دسته: مقالات سـیـاســی

      د افغانستان اوسنی نظام او جوړښت د ۱۳۸۲ کال لویې جرګې په پایله کې تثبیت او تأیید شو، خو د تېرو اتلسو کلونو په ترڅ کې د واک تږیو، مغرضو سیاسیونو او پردیپالو څېرو یو په بل پسې د مطرح کېدو، امتیاز تر لاسه کولو او برحالو حکومتونو ته د سرخوږي جوړولو په موخه د فدرالي نظام را منځته کولو نغاره وډنګوله.           لومړی به راشم د ریاستي او پارلماني نظامونو تعریفونو ته او ورپسې به د امریکا د ډموکراټ ګوند نوماند جوبایډن خبرې وڅېړو، چې څه معنا لرلای شي؟

 رياستي نظام: ریاستي نظام کې ولسمشر د خلکو له خوا ټاکل کیږي او د پارلمان په پرتله ډېر واکونه لري. په ریاستي نظام کې درې ګونه اجرائیه، مقننه او قضائیه خپلواکې قواوې دي، چې په د درې واړو په سر کې ولسمشر وي او ډېر صلاحیتونه لري.
د بېلګې په توګه د اوربند او بهر ته د ځواکونو د استولو صلاحیت:
په ریاستي نظام کې په اضطراري حالاتو کې ولسمشر کولای شي په خپل لاسلیک سپین کاغذ ته د بانک نوټ اعتبار ورکړي.  ادامه خواندن یوازې دا څېرې ندي، چې فدرالي نظام غواړي،- لیکنه : خوشحال آصفي

      ایالات متحده آمریکا در تداوم اشغال افغانستان و بازی عوام‌فریبانه جنگ با تروریسم، در سلسله مذاکرات قطر که در غیاب مردم افغانستان دنبال شد، همه خطوط قرمز را عبور نموده و حال در تحت نمایشنامه “صلح” کذایی با طالبان، وارد جدیدترین بازی شده، در همیاری باپاکستان، سرنوشت سیاسی افغانستان را دگرگون ساخته و مقدرات سیاسی آنرا بوسیله مثلث شیطانی رقم خواهد زد.

  فصل جدیدی ازبازی های اسارتبار در استراتیژی نوین آمریکا تجلی روشن دارد ودرین سناریو نقش وتوفیق پاکستان برای استقرار نظام دست نشانده درکابل برجسته می‌باشد. ادامه خواندن ‎⁨قباله فروش افغانستان نهایی شد : عـارف عـرفـان⁩

 از آنجا که سخن بر سر احمدشاه مسعود است و ناگزیر باید داد سخن را بر سر مردی ها راند و از  نامردی ها فرسنگ ها دوری نمود. سخن از مردی هایی که تاریخ کشوری را با خط زرین رقم می زند و سیمای واقعی مردمی ها و نامردمی ها را آشکارا می گرداند. زیرا سخن از مردان شجاع و افتخار آفرین معنای غرور آفرینی و شهامت گستری ملتی را دارد که گویی درفش شهکاری ها و آزادی پروری ها را از آنسوی زمان به سوی ما در حرکت آورده اند. این ها مردانی اند که در یک دست شمشیر و در دست دیگر علم بیداری و ترقی خواهی و آزادی و عدالت گستری را برای مردم شان به اهتزاز در می آورند. این مردان به قول توین بی فیلسوف و مورخ انگلیسی تاریخ سازان جامعۀ شان هستند و با سوار بر شهپر حوادث چرخ تاریخ را به پیش می رانند. ادامه خواندن مسعود را جدا از یاران به صد راه رفته اش باید تحلیل نمود: مهرالدین میشد

 کلونه کېږي، چې پاکستاني ځواکونه زموږ پر خاوره او دردېدلي ولس توغندي وروي، چې موخه یې نه خلک ته معلومه ده او نه حکومت یې د مسوول په صفت سمه پوښتنه وکړه.

ستاسې به په یاد وي،چې یو ځل پخواني دفاع وزیر بسم الله محمدي ویلې و”کرزي صیب د بالمثل عمل امر ورته کړی، خو دوی مني ،چې ناغېړي یې کړې ده” ، خو له بده مرغه دا لړی لا هم روانه ده او د ملي یووالي په څه ناڅه پنځه کلنه دوره کې د پاکستاني ړندو توغندیو باران په درز کې روان دی او دکنړ ولایت پر سرحدي ولسوالیو یې زرګونه توغندي ورولي، چې له کبله یې په سلګونو ملکي وګړیو ته مرګ ژوبله اوښتې او سلګونه کورنۍ د خپلو کورونو پرېښودو ته اړ شوې دي.

