دسته: زنان

برای کاکای محترم؛ معلم و آموزگار دلسوز خود می نویسم، جناب سلیمان کبیر نوری. و خیال میکنم همه انسانیت همین حالا در وجود نازنین ایشان جمع شده و ایشان که فریاد زده اند: «زنان، مادران و دختران وطنم؛ به پا خیزید!».

با درود گرم !…  به اميد سلامتي شما متفکر بلند نظر، هادی و حامی زنان و دختران افغانستان زمین.

از خوانش ارشادات شما بی اختیار این حالت بر من پیدا شد و با خود داد زدم!!!:

آه آه آه،آه که سوختم…؛ و احساس کردم، هزار بار شمع وار؛ آب شده و نابود  و نابود شدم. هزار ها هزار نفرين بر اين نامردي ها.

ادامه خواندن آی همجنسان و همزنجیران من! به قلم الهه افتخار

سلام و درود به مادران و دختران میهن!

سلام و درود به زنان بال بسته و بالشکسته دردمند  میهن من!

نفرین بر حاکمیتی که کمیته تحقیق جرایم و مجازات وزارت عدلیه ی آن خواسته است حکم سنگسار، قطع دست و پا و دُره زدن را درج قانون اساسی کشور نماید!

ادامه خواندن زنان، مادران و دختران وطنم؛ به پا خیزید! سلیمان کبیر نوری

http://www.youtube.com/watch?v=FGUqUfosJwM&feature=youtu.be

                           «باور چیست؟»؛

           و آیا «آبشویهِ لینگام»؛ نازایی را درمان میکند؟!

قرار بود درین هفته فصل اول؛ از رساله «تبار» باوری؛ جهل ناگزیر … را خدمت عزیزان پیشکش نمایم؛ که قبلاً عنوان آن حسب ذیل؛ معرفی گردیده بود:

آگاهی نوین تاریخی و مراحل سه گانه توحش، بربریت و تمدن:

مگر مطرح شدن پرسشی از طرف یکی از هموطنان گرامی حاجی “خ.ن” مقیم ایالات متحده امریکا؛ این پلان را به هم زد و حتی حال مرا نیز دیگرگون ساخت. ایشان طی داستان مفصل؛ نوشته اند که چندماه پیش برای دیدار یکی از اقارب نزدیک؛ به دهلی ـ هندوستان سفر داشتند و عزیز خود را در حالی دیدند که “بار” گرفته بوده ولی حسب توصیه دکتوران می بایست تا زایمان در هند مانده و تحت مراقبت های ویژه می بوده اند.

ادامه خواندن درنگی بر خطیر ترین سؤال همه زمانه ها! (بنیاد روشنگری «گوهر اصیل آدمی» تقدیم میدارد) محمد عالم افتخار

روز جهانی محو خشونت علیه زنان خوب ما چی بگویم دراین  سرزمینی هستیم که با گذشت تقریبا یک دهه به اصطلاح دموکراسی حتی کوچکترین عملی بنیادی و قانونی در این راستا صورت نگرفته است . قانون منع خشونت علیه انسان به تصویب نرسیده است  به این یعنی ما به تمدن بشری هنوز نرسیده و غرق  حیوان اندیشی خود ما هستیم . کشورم زندان زنان شناخته شده و آمار نشان میدهد که 85 فیصد از خانواده های افغان از خشونت خانواده گی رنج میبرند . ما با این همه شرمساری در مقابل چشمان تماشگر دنیا چی داریم که بگویم . بهتر است سکوت اختیار کنیم و بجای آن آستین بالا بزنیم برای تصویب این قانون و پایین آوردن آین آمار با روشنگری .

   هر انسان آزاد در تعین سر نوشت سیاسی و اجتماعی خود آزادانه تصمیم میګیرد۰ همانطور من نیز اراده مستقل و آزاد  داشتم که در دوران تحصیللات عالی بخاطر احقاق حقوق زنان زحمت کش کشورم افغانستان مبارزه را آغاز نمودم بعد به عضویت حزب دیموکراتیک خلق افغانستان پذیرفته شدم،درآن زمان بیشترین فعالیتم را کار در میان زنان در بر داشت و بعد از فراغت از تحصیل وظیفه ام معلم  در بر خی از مکاتب شهر کابل بوده، نا ګفته نماند در جریان تحصیل برخی از محصلین مرا نجیبه سرسفید یادمی کردند برایم حساسیت بر انګیز نبوده زیراکه  از طفولیت یک قسمت موی ,سرم سفید بوده است، اما نزد دوستانم به نجیبه وینوس معرفت داشتم،بعد از ازدواج ام نجیبه آرش  تخلصم تغیریافت، تا امروز بهمین نام  مرا خطاب مینمایندو به تمام اسناد ها نام فعلیه ام درج است۰ آقای امیری شریک دروغ ګو شما به معرفی نام و تخلص اشخاص منجمله اینجانب موفق بوده پس چرا از آدرس من ابا ورزیده است؟

