دراحوال نا هنجار کنونی که :

   «همه جا دکان رنگ است ، همه رنگ می فروشند»

و بگفته ویکتور هوگو :

به خیانت عصای پادشاهی میدهند »»

و بزرگترین جفا درحق ارزشهای معنوی انجام میآبد ، صحبت از ارزشهای معنوی شاید نوعی بدعت پنداشته شود .

 پس چه خوب که « سنت مرسوم » نا پسند را مردود پنداشته و مطرو نماییم وبدنبال ارزشهای معنوی برویم ، که برای حفظ هویت فرهنگی ما و تداوم آن سودمند می باشد .

براستی یکی از بدعت های که در سالهای اخیر انجام یافته ، یاد آوری از خادمان صادق وطن و بخصوص عرصه فرهنگ است که در قید حیات می باشند . آنانیکه با آفریده ها وخلاقیت های شان ، گنجینه فرهنگی وطن را بارورساخته ، وما میتوانیم با افتخاراز موجودیت این غنایم بحیث سرمایه های ملی یادهانی نماییم .

ادامه خواندن جمال وطن را گرامی میداریم : میر عبدالواحد سادات -5 1 مارچ 2014

  اینجانب باکمپیوتروانترنت سروکاری ندارم ، یکی ازدوستان محترم ، اعتراضیه یابعبارۀ دیگر جوابیۀ وردیۀ جنابعالی را که شکل قطعنامه راداشت ، دردوصفحه کاغذ چاپ کرده برایم فرستاد ، البته مکررا باغورودیدارعمیق دیدم که شما بودید ونه کسی دیگری ، درمورد رودکی که نگارندۀ این سطور، دایم اورا به لقب آدم الشعرا یاد مینمایم ، رجوع کنید به مقدمۀ بقلم این راقم درکتاب سیر دبستان به سرودۀ شادروان استاد جمشید شعله ، ونیز رجوع بفرمایید به سلسلۀ مقالات اینجانب به عنوان ” به کمک تاجیکستان بشتابیم ” درنشریۀ وزین ” کاروان ” به مدیریت استاد داکتر شکرالله کهگدای همچنان بنگرید به مقالۀ اینجانب درباره اکادمیسن دستگیرپنجشیری که درقسمت رودکی ، جمشید شعله وجمراد جمشید چه ها گفته شده است ودرهمه جا به سراحت آورده شده است که او کیست وشما ضرورنیست بدان سبب پریشان باشید. معلوم است که شما بسیارحساس ودرونگرای هستید ، من اگر بگویم که قاسم می باشم واگرقاسم بگوید که من هست ، هرگزبدان عکس العمل نشان نخواهیم داد ، چونکه هردوبارها گفته ایم که توومن باید نگوئیم وبگوییم ما هردو .

ادامه خواندن به برادرعزیزوگرامی جناب داکترجمراد جمشید. ; عنایت الله شهرانی

 لقب  هنری « ستاره آواز »  از طرف اتحادیه  سراسری  هنرمندان افغانستان  در خارج از کشور تحت ریاست  دکتور عنایت  الله  شهرانی  ُ بعد از نظر سنجی  هنرمندان بزرگ  و بادرنظر داشت فعالیت های مثمرهنری  خانم »سعید»  برایش اهدا شد و محفل از طرف  تلویزیون  تحت سرپرستی  جناب  برکی  در شهر لندن  برگذار گردیده بود و یکتعداد هنر دوستان  و فرهنگیان  شهر لندن انگلستان اشتراک  ورزیده  بودند.
ســـایـــت مــاریـــا دارو  مراتی  تبریکات  خویش  را خدمت  تمام هنردوستان  و بانو آریانا سعید تقدیم  میدارد. 

 

برای  تماشای  محفل  بالای  ویدیو فشار  بدهید

http://youtu.be/daggarUufgU

ولنتاین یا روز عشق در آریانا کهن وجود داشته و این روز هنوزهم در ایران امروزی تجلیل می شو، تاریخ روزعشق در اریانای بزرگ، نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد، بل از بیست قرن پیش از میلاد، روزی موسوم به روز عشق بوده‌است. که در گاه شماری کنونی برابر است با ۲۹ دلو، یعنی تنها 4 روز پس از روز ولنتاین. این روز سپندارمذگان یا «اسفندارمذگان» نام داشته‌است.

ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده‌ است که آریایی ها این روز را روز بزرگداشت زن و زمین می‌دانسته اند. فلسفه بزرگداشت این روز به عنوان “روز عشق” به این صورت بوده است که در آریانا هر ماه را سی روز حساب می کردند و علاوه بر این که ماه ها اسم داشتند، هر یک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند. به عنوان مثال روز اول “روز اورمزد”، روز دوم، روز بهمن معنی “سلامت، اندیشه” که نخستین صفت خداوند است، روز سوم یعنی “بهترین راستی و پاکی” که باز از صفات خداوند است، روز چهارم یعنی “شاهی و فرمانروایی آرمانی” که خاص خداوند است و روز پنجم “سپندار مذ” بوده است. سپندار مذ لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندار مذگان را به عنوان نماد عشق می پنداشتند.