دا لومړی ځل نه دی، چې پاکستاني ځواکونه پرکنړ ولایت توغندیز بریدونه کوي او یوازې کنړ ولایت هم ندی، چې پاکستان په کې د افغانستان په خاوره تیری کوي، بلکې له دې وړاندې په وار وار د ننګرهار په ګوشتې کې، د پکتیکا په ادامه خواندن کونړ ژاړي، خو حکومت غوږ نه پرې ګروي : لیکنه: خوشحال آصفي 

    په داسې حال کې چې د امریکا او طالبانو تر منځ د سولې روانې خبرې نهم پړاو پیلېدونکی دی او دواړه خواوې پر مهمو مواردو د هوکړې خبره کوي؛ دغو خبرو ته د خلکو هیله مندي زیاته شوې، خو یو شمېر خلک د سولې له روانو خبرو اندېښمن دي او ځيني سیاسیون هم له دغو خبرو او د بهرنیو ځواکونو له وتلو وروسته د اوسني نظام د لنډ عمر خبره کوي.
عام خلک بیا دوه ډوله اندېښنې لري؛ یوه اندېښنه د سولې د روانو خبرو د جریان په اړه او بله یې یې بیا له سولې وروسته په حکومتي او سیاسي نظام کې د طالبانو د ورګډېدو په اړه ده.
د افغان حکومت ترڅنګ ځیني خلک اندېښنه او پوښتنه لري، چې د حکومت له استازو پرته د امریکا او طالب لوري تر منځ رښتیا هم د سولې لپاره صادقانه خبرې روانې دي که د دواړو لورو تر منځ د افغان سولې په نوم معامله روانه ده؟                          د دوی اندېښنه له دې امله ده، چې د زلمي خلیلزاد او طالب استازیو تر منځ د ټولو پړاونو د ترسره شویو خبرو پوره جزئیات نه رسنیو او نه هم افغان حکومت ته معلوم دي او ظاهراً ارګ هم د دې خبرو پایلو ته په تمه دی. ادامه خواندن په داسې حال کې چې د امریکا او طالبانو تر منځ د سولې : لیکنه – خوشحال آصفي

     په داسې حال کې،چې په دې وروستيو کې د طالب استازو او امریکا خبرې تر پخوا تودې شوې دي او له افغانستانه د امريکايې ځواکونو د وتلو په اړه په کور د ننه او امریکا کې ضد او نقيض څرګندونې کیږي؛ نو د پوخ عمر هر افغان ذهن ته له افغانستان څخه د سرو لښکرو د وتلو سناریو ور په یادوي.

د پخواني شوروي اتحاد لښکرو څلور لیسزې وړاندې د ځمکې او هوا له لارې پر افغانستان يرغل وکړ او ببرک کارمل يې قدرت ته ورساوه.

شورويانو په افغانستان کې نهه کاله تېر کړل او د وخت مجاهدينو يې د امريکا په مالي او تسلیحاتي ملاتړ چې د پاکستان له لارې ورته برابرېدل؛ پر ضد وجنګېدل. بالاخره د ۱۹۸۸ زېږدیز کال د اپریل میاشتې په ۱۴مه نېټې د جينوا پرېکړې له مخې روسانو ته له افغانستانه د وتلو لار برابره شوه.   ادامه خواندن امریکا به دپخوانی شوروی لاره تعقیب کری ؟ لیکنه : خوشحال آصفی

فرستاده  مخفی افغان حكایت میكند

در جنگ علیه ترور برایش صفر  بدهید

چطور تسلیمی بن لادن به بوش پیشكش شد و چطور بربادش داد

این مضمون قبلاٌ در سال 2006 به نشر رسیده بود. لاکن نسبت اهمیت موضوع  و حالت کنونی افغانستان ، نشر دوبارۀ آن را به خوانندگان تقدیم می نمایم.

الكزاندر كوكبرن (Alexander Cockburn) و جفری كلیر (Jeffrey Clair) مضمون دلچسپی را در یك  نشریۀ  سیاسی بنام  ضربۀ متقابل  (Counterpunch)  بتاریخ اول نوامبر ۲۰۰۴ به نشر سپردند  كه اینك ترجمۀ آنرا برای معلومات سیاسی و تاریخی هموطنان گرامی  تقدیم میداریم.

جورج بوش مردی كه قسمت عمدۀ مبارزات انتخاباتی اش را اهلیت وی در جنگ علیه ترور تشكیل میداد، میتوانست سر بن لادن  را در یك پتنوس   در روز اول كارش بدست آورد.  این  پیشكش  تا روز دوم فروری ۲۰۰۲ به اعتبار خود باقی بود. این اتهام ذریعه یك افغان امریكائی كه به حیث فرد ارتباطی بین طالبان و ادارات كلنتن و بوش ایفای وظیفه میكرد،  وارد شده است. ادامه خواندن …. چطور تسلیمی بن لادن به بوش پیشكش شد و چطور بربادش داد : نویسندگان- الكزاندر كوكبرن و جفری كلیر – مترجم: میرعبدالرحیم عزیز مفسر سیاسی

   مبارزه در راه آزادی فقط مساله ایراد سخنرانی ها، برگزاری جلسات و میتنگ ها، تصویب قطعنامه ها، اعزام هیئت ها به نماینده گی ها نیست. بلکه سازمان دادن دقیق فعالیت و مبارزه توده ها از همه و از همه بالاتر نترسیدن از رنج و مرارت و تمایل به فداکاری نیاز دارد. (نلسون مندیلا)

از اینکه بتاریخ 28 اسد سال جاری از صدمین سالگرد استقلال و استرداد افغانستان تجلیل بعمل خواهد آمد بخاطر ارج گزاری به خدمات و فداکاری های مبارزین راه استقلال و وطن بازیهای را که سبب مانع و شکست، عملی شدن اهداف مقدس مبارزین وطن پرست گردید، هنوز هم ادامه دارد باید آموخت که چند مثال مشت نمونه خروار از بازیهای فوق الذکر خدمت جوانان بالنده و سازنده کشور یاد آور میشوم. 