امیری! تراجنون سیاسی تب آلود ساخته که به هر طرف دست می اندازی ودهن باز میکنی، در حالی که وطن در آتش جنګ میسوزد،در وطن خون ها جاری است، مردم اعم از زن ومرد و اطفال با پاهای برهنه هر طرف سرګردان هستند واز جنګ خسته شدند دشمنان داخلی ومنطقه  آرامش را در کشور ما برهم زده و تخم نفاق و دشمنی را بین ملیت ها ،اقوام و قبایل توسعه میدهند،ثروت و دارایی های کشور ما توسط دزدان و باند های مافیایی غارت میګردد۰

ادامه خواندن درمورد شیطنت اقای امیری: نجیبه آرش

Afghan women are concerned that, as the withdrawal of US troops nears, their gains of the

last 12 years will be sacrificed in a peace deal with the Taliban, or that they will simply b  forgotten. The international community, particularly the US and Europe, must not let this happen.

By Samina Ahmed, Op-ed contributor / November 12, 2013
Christian Science Monitor
Islamabad and Kabul

In November 2001, on the eve of the Taliban’s ouster, former first lady Laura Bush tied the US-led intervention to the plight of Afghan women. “The fight against terrorism is also a fight for the rights and dignity of women, she said. Ten years later, in July 2011, Secretary of State Hillary Rodham Clinton stressed that any “potential for peace will be subverted if women and ethnic minorities are marginalized or silenced.”

Yet Afghan women are increasingly concerned that, as the withdrawal of foreign troops nears, they will be sacrificed at the twin altars of international indifference and Afghan political expediency. They have reason to be concerned. Nonetheless, the gains they have made in the last 12 years can and should be secured with the help of the international community.

Before the US-led intervention of Afghanistan in 2001, more than two decades of internal conflict had devastated the country. Subjected to the Taliban’s harsh version of sharia law and deprived of state protection or services, women suffered the most. Yet they remained resilient. They risked their lives by secretly educating young girls within Afghanistan and by standing up for their rights in the mujahideen-controlled refugee camps and squatter settlements of Pakistan and Iran.

The ouster of the Taliban gave Afghan women a chance to build better lives for themselves and their daughters. With international support and the acquiescence of Afghan powerbrokers, they helped draft a democratic constitution that gave equal rights to men and women and provided legal guarantees for women’s political participation and access to education and healthcare. The Afghanistan Independent Human Rights Commission was set up to monitor human rights abuses and give protection to victims of violence, a dire need in a county where the culture of impunity has yet to disappear.

With the lessening of the Taliban’s gender apartheid, millions of young girls have joined or rejoined school. Access to health care has reduced maternal mortality rates, though they remain much too high. Large numbers of policewomen have been recruited. They might lack the capacity or authority to tackle gender-based violence effectively, but their potential is great.

ادامه خواندن Don’t sacrifice Afghan women for a deal with the Taliban

Today, October 17th is International Day for the Eradication of Poverty. The majority of the 1.5 billion people living on 1 dollar a day or less are women. Feminization of poverty is a global phenomena. There are 870 million workers ( working poor ) who are living with their families on less than US$2 per person per day, of which nearly 400 million are living in extreme poverty.
http://www.undp.org/content/undp/en/home/presscenter/speeches/2013/10/17/helen-clark-statement-on-the-international-day-for-the-

هیچ گاه تنهایی وکتاب وقلم، این سه روح وسه زندگی وسه دنیای مرا کسی ازمن نخواهد گرفت …؟ وطن چهارمین بود،آن را ازمن گرفتند.

گویند بانگ سحرگاهان  می‌آید

دادرسي ازبهري مظلومان ميايد

قانون را که به جنگل  برده اند
یکروزی به  افغانستان  می‌آید.

