دسته: جوانان

دانشمندان روان‌ شناسی به این نظـر اند که دورۀ طفولیت نسبت به سایـر دوره‌های زنده‌گی، خیلـی حساس و مهم است؛ زیرا به صورت طبیعی پایه و تهداب شخصیت فرد در این دوره پی‌ریزی می‌شود. در بسیاری از کشورها به عوض این که از ایـن قشر آسیب‌پذیر جامعه مراقبت و نگه‌داری جدی شود؛ بـرعکس از هـرگـونه حـق مدنی و طبیعی محـروم گردیده، برخورد ناشایسته و غیرانسانی با این نیازمندان جامعه صورت گرفته و در معرض ظالمانه‌ترین عمل انسانی قرار می‌گیرند.

در افغـانستان نیز کودکان در جریان جنگ‌های تحمیلی و دوام‌دار، بیشترین آسیب را دیده‌اند و به مهاجرت‌های اجبـاری داخل و خارج کشـور کشانیـده شده، از تعلیـم و تربیت به دور مانده، به شرایط ناگوار اقتصادی و اجتماعی مواجه گردیده‌اند و برای ادامۀ زنده‌گی و امرار معاش خود و فامیل به کارهای دُشوار و شاقـه روی می‌آورند

ادامه خواندن پیر شد پیش از جوانی طفل استعداد ما:بهزاد برمک

مجله راه سوم چون فانوسی درجاده فرهنگ بیرون مرزی به تازگی درخشیدن گرفت. 

صحافت زیبا و مضامین عالی مجله از کار جدی و مسلکی دست اندرکاران آن بیانی دارد و طراوت رنگها و دیزاین صفحات از  ذوق عالی آنها نشانی.

فصلنامه راه سوم که به ابتکار و مدیریت خانم خاتول مهمند و همکاری نویسندگان و ژورنالیستان متعهد به نشر می‌رسد، پیام زنده بودن  فرهنگ کشور وامانده در جنگ ما را همچنان در بیرون مرزی ها آواز می‌دهد.

ادامه خواندن چراغ دیگری که روشن شد : پوهندوی شیما غفوری

هر روز نقش حادثه تكرار ميشود

معصوم  و بيگناه همه كشتار ميشود

در مسلخ وطن به قصابان دين فروش

كشتار نخبه رونق بازار ميشود

(ظفر)

خبر رسید از آنسو، جوانی پرپر شد

دلیل گریه و اندوه قلب مادر شد

پدر، برادر و خواهر نشست در ماتم

که پاره‌ی تن شان رفت و خاک بر سر شد

ادامه خواندن جوانی پر پر شد: بنشفه بهار

در فرهنگ لغت و اصطلاحات روان‌پزشکی و روان‌شناسی، بهداشت روانی ـ Mental health ـ اقدامات و اعمالی است که به منظور کاهش بیماری‌های روانی از طریق پیش‌گیری و درمان به موقع، سریع و ایجاد شرایط مناسب برای سلامت روانی افراد صورت می‌گیرد. صحت روانی فقط منحصر به تشریح و علل مختلف نبوده؛ بلکه هدف اصلی آن، پیش‌گیری از وقوع ناراحتی ها است. پیش‌گیری به معنای وسیع آن به وجود آوردن عواملی که مکمل زندگی سالم و طبیعی باشد، است.

صحت روان چرا واقعا این قدر مهم است؟ هر وقتی که از آن سخن به عمل می‌آید بعضی را اندوهگین، عده‌ای را خشمگین و عده‌ی دیگری را شاد می‌کند؛ شاید این شادی گذرا و موقتی باشد. مهم است که کم از کم لحظه‌ای روی صحت روان ما دقت و ابراز نظر کنیم. بهداشت روانی مرکب از دو کلمه‌ی «بهداشت» و «روان» است. بهداشت به معنای نگه‌داشتن تندرستی و «روان» به معنای جان و روح است؛ بنا بر این معنای لغوی «بهداشت روانی» عبارت است از نگه‌داشتن تندرستی و سلامتی روح و جان.