نظر به نوشته قلم بدستان با افتخار کشور از سال 1789 تا سال 1919 پلان تجرید افغانستان توسط بریتانوی ها عملی گردید که 130 سال را در بر گرفت انگلیس ها طی همین مدت با مهارت تبلیغاتی شان افغان ها را به جهانیان بحیث یک قوم وحشی، نا متمدن، غرق در خرافات، جنگجو و بی اتفاق معرفی میکردند، آنها علاقمندی نداشتند تا افغانستان با جهان خارج در تماس باشد، رقابت برتانوی ها با فرانسوی ها در مورد هند و رقابت انگلیس ها و روس ها در بازی بزرگ باعث این تجرید گردیده بود، ولی استرداد و استقلال افغانستان و آغاز فعالیت دیپلوماتیک سریع اعلیحضرت امان الله خان در ایجاد روابط با سایر دول جهان بخصوص رقبای انگلیس چون جرمنی، اتحاد شوروی وقت خشم و غصب انگلیس ها را شعله ور ساخت و برای سیاست مداران انگلیس قابل تحمل نبود که بر خلاف پلان 130 ساله تجرید افغانستان از سلطه آنها خارج گردد و از گوشه عزلت بحیث یک کشور مستقل میان ملل جهان سر بر افرازد.

سوال اینجاست آیا بریتانیا حاضر بود با داشتن چنین دشمنی از شخصیت حمایت کند که او را شکست داده و با اعلان استقلال به بازی بزرگ خاتمه دهد؟ ادامه خواندن هر کی ناموخت از گذشت روزگار — او نیاموزد زهیچ آموزگار« رودکی : فرهاد

   د زمري اته ويشتمه د افغانستان په تاريخ کې هغه وياړلې ورځ ده چې د دې هيواد دوست او دښمن، افغان ولس او بهرنيان يې نه شي هیرولی او تر ابده به د تاريخ پاڼې پرې زرينې وي. افغان ولس يې ځکه نه شي هيرولی چې په دغه ورځ ستر غازي امان الله خان د خپلو نورو مجاهدينو سره اوږه په اوږه د نړۍ د هغه زبر ځواک په مقابل کې بريا ته ورسيدل چې لمر يې په امپراطورۍ کې نه ډوبېده. په دغه ورځ ستر غازي امان الله خان او نورو همسنګرانو يې د افغانستان لپاره او د ټول افغان ولس لپاره تاريخ وياړ (خپلواکي) وګټله. ولس يې د انګليس له جال او غلامۍ خلاص کړ او د عزت او ابرو ژوند خاوندان يې کړل.

او دښمن يې ځکه نه شي هيرولی چې هغوی ته د خپل ظلم، وحشت، بربريت او د دوی د ستر قدرت په مقابل کې د افغانانو او غازي امان الله خان مېړانه ور په يادوي. دوی ته خپله هغه ماتې ورپه يادوي چې غيور افغان ولس ورته په ډيرو ساده وسايلو او نشت امکاناتو ورکړه. دغه ورځ انګليس او د نړۍ پخوانيو او اوسنيو زبرځواکونو ته په يادوي چې افغانان د تاريخ په هيڅ پاڼه کې د پرديو د غلامۍ په نوم څه نه لري، افغانان هيڅکله د چا امر ته غاړه نه ږدي او افغانان خپلواک پيدا شوي، خپلواک اوسېدل غواړي  او خپلواک به واوسي. دغه ورځ نورې نړۍ ته د عبرت درس ورکوي چې افغانان هيڅکله د سر د پاسه سر نه مني. ادامه خواندن د افغانستان د خپلواکۍ سلمه کلیزه  — لیکنه : خوشحال آصفي 

    غرض از استقبال جشن ازادی کشور همانا ازادی از سلطه انگلیس بوده منظور ازیاد اوری کارنامه های اعلیحضرت امان الله خان زنده سازی خاطرات نبرد میان علم وجهل است.
امان الله خان بحیث ممثل روند ترقیخواهی ودگرگون سازی های پیشرونده ، گروه سقوی ها وقوت های حمایه گر مذهبی نمای وابسته به استعمار به مثابه سمبول جهل، مخالف ترقی وحامی عقبروی در صد سال گذشته ثبت سینه تاریخ است.
به مصداق اینکه هیچ انسانی از سهو و خطا واشتباه عاری نیست، اعلیحضرت امان الله خان هم مافوق بشریت یا انسان کامل مبرا از سهو واشتباه نبود ، اما سخن روی پیشروی وعقبگردی است که تا کنون مضمون مبارزه میان تحول طلبان ، دموکراسی خواهان وتجدد پسندان از یک طرف ودر حال واحوال کنونی ما ارتجاع ممثل سیاست پاکستان از جانب دیگر میباشد . ادامه خواندن شخصیت‌ امان الله خان ازدید  محققین خارجی « به پیشواز صدمین سالروز استقلال افغانستان» : محمد ولی