متاسفم تقديررا چنين نوشتند كه آواره وبا كوله ‌بار تلخي و درد بر دوش از دياري به ديار ديگر. گويي مقدوراست اينهايکه كه در چشمانشان ذره ترحمي،  شفقتي ، لطفي و همدردي وهمياري سوسو نمي ‌زند نگاهم رابرگيرم و لحظه ي برغم غربت لبخند تلخي برلب آورم.

  ادامه خواندن باکوله بارغربت : گوينده ونويسنده {استاد صباح }

   آموزش و پرورش یک مفهوم حیاتی و بیشتر اکتسابی برای انسانها میباشد. از لحاظ زیست شناسی ؛ افزایش ظرفیت مغز بشر و پیشرفت های ناشی از آن از روزگارانی دور بوقوع پیوسته است ، و این  ترفیع نخست در جنین روی داده که مربوط به 500000 سال پیش است. از همین زمان به بعد تا کنون فهم و ذکاوت طبیعی بشر افزایش یافته رفته است.

بنابرین  اصولا انسان موجودی خلاق است ، ولی  مهارت های انسان ها نسل پی نسل متراکم میشود و نسل های آینده ؛ تجربه های نسل های پیش از خود را به میراث می برند . ولی این تجربه ها به طریق ژنتیکی انتقال نمیکند بلکه آموخته میشود؛ این عملیه و روند را اکتسابی میگویند که  از طریق تعلیم دادن  دانستنیها و آداب و سنن کهن به کودکان و جوانان و تربیت آنها برای کار بست مهارت ها و رفتار های تجربه شده توسط نیاکان میسر میشود.

ادامه خواندن روز معلم؛ روز تعلیم و تربیت و روز آدمیت را گرامی داریم! به قلم الهه افتخار

       لمیاء نمی داند چند نفر به وی تجاوز کرده اند اما هر بار به خوبی درک می کرد که کرامت انسانی وی به دست حیوان هایی وحشی در حال لگدکوب شدن است و هدف آنان نیز فقط توهین به زنان و تحقیر انسانیت بود.

روزنامه تونسی الشروق داستان دختر ۱۹ ساله ای را نوشت که قربانی فتوای عجیب جهاد نکاح در سوریه شده است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، اطلاعات ناقص “لمیاء” ودیگر دختران تونسی درباره دین موجب شد که آنها قربانی فکر پوچ گروهی شوند که روشهای غیر انسانی را ترویج می کردند؛ وی پس از باور عقاید تکفیرها برای جهاد نکاح به سوریه رفت اما با بیماری ایدز به کشور خود بازگشت.

ادامه خواندن ايدز، تجاوز و بارداری ناخواسته ارمغان جهاد نکاه‎ : مرجان از هالند

http://youtu.be/vU7RgDEyamE

ارسالی : مرجان  از  هالند
بانکوک – مطالعه گسترده سازمان ملل متحد از ١٠،٠٠٠ نفر در آسیا و اقیانوس آرام، که دیروز منتشر شد٠، نشان داد که به طور کلی نزدیک به نیمی از این مردان ( ٢٦ درصد تا ٨٠ درصد در مناطق مختلف که مورد تحقیق قرار گرفتند ) خشونت فیزیکی و / یا جنسی علیه یک شریک زنان اعمال میکنند . همچنین نزدیک به یک چهارم از مردا نی که با آنها مصاحبه کردند ( طیفی از ١٠ در صد تا ٦٢ در صد در سایت های مختلف ) مرتکب تجاوز جنسی علیه یک زن یا دخترگردیده اند

چـــرا ظــلمت  ســـــرشت  آدم  آزار     کــشد تیــغ اجـــل بر قــلب افـــــگار

هــدف گیرد کــمان از سنگــر جـهل      فتد بر خاک و خون نیلاب “شهکار”

چــرا نا آدمـــان  پــست  و وحــشی        بــریــدنــد نــو نــهــال  بــاغ  ابرار

ادامه خواندن به مناسبت یک سالکی در گذشت نو عروس نا امید نیلاب “شهکار”که بدست کثیف زن نا بکار جام شهادت نوشید ، این مرثیه به یاد بود از آن مرحومه نگارش یافت: مولانا کبیر فرخاری