ادامه خواندن صحت روان؛ پیآمدی با پیام : نوشته بهزاد برمک

افغانستان کشوری‌ست با آرزوهای سرکوب‌‌شده و پروسه‌های شکست‌‌ خوردۀ فراوان در مسیر تاریخ‌اش. برابری زنان با مردان و حضور هم‌‌سطح و فارغ از تبعیض آن‌ها در اجتماع و سیاست یکی از این شمار، تلقی می‌‌شود. بیست سال است که احساس می‌‌شود زنان کشور ما قدرت‌م ندانه در مسیر احقاق حقوق و آزادی‌‌های انسانی و شهروندی‌‌شان گام گذاشته و مُجدانه تلاش می‌کنند این راه را تا مقصد مطلوب‌ یعنی رسیدن به برابری جنسیتی ادامه دهند؛ اما در این میان همواره فراز و فرودها و اُفت ‌‌و خیزهای بسیاری به میان می‌آیند که به‌ نوعی خطر تکرار ناکامی‌‌های گذشته و افتادن در سیر قهقرایی را در اذهان برجسته می‌‌سازد

ادامه خواندن زنان و ضرورت شجاعت وخود باوری

دغدغه نوشتن:

مدت ها است که نمی نویسم و شاید خیلی ها از قلم برداشتن و نوشتن دورشده باشم. ممکن به علت بعضی مشغله های تعلیمی و تحصیلی (در دانشگاه هندی تاشکند) و حرف و حدیث خانوادگی باشد؛ یا همانطور که میگویند: «گریه هم دل شاد میخواهد!»

اما راستش این دغدغه  نوشتن هنوز در من بیداد میکند. چندیست در صفحات اجتماعی موضوعاتی من را درگیر کرده گویی شماری با من در جنگ است و مغز من را میکوبد.

با ظهور ویروس کرونا در جهان حال و هوای ذهنی و روانی و شاید دید عقلانی مردم دنیا تا اندازه ی نچندان زیادی متحول شده است. اما مسئله اینجا است که این تحول تا چی حد سازنده بوده و منجر به یک انقلاب اندیشه ای و عقلانی میشود. آیا کرونا یک آفت خدا داد و “آزمون الهی” برای انسانها است، یا پدیده طبیعی ی عادی و یا یک سلاح جنگ بیالوژیک دست ساخت بشر؟

ادامه خواندن پرده برداری از چند حقیقت دنیای دیروز و امروز: الهه افتخار

”این روز ها صفحات مجازی سبب شده است تا زبان محاوره ای بشکل فجیع وارد زبان نوشتاری شود” 
خانم صفا امانی در صفحه فیسبوک خود با این سر خط به موضوعی مهمی اشاره نموده اند که این مشکل واقعأ قابل اندیشه می باشد.
نوشته شان را موفق نشدم به اشتراك بگذارم. این هم نظر من در این ارتباط که امروز صبح در پای پیام شان گذاشته بودم: من با این انتقاد بجا و زیبای شما کاملأ موافقم، واقعأ در جمع کاربران فیسبوک آن طوری که دیده می شود بسیار اندک هستند نویسنده گانی که درست با اندک غلطی می نویسند،از جمله خودم. شوربختانه اکثریت فیسبوک را به دفتر چتل نویس خود تبدیل نموده اند، صرف نظر از چرندیات و اراجیفی که به آدرس مخالفین و غیر مخالفین خود بعضی ها می نویسند.  غلط نویسی و نوشتن با گویش های محلی در این أواخر به یک عادت روز تبدیل شده است، وضعیت تلویزیون ها در داخل أفغانستان بد تر از فیسبوک است. زبان یکیست اما لهجه ها فرق می کند.  متأسفانه فرهنگی ها و نویسنده گانی که در ادبیات زبان فارسی مسلط هستند بسیار کم توجه اند به این مشکل و یا اگر واضح تر بیان کنیم اصلأ توجه ندارند.

ادامه خواندن زبان محاوره ای بشکل فجیع وارد زبان نوشتاری شده است : نوشتهء بانو صفا امانی-و تبصرهء ضیا باری بهاری در این مورد.