    فیض محمدکاتب (۱۲۷۹–۱۳۴۹ ق) شخصیت فاضل ودانشمند کشوردراواخر قرن نزدهم دردستگاه سلطنت امیر  عبدالرحمن بکار کتابت آغاز نموده است. امیر حبیب الله نوشتن تاریخ افغانستان را ازعهد احمد شاه ابدالی به عهده وی گذاشت که تا پایان کار خودش ویکسال امیر امان الله را درچهار جلد دربر میگیرد،تالیف نموده است. درمقدمهٔ جلد چهارم آمده است :«… راست گویی وواقع نویسی وحقیقت جویی درثبت وضبط حوادث ووقایع ،کارساده ای نبود.                                                                امیر حبیب الله شخصاْ برکاراونظارت داشت … آنجا که میان نوشته های فیض محمد وآرای دیگران اختلاف پیش می آمد،امیر خود به داوری می نشست… .»

جلدچهارم سراج التواریخ (درسه بخش) که سالهای اخیر امیر عبدالرحمن راتا یکسال سلطنت امیرامان الله دربر میگیرد،به ویرایش ، مقدمه وبخصوص فهرست بسیاردقیق دکتورمحمدسرور مولایی درسال ۱۳۹۰ خ درکابل بچاپ رسیده است .«مطالعه وبررسی سراج التواریخ به ویژه مطالب ومندرجات جلد های سوم وچهارم که به زمانه ای ما نزدیکتراست،سوابق اعمال ورفتاروکردار بسیاری ازافراد واشخاص وقبایل وطوایف را چنانکه درتاریخ اتفاق افتاده است،برای ما بیان میکند.» ادامه خواندن سراج التواریخ (نقل قول ها ویادداشتهای ازعلامه فیض محمد کاتب) :

   مدت چهل سال از جنگ‌های خانمان‌سوز تجاوز کارانه و نیابتی کشورهای زورمند جهانی در رأس امریکا و متحدینش درافغانستان به بهانه های مختلفی سپری میشود. دراتش این جنگ مردم بلیه داروبی دفاع شهروندان کشور به مثابه مواد سوخت ان ازبین میروند وصدمه بزرگ مادی ومعنوی را متقبل میشوند. این جنگ غیر متعارف توسط حلقات جهانی و منطقوی برای تامین منافع خویش دروجود گروهای بنیاد گرایی دینی که ساخته وبافته خودشان است مانند: مجاهد، القاعده، طالب داعش وغیره براه انداخته شده است. این گروهای تحجرگرا همه به مثابه پدیده های تاریک درروند تاریخ با نفی یکدیگر بوجود امده وازوجودانها کشورهای بیگانه به حیث ابزارو وسیله برای رسیدن به هدف برضد کشورهای رقیب خود استفاده کرده اند.

 طوریکه نویسنده مشهور امریکایی جانیلی ویلینا درکتاب جنگ نیابتی درافغانستان مینویسد:«علاوه و برخلاف عقیده رایج که معتقدست جنگ در افغانستان در سال 2001 شروع شده است، دقیق‌ترست که گفته شود جنگ در سال 1979 آغاز شد. در حقیقت، دلیلی که چرا این کشور در شرایطی است که تا به امروز ادامه دارد، به تصمیمی برمی‌گردد که دولت کارتر در سال 1979 جهت سرنگونی حزب دمکراتیک خلق افغانستان و بی‌ثباتی افغانستان گرفت.» ادامه خواندن آیا صلح امید است یا ارمان! – : علی رستمی

افغان دولت هر وخت د وسله والو مخالفيونو پر مخ د سولې دروازې پرانيستې

دي، تل يی د هر چا منځګړيتوب ته زړه ښه کړی دی او تل يي په دغه لار کې ښکېلو غاړو ته په ځانګړي توګه پاکستان ته امتياز ورکړی دی، خو د پاکستان لخوا تل دوه مخې پاليسي پر مخ وړل شوېده. له وسله والو مخالفانو سره د افغان دولت مخامخ خبرې لومړی پړاو يي د پاکستان په مري کې ترسره شو او له هغه وروسته افغان ولسمشر بیا بیا له وسله والو طالباننو غوښتي،چې خبرو ته ورسره کېني.
دا دی اوس يو ځل بیا ولسمشر غني وویل،چې له وسله والو طالبانو د تسلیمۍ لیک نه،بلکې مذاکرات غواړو؛ هغه هم باعزته او تلپاتې سوله؛ او وسله والو طالبانو ته هم په کار ده، ومني، چې دوی له هغو افغانانو سره مخامخ دي چې د سولې اراده لري.

خو له پاکستان سره د افغان دولت د تيرو اړيکو تاريخ او وسله والو طالبانو باندې د پاکستان نفوذ ته په کتو؛ شنونکي ډېر خوشبین ندي،چې وسله وال طالبان دې د افغان حکومت د سولې غږ ته مثبت ځواب ووايي،ځکه پاکستان تل افغان دولت دوکه کړی او له دې وروسته هم باور نشي پرې کیدای. ادامه خواندن روانې هلې ځلې؛سوله که وخت ضايع کول؟!… لیکنه: خوشحال آصفي 

    در پیوند به شعر پای‌داری علامه سید اسماعیل بلخی، آمده در کتاب « شعر پای‌داری و چگونه‌گی آن در افغانستان». دوستان کم حوصله زحمت خواندن بر خود هموار نسازند و مرا هم سرزنش نکنند که چرا نوشته‌ های دراز را نشر می‌کنی!

