ شخصیت ملی، دیوان نرنجن داس وزیر مالیهٔ شاه امان الله و پدر “بی بی رادو جان”

د ۱۹۲۰ میلادی کال د جولای میاشت کښی، افغانی هیئت د افغانستان د خارجه چارو وزیر علامه محمود طرزی په مشری، د افغانستان د خپلواکی د په رسمیت پیژندلو د تړون د لاسلیک لپاره، بریتانوی هند ته سفر وکړ.

افغان ملی شخصیت، ښاغلی دیوان نرنجن داس، د شاه امان الله د کابینی د نن ورځی د مالیی وزیر معادل، ددی هیئت یو لوړپوری غړی وه.

ادامه خواندن دیوان نرنجن داس فرزند اصیل و وفادار افغانستان : داکتر ناصر اوریا

روزی یک فلم کوتاه خندهء غنی را دیدم که در واقع سیمای اصلی و واقعی او را به نمایش می گذارد. این فلم واقعیت تلخی را به افکار می دهد که شبکه های استخباراتی در همکاری با سایر جاسوسان خود چگونه انسان های زبون و ارزه و ذلیلی مثل غنی را با تبلیغات رسانه ای بزرگ می سازند و او را تا مقام دومین متفکر جهان بالا می برند تا خاک برچشم مردم یک کشور بپاشند و سرنوشت آنان را به بازی بگیرند. این فلم غنی را در حال خندیدن نشان می دهد و نه تنها خندیدن که اعجاز فناوری را نیز به نمایش می گذارد که چگونه در یک لحظه نه تنها تصویر واقعی؛ بلکه سیمای وجدانی او را نیز به تماشا می گذارد. این فلم در واقع پرده از تو بودن غنی بیرون می کند و هويت واقعی او را به تماشا می گذارد.

ادامه خواندن از لبخند زیبای ژوکوند تا خنده های زشت و خیانت بارغنی : نوشتهء مهرالدین مشید

با کودتای داود خان در 26 سرطان 1352خورشیدی،  دو مین تجربۀ دموکراسی در افغانستان پایان یافت. همان گونه که با صدرات او دموکراسی دوران شاه محمود خان نیز پایان یافته بود.

او دموکراسی زمان شاه را دموکراسی قلابی خواند و از نیاز افغانستان به دموکراسی واقعی سخن گفت. در حالی که با کودتای او بر دروازۀ پارلمان قفل آویخته شد. به فعالیت احزاب سیاسی پایان داده شد. آزادی بیان خاموش گردید. نشرات نشریه‌های حزبی و غیردولتی متوقف شد. رشته اعدام های سیاسی بار دیگر آغاز یافت. در حکومت تک محوری داود خان، او خود رییس شورای انقلابی بود، صدر اعظم بود، وزیر خارجه بود و وزیر دفاع. 

داودخان با کودتای خود با همان سیاست‌هایی به میدان آمد که آن سیاست‌ها را در دوران صدرات خود دنبال می‌کرد. 

ادامه خواندن مردمانی که از تاریخ نمی آموزند ؛ تاریخ را تکرار میکنند : نوشتهء استاد پرتو نادری

مهستی و عمرخیام

در پیوند به دیدار مهستی با عمر خیام که هم‌روزگار او بود، روایت‌هایی نیز وجود دارد که او با عمر خیام دیدارهایی داشته است. اگر بپذیریم، باید چنین دیدارهایی زمانی رخ داده باشد که او در دربار سلطان سنجر (۵۱۱- ۵۵۲ ق/ ۱۱۱۸-۱۱۵۷) در مرو به ‌سر می‌برد یا هم در سفری در نیشابور.

با یک مقایسه در میان چهارگانی‌های مهستی و عمر خیام، در‌می‌یابیم که چهارگانی‌های این دو شاعر، چه از نظر زبان و چه از نظر نگرش به هستی و زنده‌گی، همگونی‌های زیادی دارند.

 این همگونی‌ها گاهی چنان برجسته و چشم‌گیر است که می‌اندیشی هر دو شاعر در تفاهم با‌هم خواسته‌اند چنین اندیشه‌هایی را با استفاده از قالب چهارگانی در شعر پارسی ‌دری، گسترش دهند.

ادامه خواندن بخش دوم – مهستی گنجوی؛ بزرگ‌بانوی شعر پارسی دری : نوشتهء استاد پرتو نادری

نیروهای ویژه استرالیا ده تن از اهالی ملکی بی گناه وبی دفاع  را در سال ۲۰۱۲ در قندهار به شکل وحشیانه تیرباران کردند!!

 خبررسانی استرالیا (ای‌بی‌سی) در یک گزارش تحقیقی خود گفته است که نیروهای ویژه استرالیایی درسال ۲۰۱۲ میلادی ده غیرنظامی افغان را در جریان یک عملیات در ولایت قندهار در جنوب افغانستان تیرباران کردند. 

به گفته این شبکه این بدترین کشتار غیرقانونی است که ادعا شده از سوی نیروهای استرالیایی در افغانستان انجام شده است.

شاهدان عینی و منابع استرالیایی تایید کرده‌اند که نیروهای هوایی این کشور در این عملیات شماری از طالبان را نیز هدف قرار دادند.

اما همین منابع گفته‌اند که در جریان این عملیات شماری از روستاییان غیرنظامی که در نزدیک یک تراکتور جمع شده بودند، هدف قرار گرفتند.

ادامه خواندن جنایات جنگی نظامیان متجاوز و اشغالگر آسترالیایی در افغانستان : نوشته محمد حنیف حریف