تر خوله مې زيړې اوبه راغلې

د بيلتانه لړم په زړه چيچلې يمه

خداوند را شکر گذارم که در زندگی چانس های برایم پیدا شده است، تا واقعیت ها را بهتر درک کنم. خوشبختانه در لیسه رابعه بلخي در سایه تربیت استادان خوب و لایق توانستم نه تنها بیاموزم، بلکه علاوه بر  زبان مادری ام زبان های پشتو و انگلیسی را نیز دوست بدارم. دوره تحصیل در بلغاریا و آموزش حتمي زبان روسی در  پهلوی  بلغاری و مهاجرت در آلمان و آموزش جرمني سرشت مرا چنان  خمیر کرده  است که در عقب هر زبان عظمت انسانیت و مهر انسان را جستجو می کنم و به هر زبان احترام می گزارم و به هر کدام  عشق می‌ورزم.

به بهانه روز جهانی پشتو می خواهم امروز دیدگاه ام را بر مبنای تجربه شخصی ام  با شما عزیزان شریک بسازم و آن اینکه گویندگان این زبان همه شاعر اند.من نمی‌دانم که آیا تا حال کسانی در این مورد چیزی نوشته اند و یا خیر ولی  احتمالا که این موضوع را برای بار اول من می نویسم.بعد از ازدواج من دختر کابلی خارج دیده با زنان و مردان پشتو زبان شهری و دهاتی نشست و برخاست فامیلی پیدا نمودم. 

ادامه خواندن به مناسبت روز تجلیل از زبان دوست داشتنی پشتو؛ این روز را به تمام هموطنانم مبارک باد میگویم: نوشتهء پوهندوی خانم شیما غفوری

دانشگاه باید طبقه‌ی روشنفکر را تولید کند و مهد دموکراسی و دولت‌سازی باشد.
نظام آموزشی کنونی افغانستان یک الگوی درست برای گذار از منازعه و راهگشای توسعه نیست
پیش درآمد:
دکتور عمر صدر، استاد علوم سیاسی در دانشگاه امریکایی افغانستان است. وی قبلاً به عنوان پژوهشگر در انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان و مرکز ملی تحقیقات پالیسی، دانشگاه کابل کار کرده است. حوزه‌ی علاقه‌ی او نظریه‌ی سیاسی، ‌کثرت‌گرایی فرهنگی، دموکراسی و دولت‌سازی می‌باشند. او دکتورای خویش را در حوزه‌ی سیاست از دانشگاه آسیای جنوبی، دهلی جدید‌، دانشگاه تاسیس شده توسط سازمان سارک گرفته است. او اولین فارغ دکترای دانشکده‌ی علوم اجتماعی و اولین شهروند افغانستان، دارنده‌ی دکتورا از این دانشگاه است.
آخرین کتاب او در مورد لیبرالیسم، کثرت‌گرایی و دولت‌سازی در افغانستان- توسط انتشارات راتلج در لندن و دهلی به زبان انگلیسی به نشر رسید. سه نوشته‌ی دیگر او زیر عنوان‌های “وضعیت اقلیت‌ها در افغانستان” در کتاب “اقلیت‌های آسیای جنوبی” و “محمود طرزی: روشنفکر و اصلاح‌گر” در “دانش‌نامه‌ی اندیشمندان آسیای جنوبی” و بازاندیشی ثبات در افغانستان در کتاب «افغانستان پسا ۲۰۱۴: صورت‌بندی قدرت‌ها و تحول مسیرهای پیش‌رو» به زبان انگلیسی چاپ شده‌اند. دو مقاله‌ی علمی او در مورد صلح زیر عنوان‌های «حل سیاسی منازعه‌ی افغانستان» و «فرآیند صلح در افغانستان» توسط انستیتوت مطالعات استراتژیک چاپ شده‌اند.