سید اسماعیل بلخی، شخصیت چندین بعدی دارد. بیش از همه عالم دین بود، روشن‌فکر و اندیشه پرداز اسلامی نیز. شاعر، ادیب و سخن‌وری بود که شور مبارزه در سر و عشق مبارزه در دل داشت. مقا ومت او تنها مقاومت در شعر نیست، بل‌که خود بخشی از جنبش مقاومت سیاسی و اجتماعی کشور بود. با هم‌فکرانی حزب سیاسی می‌سازد و درهوای برانداختن نظام است. رسیدن به یک نظام جمهوری، استوار بر اصول و عدالت اسلامی، مدینۀ فاضلۀ او را می‌سازد.
شعرهای او درکلیت بر محور چنین اندیشه‌هایی می‌چرخد. اندیشۀ سازمان یافته دارد. مانند آن است که بلخی هیچ مفهومی را جدا از پیوندهای فکری، تاریخی، سیاسی و فرهنگی نمی‌‌تواند بپذیرد. گویی اندیشه‌های او همه اجزای به هم پیوستۀ یک کلیت اند. شاعری است آرامان‌گرا، دشمن استبداد و سلطه‌جویی غرب. استبداد را در تمام جلوه‌های آن نکوهش می‌‌‌‌کند؛ اما نمی‌خواهد در شعرهایش نا امیدی سایه افگند؛ بل‌ شعرهای بلخی در دل خواننده‌ امید می‌پرود و خواننده را به روزهای بهتر زند‌ه‌گی به سپیده دم داد و دادگری، نوید می‌دهد. ادامه خواندن در پیوند به شعر پای‌داری علامه سید اسماعیل بلخی : استـاد پـرتـو نـادری

  عمران خان، نخست وزیر پاکستان در یک سفر رسمی سه روزۀ به روز به واشنگتن رسید. این سفر که به دعوت رئیس جمهور امریکا صورت گرفته است، هدف این سفر جلب حمایت امریکا و سرازیر شدن کمک های مالی این کشور به پاکستان و امضای چند قرار داد اقتصادی میان دو کشور ذکر شده است. این سفر پس از آن صورت می گیرد که کمک های مالی امریکا به پاکستان قطع شده و روابط دو کشور به سطح پایینی سقوط کرده است. روابط پاکستان با امریکا پس از آن به تنش گرایید که رئیس جمهور امریکا کمک هالی کشورش را به پاکستان قطع کرد و گفت پول هایی را احمق پولی به پاکستان خواند که طی سال های گذشته از سوی امریکا به این کشور پرداخته شده بود. ادامه خواندن اوضاع پیچیدۀ پاکستان و منطقه و سفر عمران خان به امریکا ٬ دور تازۀ چانه زنی های پاکستان با امریکا : مـهـرالـدیـن مـشـید

قسمت اول

هرچند هدف اصلی بحث خطر تبدیل شدن دانشگاۀ  کابل به سنگر افراطیت و گروه های فکری سلفی است؛ اما بخاطر روشنی افگندن به تجارب گذشته و انگشت نهادن بر کاستی ها و کوتاهی های گذشته لازم دانستم تا به پیشینۀ فعالیت های دانشگاهی در افغانستان اشاره داشته باشم که چگونه اشتباهات دیروزی افغانستان را به دامن افراطیت افگند و با تاسف که افراطیت هم اکنون هر روز از مردم ما گروه گروه قربانی می گیرد.

هدف از نوشتن مقاله در واقع روشن ساختن خطر بالقوه یی است که اسلام را زیر نام سلفیت تخدیر می کند و زیر نام اسلام در اصل اسلام زدایی می کند. شبکه هایی به این شیطنت های فکری در موجی از تبلیغات خیلی ماهرانه و اشک آلودمی پردازند که بیشتر وابسته به شبکه های استخباراتی یهود و نصارا و همکاران نزدیک آنان شیخ های عیاش خلیج اند. 

                        ادامه خواندن سلفیت تیغی آخته و زهر آلود در گلوی جهان اسلام ( قسمت اول ) : مـهرالـدین مشـید

هفتمین دور گفت و گو های شش روزۀ هیأت امریکایی به رهبری خلیل زاد و هیأت طالبان به رهبری عباس ستانکزی در قطر بخاطر برگزاری نشست بین الافغانیی دو روزه در این کشور پایان یافت و امروز ۷ جولای برابر است به نخستین روز برگزاری نشست بین الافغانی در قطر که تا فردا ادامه می یابد. در روز سوم نشست نطاق طالبان از نوشتن مصوبه یی سخن گفت که تا کنون هم از جزییات آن چیزی بیرون نشده؛ اما یک روز بعد از این سخنان به نقل از یک عضو دفتر طالبان گفته شد که نشست قطر تحت نفوذ دو جناح از یک سو امریکا، امارات و سعودی و از سویی هم قطر، ایران و روسیه قرار دارد. وی گفت، کشور های منطقه و جهان طالبان را بخاطر منافع شان تحت فشار قرار می دهند. از این سخنان طالبان درجهء فشار بر نشست دوحه از سوی بازیگران منطقه یی و جهانی آشکار است که هر کدام می خواهند که نتایج گفت و گو ها را به سود خود رقم بزنند؛

