انسان ها با هم در یک جامعه مرتبط زیست دارند خواه ناخواه با هم در یک ارتباط عظیم بسته هستند ارتباط در ادوار مختلف و از جهات مختلف تشریح و تعریف شده نکته بارز که از میان این همه تعریف های گوناگون سر میکشد همین است که هدف اصل ارتباط رساندن پیام از طرف یک انسان به انسان دیگر است.
ارتباط به معنی انتقال اطلاعات از یک فرد به فرد دیگر است ارتباط فرآیندی است که طی آن افکار عقاید احساسات و بینش های یک فرد به فرد دیگر منتقل می شود این جریان شامل چهار عنصر است که هر یک منبع( فرستنده) پیام (فرستاده شده) کانال( وسیله) و هدف(گیرنده) می باشند
ارتباط حتی در سکوت و میان اجزای بی جان نیز وجود دارد همه ی اجزای عالم به نحوه با ما در ارتباط اند و پیام خود را به ما می رسانند اما در ارتباط گفتاری خاطر درست تفهیم هدف مهمترین ذریعه استفاده درست از سمبول های ارتباطی میباشد که والاترین آن زبان است. دقیق بدون زبان ارتباط ممکن نیست.احساس خود را باور های خود را بینش و افکار خود را با زبان بیان میکنم
زبان به تنهایی خود کوتاه میآید و جهت تکمیل این عمل به کمک عناطر چون آوا و ادا نیازمند است حین برقراری یک ارتباط گفتاری واژه ها فقط 10% عمل را اجرا میکنند حال آنکه آوا و آهنگ صدا 30% و حرکت بدنی انسان 60% عمل را اجرا میکنند. ادامه خواندن “سخن” مغز برقراری ارتباط در قرآن : نوشته از نیلاب «سعیدی»