ادامه خواندن دانشگاه محل تولید روشنفکران ومهد دموکراسی : نوشتهء عمر صدر

کتابهای  بسیار در باره  مسایل  اجتماعی  و فرهنگی  و اقتصادی از قلم نویسندگان به  چاپ رسیده  و مطالعه نموده  ام  ُبدیهی است  با مطالعه  هر کتاب یک کمبود در بعضی  بخشهای اجتماعی  و اقتصادی و فرهنگی در ذهن خواننده  خطور مینماید اما جناب  محترم  سادات  در این  زمینه  آنقدر بدقت  تحقیق و پژوهش نموده  اند که  هیچگونه  خلا درمسایل  مربوط  به  خانواده  تاثیرات اجتماع ُ فرهنگ ُ اقتصاد و اقتصاد سیاسی برخانواده در اثر شان بنظر نمی رسد .
محترم  سادات  دو قاره  امریکا و اروپا رااز مبدای  زندگی  انسان  در کره  خاکی  و از مبتدی  ترین اقتصاد اولیه  خانواده تا رشد اقتصاد امروز  قدم بقدم با رشد و نموی فکری  انسانها و انعکاس  سوء آن در رشته  تحریر  درآورده  است .  
این  اثر گران بها در یکصد و سی وسه  صحفه  و چهارده  عنوان  درشت و درخشنده  که  خواننده  را به  عمق  مطالعه  دعوت  مینماید  ُ مرتب  شده  است. بگونه  مثال  نکات  عمیده  این  آن را خیلی  فشرده  بشما  بازگو میدارم .
کانون خانوده یکی از استوار ترین و دیرینه ترین واحد اجتماعی می باشد که تداوم فرهنگ واقتصاد با رشد فکری  ایشان تسلسل داشته است . به گواهی تاریخ  درشرق  نخستین گهواره تمدن و فرهنگ آغاز گردید و تاسیس خانواده از  منزلت  وارج فراوانی برخوردار بوده  است. ادیان سماوی، پیامبران ، نظریه پردازان و مصلحین اجتماعی  واحد خانواده را اساس  زندگانی  جمعی قلمداد نمودند .

ادامه خواندن در حالیکه همه مردم بخاطر ویروس کرونا؛ ازهمدیگر میترسند ؛ توجه بر کتاب ارزشمند «سرنوشت خانواده ها در جوامع غربی» اثر میر عنایت الله سادات را که خیلی آموزنده میباشد؛ از قلم مـاریـا دارو مطالعه بدارند

زنان، نیمی از نفوس وطن را تشکیل می دهند و بر خلاف تصورات عقبگرایانه که زنان را عاجز می نامند، همیشه در کنار مردان به صورت مستقیم و غیرمستقیم در حیات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، سهم فعال داشته اند.

با وجود محدودیت ها و مشکلات در حوزه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اداری که همواره زنان شهری افغانستان به آن روبرو بوده و هستند، عامل بازدارنده در این مسیر خوانده می شوند که بدون شک یکی از موارد قابل بحث در راستای حقوق زنان، نقش گسترده ای زنان و دختران در امور اجتماعی، اقتصادی و هنری را بر می تابد. 

همچنان حضور زنان روستایی در بخش اقتصادی از موضوعاتی است که همیشه مورد پرسش جوامع بوده است ولی مشارکت آنان در بهبود زنده گی اجتماعی ـ اقتصادی مرئی نمی باشد ولی دوشادوش همسران، برادران و فرزندان شان در همه امور فعال می باشند. با توجه به ارزش های سنتی و فرهنگی، مردان زن ستیز حاضر به اعتراف مرتبط به این مشارکت، نمی باشند.  