ادامه خواندن گفت و گو های دور هفتم خلیل زاد و طالبان و دیالوگ بین الافغانی قطر اعتماد به تعهد طالبان دشوارتر از توافق صلح با آنان است : مهـرالـدیـن مشـید

    درست ۴۵ سال پیشتر از امروز ذوالفقار علی بوتو نخست وزیر فقید پاکستان محمد داوود را در سال ۱۳۵۶ که برای اشتراک در کنفرانس کشور های غیر متعهد عازم سریلانکا شده بود. وی را به پاکستان دعوت کرد ومورد استقبال قرار داد و او را در شکرپریان مهمان نوازی کرد. شکرپریان واقع در منطقه یی سرسبز در دامنهء کوه ها میان راولپندی و اسلام آباد می باشد. سفر داوود به پاکستان زمانی صورت گرفت که پیش از آن دعوت سادات رئیس جمهور وقت مصر را برای اشتراک در کنفرانس کشور های اسلامی در لاهور نپذیرفت. سادات رئیس جمهور مصر از داوود خواست تا در کنفرانس لاهور در سال ۱۳۵۵خورشیدی اشتراک کند که هدف اش بهبود روابط میان کابل و اسلام آباد بود؛ اما داوود از اشتراک در این کنفرانس خودداری کرد و عبدالرحمان پژواک را برای اشتراک در این کنفرانس فرستاد. وی به خواست کابل در این کنفرانس به موضوع پشتونستان اشاره کرد که سبب خشم سادات شد و برایش اجازه داده نشد تا سخنرانی خود را به پایان برساند. ادامه خواندن پیشینۀ تنش ها میان کابل و اسلام آباد، کنفرانس لاهور و سفر رئیس جمهور به پاکستان آیاسفر آقای غنی به پاکستان را می تواند نقطهء عطفی در روابط دو کشور باشد: مـهرالـدیـن مشیـد

از داوری تاریخ نباید، غافل بود و امروز را غنمت شمرد و فردا ها را  در تاق نسیان گذاشت. بعید نیست که این غفلت ها ریشه در شتاب های سیاسی آنانی دارد که زنده گی خویش را در گرو زرق و برق امروزین قدرت خیلی ناشیانه در قمار بازی دیگران گذاشته اند و به دست آوردن چیز های اندک چیز های گرانبها تری را از دست می دهند. آنان نمی دانند که با رویکرد ساده لوحانه و مزدور منشانه نه تنها شخصیت خود را به حراج گذاشته اند و امروز و فردای خویش را در ترازوی داوری های سنگین تاریخ به گونۀ خیلی ناشیانه به قربانی گرفته اند؛ بلکه بدتر از آن با قرار گرفتن ملعبه یی در دستان قدرت به بهای بازی با سرنوشت مردم جفای بزرگی را مرتکب می شوند که از بدترین داوری تاریخ درامان نخواهند بود.                                                                                                            به سخن وینستون چرچل این فرزند کهنه کار و آبدیدۀ استعمار؛ این آقایان گویی درک کرده اند که  بزرگترین درس زندگی این است كه گاهی احمقها هم درست می گویند. بی جهت نیست که آنان با این گونه بیماری خوش باوری دچار شده اند و به قول فلاسفه ” نمی دانند که نمی دانند” ادامه خواندن به متملقان دستگاهیان و طوطی های خوش گفتار و شکر شکن ــــــــــــ حافظ وظیفهء تو دعا گفتن است و بس – در بند آن مباش که نشنید یا شنید : مهـر الـدیـن مشیـد

   امشب تاریخ مختصر آریانا و خراسان دیروز و افغانستان امروز را به سرعت ورق زدم و دریافتم غم و رنج این ملت در هر برهه یی از تاریخ بزرگ و دردناک بوده است و اما سوگمندانه باید گفت که درد و رنج هایش هیچ گاهی غمبارتر و وحشتناک تر از امروز نبوده است. دیده می شود که خیلی بیرحمانه مردم و کشور قربانی توطیۀ توهم و همه دشمن پنداری شده است.

این سبب شده تا برداختن به مسایل کلان ملی، به مسایلی پرداخته شود که بجای کاهش دردی های بیکران این ملت برعکس بر کوله بار دشواری های شان بیشتر می افزاید. زمانی که تاریخ حوادث این کشور را از زمان های کهن پس از تشکیل حکومت های مستقل و حمله های بربر های شمال، هجوم اسکندر، درگیری های بزرگ شاهان موریایی هند، کوشان شاهان و ساسانیان، یفتلی ها و کابل شاهان، حمله های مسلمانان، حکومت های مستقل ملی و بالاخره حمله های وحشیانه چنگیز در موجی از به سر نیزه کشیدن کودکان این سرزمین، کله منار سازی های تیمور لنگ و بالاخره سه هحوم پی در پی انگلیس پس از هر چهل سال و خاطرۀ شکست افتضاح بار شکست انگلیس و زنده ماندن داکتر برایدن، تهاجم شوروی و زنده به گور کردن های گروهی در پولیگون پلچرخی، ، لشکرکشی امریکا و امروز تهاحم تروریزم به ادامه خواندن کشور را نباید قربانی توطیۀ توهم یا همه دشمن پنداری نمود هیچگاهی غمنامۀ این ملت این قدر پرحجم نبوده است : مـهـرالـدیـن مـشیـد