ادامه خواندن آینده از آن شماست، پیکار اگر کنید ـ پیروز می شوید! -بهزاد برمک

در پیشرفت‌های جهان امروز نقش مهم زنان غیر قابل انکار است که تلاش برای محدود کردن شان محال‌ترین کار ممکن است چرا که زن این آفریده والا تمام محدودیت‌ها را درهم می‌شکند و راهی برای رهایی بیشتر می‌یابد. وقت آن است تا با دید وسیع‌ تر به زنان نگاه شود.
ارتقای حقوق زن در گرو تلاش و تکاپوی زنان در عرصۀ آموزش و کسب تخصص، تولید کالاها و خدمات و خلاقیت در عرصه فرهنگ و هنر و امور ورزشی خواهد بود. چنانچه زنان از هر فرصت محدودی که حاصل می‌‌‌شود نقش خود را با شجاعت و بدون ترس از دیدگاه مخالف ایفا کنند و به دولت‌‌‌ها بقبولانند که بدون حضور آنها، توسعۀ متوازن و تنش‌زدایی ممکن نیست. دولت‌ها نیز ناگزیر از طرق مناسب، زمینه را برای حضور فعال و بدون تبعیض زنان ایجاد کنند. در زمان حاضر، مهمترین مسأله و مشکل زنان جهان و افغانستان، بحث فرصت‌های شغلی است. باتوجه به تبعیضی که در جامعۀ ما به لحاظ درآمد میان مردان و زنان وجود دارد و از طرف دیگر، حداکثر خانواده‌ها کم عاید و فقیر هستند و فشار آن عاید ناچیز، بر خانم خانه وارد می‌شود؛ لذا اشتغال باید افزایش یابد؛ آن هم پیشه‌یی که ویژۀ زنان باشد. مثلاً: به صورت پارت تایم یا کارهایی که در منزل هم می‌توان آن را انجام داد. از آنجایی که زنان به طبقات مختلف نسبت داده می‌شوند و از سطوح مختلف مهارتی برخوردار هستند، دارای ذهنیت‌های مختلف فرهنگی نیز می‌باشند.

ادامه خواندن راه پُر سنگلاخ و دُشوار گذار زنان افغانستان : نوشتهء – بهزاد برمک

زمانی که به زبان و فرهنگ از روزنه‌های تاریک و دودآلود سیاست و تعصب نگاه‌کنیم نه تنها راه به جایی نمی بریم؛  بلکه خود در چاه پندارهای تاریک و بیمار خود فرو می افتیم و بعد می اندیشیم که آسمان همان دهان چاه است.

دری، پارسی یا پارسی دری زبان یک حوژۀ سیاسی نیست که انگلیس و روس یا هم نیروهای برتر دیگری  دور آن خط کشیده باشد؛ بل پارسی دری زبان یک حوزۀ بزرگ تمدنی است که امروزه به کشورهای گوناگونی تقسیم شده است

  تا جایی که از آثار پژوهشی زبان‌سناسان می توان نتیجه گرفت، «دری» نه لهجۀ پارسی است و نه هم صفتی برای پارسی؛ بلکه « دری» زبانی است کهن‌سال که نخستین سروده‌ها در این زبان به پیش از اسلام می‌رسد. دری همان زبانی است که به آن پارسی یا پارسی دری نیز می‌گویند. 

ما در این جا با سه زبان رو به رو نیستیم، بلکه سه نام داریم برای یک زبان. حال چه دری گوییم چه پارسی یا هم پارسی دری، اشاره به یک مفهوم یا یک زبان داریم. 

ادامه خواندن به مناسبت روز زبان٬ «دری» را نه ایرانی ها از ما دزدیده اند و نه ما از آن‌ها: استاد پرتو نادری

اخیرأ سران دولت افغانستان، دریک روش کاملآ ستمگرانه، بینواترین بخشی از کارگران وکارمندان نفت وگازشبرغان (به تعداد۵۱۲ تن ازکارگران و کارمندان) را که در طی ده ها سال کار پرمشقت وطاقت فرسا‌ گوشت و ُپوست شان‌ تکیده است، اما بازهم با مشکلات دست وپنجه نرم نموده؛ از تشکیلات اداره ی مربوط تنقیص وبه اردوگاه بیکاران وخانه بدوشان سوق داده اند.

 
دولت ای که تاحال بزرگترین بخش از سرمایه های ملی وکمک های جهانی راغارت نموده، بخش عظیمی از سرمایه های ملی را توسط ساختار هایی از ترکیب وهسته تشکیلاتی اقتدار گرای”خسربره ها”حلقات مافیایی، محافظت ونگهبانی جنگ سالاران وسران ارتجاع سیاه، جمعی بیشمار مشاوران عزلت نشین کاخ های قدرت، تامین معاشات ویژه وخارق العاده برای مشاوران خاص و ولینعمتان کاخ ولاجرم نهنگی سیری ناپذیری بنام” کود ۹۱” حیف ومیل نموده است، لاجرم با تمام تشنگی واوج بی‌رحمی ،چشمه های مالی خویش رادر قطع لقمه نان و معاشات کارگران رنج‌ دیده وستمدیده نفت و گاز شبرغان جستجو نموده و تدبیر جسته اند تا باکاربرد تنقیصات سبوتاژگرانه وغیر قانونی بدون توجه به استخوانهای پوسیده، پاهای ترکیده ودستان آبله باران آنها به ذخایر وچشمه های عوایدی حلقات مافیایی وتاراجگر در ارکان دولت و بیرون از آن پرداخته و خوان های عشرت را گسترده ترسازند.

ادامه خواندن 
کارگران نفت و گازشبرغان را از زیر چرخ آسیاب دولت باید نجات داد : نوشته — عارف عرفان 


تشــویــــش از ورود کرونا نمیکنم

هر گزســفر به وهان چیسنا نمیکنم

لیمو بود رفیق غذایم به صبح و شام

میلی به اســپرایت و به کولا نمیکنم

ادامه خواندن توصیه بخاطر کرونا نوشته نذیر ظفر

https://www.facebook.com/100010166882330/videos/624480684567489/UzpfSTEwMDAwMTcwOTk5ODU0MToyNTIyODYzMjU3NzgwNjQ5/

   شنونده های عزیز مجله رادیویی (افغان غږ از دنمارک ) و خواننده های محترم این متن سلام و عرض ادب داریم ۔
امروز صفحه ( پاسداران هنر ) مجله را با یاد یکی از بهترین های تیاتر و سینمای افغانستان باز میکنیم ۔ یاسین خموش ۔                                              آرې !این ستاره تابان فلم و سینما کشور از آغاز کارش با رادیو افغانستان در اداره هنر و ادبیات راه را برای تبارز استعداد خلاقش در آن اداره باز نمود ۔ و مخصوصا که بسیار زود با راه یافتن به تلویزیون کشور و افغانفلم به یکی از سناریستها ۔ نویسنده ها و هنرمند نقش آفرین مبدل شد ۔ یاسین خموش با قلم توانایش بهترین پارچه های تمثیلی ۔ درامها و داستانهای رادیویی ۔ تیاتر های روی صحنه و سناریو های خوبترین فلمهای تلویزیونی و سینمای را رقم زد ۔ در آن وقت همان یک رادیو ۔ یک تلویزیون جدید التاسیس و یک افغانفلم محدود بود ۔ آنانیکه در آن دوران سخت و امکانات محدود در رادیو تلویزیون و افغانفلم کار میکرد در اصل از جمله اولین معلمین اشاعه فرهنګ و هنر در جامعه بودند ۔ یاسین خموش یکی از آنهاست که او خودش نیز ممثل برجسته بود و زیر نظر استادان چون رفیق صادق ۔ استاد بیسد ۔ استاد عظیم جسور و سایرین کار کرد و خوب درخشید۔   زمانی هم روزګار سخت ناچارش ساخت تا برای ادامه دادن حیات و هنرش به ادامه خواندن یاسین خموش ستاره تابان تمثیل تیاترو سینمای افغانستان :م- یوسف هیواددوست

         فرهنگیان گرانمایه و سروران عزیز !