   چهاردهمین اجلاس سران سازمان همکاری‌های اسلامی به تاریخ ۱۰ جوزا سال ۱۹۹۸خورشیدی در مکه پایان یافت. دراین کنفرانس سران حکومت و ۵۷ کشور عضو سازمان همکاری‌های اسلامی به استثنای سوریه، نایجیریه، اندونیزی، مراکش و مالیزی حضور داشتند. رئیسان و رهبران کشور های اسلامی در این کنفزانس هر کدام سخنرانی کردند و با تاسف که سخنرانی ها چنان آشفته و فاقد پیام روشن برای آیندۀ روشن به جهان اسلام بود که سخت مایۀ نگرانی می باشد. بربنیاد گزارش های رسانه ها در سخنرانی هیچ کدام به استثنای اردوغان رئیش جمهور ترکیه و محمود عباس رئیس خودگردان فلسطین پیام روشنی وجود نداشت که نوید دهندۀ صلح و ثبات وامنیت و شگوفایی در جهان اسلام باشد. بیشترین سخنرانان به منازعات داخلی شان اشاره کرده و از حرف های پیام آور در سخنان آنان خبری نبود. پادشاه عربستان وامیران امارات متحده و بحرین، با صراحت اعلام دشمنی با آخوند های صفوی ایران کرده و در مورد فلسطین در اصل حرفی برای گفتن نداشتند. دراین مراسم پادشاه عربستان گفت: “نیاز است تا در خصوص مقابله با هراس‌افگنی و افراطیت که هدف اش آخوند های ایران بود، جهان، منطقه ودنیای اسلام را با تهدید مواجه ساخته اند، موقف مشترک و متحدانه اتخاذ گردد و در زمینۀ قطع منابع مالی آن باید تمام میکانیزم های لازم روی دست گرفته شود. موضع ضد ایرانی ریاض در قطعنامۀ مکه به گونۀ آشکار حکایت از ضد ایرانی بودن این نشست دارد. ادامه خواندن جهان اسلام به رهبران آزاده و مردم سالار و سیاستگران مستقل نیاز دارد پایان کنفرانس مکه در موجی از اختلاف های کشورهای اسلامی : مهرالدین مشید

     خلیل زاد دور جدید سفر به کشور های جهان و منطقه را آغاز کرده تا دور جدید و هفتم گفت و گو ها با طالبان را تا ده روز دیگر در دوحه یا جرمنی برگزار کند. از تبصره های رسانه ها معلوم می شود، وی قصد دارد که بن بست موجود در این نشست را بشکند تا از یک طرف فرصت جدول زمان بندی خروج نیرو های امریکایی و از سویی هم زمینهء نشست حکومت با طالبان را فراهم کند. هرچند خلیل زاد ومقام های امریکایی از پیشرفت گفت و گو ها با طالبان سخن می گویند و بن بست در مذاکرات با طالبان را رد می کنند؛ اما ناظران بین المللی نشست ششم دوحه را بی نتیجه خوانده و این نشان دهندهء بن بست در مذاکرات است. از همین رو می گویند که خلیل زاد از جرمنی و اروپا خواسته تا به صلح افغانستان کمک کنند. بر همین اساس گفته هایی وجود دارد که قرار است نشست بعدی خلیل زاد با طالبان بجای دوحه در جرمنی برگزار شود که از حمایت مالی قطر برخوردار خواهد بود. این که چگونه این بار جرمنی بحیث میزبان گفت و گو های صلح افغانستان شده، شاید به دلیل بی طرفی و پیشینۀ روابط خوب اش با مردم افغانستان باشد. بعید نیست که انتخاب آلمان بحیث میزبان دور ششم نشست بیرابطه به آن نباشد؛ زیرا نشست بن در سال ۲۰۰۱ منجر به تشکیل حکومت پس از سقوط طالبان در حابل شد که عدم حضور طالبان و حزب حکمتیار از جمله کاستی های مهم این نشست خوانده شده که سبب ادامهء جنگ شد و حال تلاش دارند تا همچو خلا بار دیگر بوجود نیاید. ادامه خواندن تلاش های جدید صلح و دور هفتم گفت و گو ها با طالبان تلاش های جدید صلح یا دور باطل نشست های دوحه : مهـرالـدیـن مـشیـد

  نشست مسکو در حالی برگزار شد که نشست بین الافغانی دوحه بنا بر اختلاف های داخلی و بیرونی به شکست انجامید و این بار روسیه توانست تا زیر نام نشست صدومین سالگرد روابط افغانستان – روسیه هیآت رهبری طالبان را به رهبری ملا برادر خیلی قشنگ بر رخ رسانه ها بکشد و با نشان دادن آن در کنار دختران زیبا و تناز روسی هوای ثمرقند و بخارای قدیم را در کلهء شان تازه کند و هرچه بیشتر تیغ از دمار شان بیرون کند.