امروز یک شاعر بذله گو ، حاضر جواب و طنز گوی را که اکثریت مردم با ایشان آشنا نبوده به معرفی میگیرم.
با عرض و معذرت بعضی نکات عریان و سخنان بدون پرده داشته اما نمی توان نادیده گرفت برای اینکه جز فرهنگ است. در فرهنگ یک جامعه جهات مثبت و منفی همه مدنظر گرفته میشود.                              حاجی اسماعیل را تنها بدون القاب که برای خود داده یاد کنید کسی نمی شناسد، اما اگر بگوئید !
اسماعیل سیاه، ، گوزک ، و سیاه سپید اندرون که در ذهن مردم آشناست ، خصوصا” مردم هرات ما شناخت کافی دارند.                                حاجی اسماعیل سیاه مشهور به گوزک فرزند آخوندزاده ملا عبدالاحد درسال ۱۲۲۶ خورشیدی در ولسوالی کرخ ولایت هرات بدنیا آمده است. شاعر ، سیاستمدار ، مبارز ه با حکومت های نابکار وقت ،شعرگویی و شوخی و بذله گویی داشت.           حاجی اسماعیل تولدش همزمان دربار و پادشاهی امیر حبیب الله خان است، ولی علوم متداوله را در مدارس خصوصی فرا گرفت و به علوم دینی آگاهی کامل داشت.
چون اشتیاقی به افشاگری و انتقاد های اجتماعی داشت و زمانه را از نگاه سیاسی مختنق و سیاه می نگریست. به شعر و آنهم از نوع هزل ، هجاء و مدح پناه می برد.
اسماعیل سیاه در آوان جوانی حاکم ولایت غورات بود. بعد از ایام جوانی به یک شخصیت محبوب بذله در میان حاکمان دولتی و مردم مبدل شد.

نمونه از کلامش !

ای جگر تا چند ریزد آسمان خون ترا
تاکی افشاند به مژگان اشک گلگون ترا
چشم خونین گوش سنگین سرگردان از بهر جاه
درد این سودا پریشان کرد شمعون ترا ؟

بذله گویی از عمده ترین ویژگی های خاصی حاجی اسماعیل سیاه گوزک ، بذله گویی و حاضر جوابی او در شوخی ها و مزاح ها بود. تا آنجاییکه شخصیت شوخ و بذله گویی او در دوران معاصر در افغانستان نظیر ندارد.

ادامه خواندن حاجـی اسماعیـل سیـاه کیست : امان کبـیـری

  صنف دهم مکتب بودم, موسسۀ گلستان فلم اعلان کرد برای ساخت فلمی که سر دست دارد, به سن های مختلف هنر پیشه میپذیرد. من که تازه همکاری بالمقطع را با رادیو تلویزیون ملی شروع کرده بودم, با اسدالله تاجزی, نویسنده, کارگردان و هنرپیشه تیاتر, از تعمیر رادیو و تلویزیون روانۀ آن موسسۀ شدیم. کمی دیر رسیده بودیم, از داخل سالون صدای اجرای نمایشی بلند بود, همین که دروازه را باز کردیم, لحظۀ کوتاه از تعجب جا به جا میخکوب شدم, با خود گفتم:
– چه ! راجش کهنه و امیتا بچن به کابل آمده اند تا در فلم افغانی نقش بازی کنند؟ تاجزی که متوجه تعجب من شده بود, دست ام را کش کرد و با خنده گفت:
– بیا بیا چرا حیران ماندی قیام؟ این دوتا, آن دوتا نیستند…هنر پیشه های خود ما هستند… ادامه خواندن سینمای ما بی فروغ مباد : مـعروف قـیام

   من هفته گذشته از هرات از شهر صفا و صمیمیت از  نگین خراسان از شهر علم و فرهنگ از شهر شاعران، عرفا، میناتوریست ها و نقاشان از شهر انصاری، رازی، جامی، هروی، هاتفی، مشعل و بهزاد به کابل برگشتم  من بخاطر اشتراک در هشتمین دور از کنفرانس بین المللی ( گفتگوی امنیتی هرات ) به آنجا رفته بودم من هرات را دوست دارم آنجا شهر شهر صفا و صمیمیت شهر علم و فرهنگ، شهر هم پذیری است. 