در این نشست دو طرف به صلح تاکید کردند و بار دیگرخروج نیرو های امریکایی از افغانستان را یگانه بدیل برای گفت و گو های بین الافغانی و صلح عنوان کردند که این گزینه برای امریکایی های مطلوب نیست و قبول این به معنای شکست قطعی امریکا در افغانستان تلقی می شود. از همین رو امریکا تلاش می کند تا طالبان را به قبول نیرو های امریکایی و تشکیل حکومت بین الافغانی ترغیب کند که با این خواست امریکا کشور های روسیه، چین و ایران هم نظر نیست و آنان از حضور نیرو های امریکایی در منطقه نگران اند. آقای اتمر که گفته می شود، در زمانی که وزیر داخله بود، ورود طالبان به شمال را فرصت سازی کرده بود و در آن زمان رسانه ها از نقل و انتقال طالبان بوسبلهء هلیکوپتر ها به شمال کشور سخن ها می گفتند.                                                                                              در این نشست درفشانی ها کرد و در خطاب با ملابرادر گفت که او و آقای کرزی پنج سال پیش تلاش های زیادی برای بیرون کردن  جناب ملابرادر از زندان یا مهمانخانه   نظامیان پاکستان به خرج دادند که  هدف شان صلح بود و اما تلاش های شان به نتیجه نرسید و افزود که خدا را شکر که حالا این فرصت فراهم شد. ادامه خواندن پشت صحنۀ نشست مسکو خبرسازتر از روی آن بود رمز آرایی پشت صحنۀ نشست مسکو خبر ساز تر بود: مـهـرالـدیـن مـشـیـد

  غلام سرور جویا فرزند منشی غلام حسین خان اعتمادالدوله ( سررشته دار ) در سال ۱۲۷۷ خورشیدی در یک خانواده با معرفت در چنداول کابل زاده شده پس از اتمام تحصیلات متداول زمان در سال ۱۲۹۶ خورشیدی نزد پدر خود به عنوان کاتب کار را آغاز نمود .
سرور جویا با عشق سرشار دفاع از میهن در سال ۱۲۹۸ خورشیدی در جنگ استقلال در شمار سربازان سردار عبدالقدوس خان صدراعظم به همراه پدر خود که منشی نامبرده بود شرکت نمود.
در سال ۱۳۰۱ خورشیدی مسئولیت کتابت دارالانشاء صدراعظم را در ولایت کندهار به عهده داشته دوباره به کابل آمده در زمره منشیان اعلیحضرت امان الله خان گماشته شد .
در سال ۱۳۰۳ خورشیدی برای تحصیل فن طبابت و زنگوگرافی و حروف چینی و طباعت به اتحاد شوروی و ایران سفر نمود . در سال ۱۳۰۶ خورشیدی دوباره به وطن برگشته اولین مطبعه دانش را در ولایت هرات سروسامان بخشید .
غلام سرور جویا شاعر ، نویسنده و شخصیت مبارز و وطن دوستی بود که از جمله طرفداران سر سخت اعلیحضرت امان الله خان به شمار می رفت که از ابتدا نادر خان را شناخته بود و بر ضدش مخالفت می نمود .
مرحوم جویا در دوران امارت امیر حبیب الله خان کلکانی با چند تن از جوانان مبارز و روشنفکر دیگر گروه مخفی را به نام ( حزب آزادی خواهان ) تاسیس کرد و عضو کمیته مرکزی هفت نفری آن بود ، پس از چندی از طرف جاسوسان مرتجع این حزب افشاء گردید جویا با سایر رهبران دستگیر و به زندان محکوم شدند . ادامه خواندن غلام سرور جویا : نویسنده – امان کبیری

زنده یاد آصف آهنگ ، مبارز ، سیاستمدار ، نویسنده، مورخ و شاعر از جمله منورین و نخبه های چنداول که دو سه بار دیگر در مورد ایشان مفصل نگاشته ام بطور مختصر و فشرده از زندگانی سیاسی و اجتماعی اش شما را در جریان می گذارم .
محمد آصف آهنگ فرزند مرحوم میرزا محمد مهدی خان چنداولی سرمنشی اعلیحضرت امان الله خان و از شخصیت های برجسته جنبش مشروطیت دوم بود.
مرحوم آهنگ در سال ۱۳۰۴ خورشیدی در چنداول کابل دیده به جهان گشوده اما بنابر جبر زمان و استبداد از حق آموزش و رفتن به مکتب محروم گردیده تحصیلات ابتدایی را مخفیانه به همت مادر بزرگوارش نزد معلمین و استادان گرامی بطور خصوصی فرا گرفته است.
مرحوم آصف آهنگ شخصیت چند بعدی بوده نویسنده ، تاریخ نگار ، شاعر و مبارز نستوه و یکی از علمبرداران نهضت امانی و از قربانیان حماسه گر دوران استبداد دوره نادری و آخرین سردمدار جنبش مشروطه خواهان می باشد.
در عصر شاه محمود خان صدراعظم که زمانه دگرگون شده جناب آهنگ اجازه یافت تا در موسسات غیردولتی وظیفه اجرا نماید همان بود که در سال ۱۳۲۳ خورشیدی کارمند نساجی افغان شد. بنابر استعداد و درایت کاری که داشت سالیان درازی را از کتابت تا به ریاست صادقانه ایفای وظیفه نموده است. ادامه خواندن شادروان محمد آصف آهنگ : امان کبیری