هرات شهر مردمان مهربان و مهمان نواز، خانه مشترک همه مردم افغانستان است من عاشقانه به آنجا رفته بودم و در کنفرانسی اشتراک نموده بودم که مملو از سخنرانی ها و بحث های سیاسی اجتماعی و امنیتی بود با در نظر داشت چالش های امنیتی تدابیر موثر و آگاهانه ای که بخاطر مسایل امنیتی گرفته شده بود این کنفرانس  بخوبی سپری شد. در این کنفرانس قیودات گفتاری وجود نداشت اظهار دیدگاه ها و نظریات کاملآ آزاد بوده و هرکس هرآنچه که میخواست میتوانست ارائه نماید. ادامه خواندن هرات شهر صفا و صمیمیت : احمد سعیدی

   از روی پژوهش ها و بررسی های علمی کارشناسان زبان و ادبیات در نثر پیشین فارسی در می یابیم که کاربرد کلمه های عربی در زبان فارسی از همان آغاز از خود مخالفان و طرفدارانی داشته است، که در زمان معاصر نیز این روند کماکان ادامه دارد. از دیر وقت بدینسو بعضی از نویسندگان در ایران و در این پسین ها به تقلید از آنها عده ای هم در افغانستان می خواهند زبان فارسی را از وجود کلمه های عربی و به اصطلاح “بیگانه” پاک سازی نمایند، البته پاک سازی و سره سازی از وجود واژه های غیر در هر زبان از جانب استادان زبان و فرهنگیان یک امر شایسته و سزاوار ستایش می باشد؛ اما وقتی که هرکس غیر مسئولانه و خارج از مسلک خود اینجا و آنجا در صدد ساختن واژه های جدید فارسی می برآید، به عقیده من این کار خیلی نگران کننده و قابل اندیشه می باشد، که هرگز به سود زبان فارسی نبوده و برعکس زیان آور خواهد بود که در واقع پیآمد های ناگواری به زبان فارسی در پی خواهد داشت. ادامه خواندن باید قدر واژه های عربی را در فرهنگستان زبان پارسی پاس بداریم : ضیاباری بهاری

  روز پنج شنبه بیست و نهم حمل طی مراسمی ۱۲۰ دانشجوی (مهارتهای تکنیکی رسانه ای) به جامعه رسانه معرفی شدند در این برنامه فلم مستندی از مجموعه کارها، چگونه‌گی روش تدریس و نمونه‌های کاری دانشجویان نمایش داده شد. در ادامه‌ی برنامه آقای فاضل سنچاركی معین نشراتی وزارت اطلاعات و فرهنگ، آقای عالم فرهاد رییس دانشکده‌ی هنرهای زیبا،آقای عزیز رویش رییس مکتب معرفت، خانم مریم ساحلی مدیر بخش زنان در اقتصاد، خانم حدیثه انوری از دانشجویان و رویا سادات رییس خانه ی فلم رویا صحبت نمودند، سپس پس تقدیر از اساتید دو دور و نشر نمونه‌های کاری کارآموزان، تصدیق نامه‌های شان اهدا گردید.این برنامه ازطرف خانه فلم رویا در سالون دیپارتمنت سینما– دانشکده هنرهای زیبا، پوهنتون کابل برگزار شد.

“خانه فلم رویا” به هدف بلند بردنِ سطح کیفی مهارت‌های تکنیکی رسانه‌ای، رشدِ ظرفیت‌ها، ایجاد اشتغال برای جوانان، به ویژه بانوان؛ در دو دوره آموزشِ مهارت‌های تکنیکی– رسانه‌ای را برای (۱۲۰) تن از بانوان جوان در چهارچوب آکادمی “RFH” برگذار نموده‌است. طی این دوره‌ها که بیشتر بصورت عملی بوده؛ دانش‌آموزان در بخش‌های مختلفی از مهارت‌های تکنیکی رسانه‌ای؛ مانند عکاسی، فیلمبرداری، ویرایش– تدوین، طراحی گرافیک، گرافیک تصویری، نورپردازی، رنگ آمیزی، و ترکیبِ صدا آموزش دیده‌اند ودر این دو دورِ اول دانشجويان دانشکده های ژورناليزم، هنرهای زيبا، كمپيوتر ساينس و انيستيتوت هاي هنر شركت نموده بودند. ادامه خواندن آموزش مهارت‌های تكنيكی رسانه‌ای برای ۱۲۰ بانوی دانشجو تکمیل و از خانه فیلم رویا فارغ گردیدند