 

> عزت الله ضرغامی، رئیس سازمان صدا و سیما در مصاحبه ای اختصاصی با خبرگزاری فارس اعلام نمود که برای مقابله با تهاج فرهنگی دشمن، به زودی فیلم های پورنوی اسلامی از شبکه های مختلف سیما پخش خواهند شد .. ادامه خواندن خبرگزاری فارس: عزت الله ضرغامی، رئیس سازمان صدا و سیما در مصاحبه ای با خبرگزاري فارس اعلام نمود : لطفاٌ این مطلب را تا اخر بخوانید

 

 گنجینه ی از میراث موسیقی ما مجموعۀ از گرد آورده ها  ژورنالست وپژوهشگر موفق کشور ما محترم شریف الله است که به شکل تذکره موسیقی ترتیب و در آن از زندگانی  هنر های موسیقی  درسده ها و هزاره ی   گذشته در ساختمان نظام اجتماعی مختلف که پیشقراول هنر وساز وآواز در سطح منطقه و جهان تبلور نموده وارزشهای ملی  مردم مارا بیان و درحفظ آن ازسینه به سینه به نسل ها و تبار آینده ی ما  انتقال می یابد و تصویر از آن برای ابد در صفحات تاریخ بیاد می ماند محترم  شریف الله درین  گرد آورده های خویش  درطی چهار قسمت: اول:  آهنگ های  که توسط موسیقی نوازان مسلکی و   ممتاز اوزبیکی به خصوص در هنر (شش مقام) کمپوز گردیده است.

ادامه خواندن گنجینه ی از میراث موسیقی ما ( موسیقی میراثمز گنجینه سی) شـــریـــف الله : تهیه کننده امــان مــعــاشــر از صحفه فیسبوک محترم شریف الله

http://www.scribd.com/doc/204613147/11Beheshte-Nov-Shapur-Aشاپور

   جای خوشی ومسرت است که اینک با لطف پرورد گارعالمیان ، فاکولتۀ هنرهای زیبا دردردانشگاه کابل درقطارسایرفاکولته ها اخذ موقع نموده است ، وشنیده میشود که استادان صاحب هنرودانشمندان فاکولتۀ مذکوردست بکارهای زده ، فعالیت های بسیارخوب را انجام داده اند ، که درآینده برای آموزش اولاد وطن عزیز افغانستان بدرد خواهد خورد.

ادامه خواندن یادی از گذشته های فاکولتۀ هنرهای زیبا : دکتورعنایت الله شهرانی

http://www.youtube.com/watch?v=lmAMJr9Fuzo&feature=youtu.be

بدین  کلپ  گوش  کنید

بوی جوی مولیان آید همی – یاد یار مهربان آید همی

ریگ آموی و درشتی راه او – زیر پایم پرنیان آید همی

استاد عبدالقیوم بیسد در سال  1307  هش – در ده  افغانان  شهر کابل  دیده بدنیا  گشودُ بعد از

ختم  مکتب  ابتداییه  شامل لیسه  استقلال  گردید.  در سال 1324 هش  از لیسه استقلال  فارغ  التحصیل  گردید ُ استاد قبل  از ختم  مکتب  استقلال  یعنی در سالهای 1322 هش – که  هنوز  متعلم  بود  همکار افتخاری  در  آغازین  پوهنی  ننداری  داشته  است.

 اولین  نقش  وی  در تیاتر کشور چنین  آغاز  شد. شاد روان  استاد عبدالرشید  لطیفی  در ثور سال  1322 هش  نمایشنامه یی  را بنام میراث  نوشت  و یک  میرزا ی کمسواد ُ پرُ مدعا و آفسقال را برای شخص  خیلی  جوان  سپردند که تازه  به تیاتر راه  پیدا کرده  بود ُ هنوز در این اقلیم  نام و نشانی  نداشتُ او عبدالقیوم  بیسد بود. از همان روز تا امروز تاریخ پنجم  دسمبر  سال  2013  مطابق  سال  1392

 هش ـ میباشد و  وفات   آن گرانمایه  تیاتر  را  شیندیم  وفادار به مسلک  مقدس تیاتر  باقی  ماندُ مشعل  تیاتر افغانستان را به شهر هاُ دهات و قریجات  وطن  برده  تا هیچ گاهی  تاریکی بر روشنی  پیروز نگردد و بواسطه مشعل فروزان هنر تاریکی  جامعه را نور افشانی کرد عاشقانه و پیگیرانه  در راه  هنر  روان  گردید و رد  پای  استادان بزرگ  چون  شادروان  استاد لطیفی  ُ شادروان استاد برشناُ  شادروان عبدالرحمن  پژ واک ُ شادروان  عبدالرحمن  بینا ُ شادروان  نشاط  ملک خیل  و دیگران را  تعقیب  نمود .

ادامه خواندن استــــاد عبـــــدالقـــیوم بـــــیسد پدر تیاتر افغانستان وفات یافت « بیسد کی بود؟ »

الا ای لعبت ساقی ز می پر کن مرا جامی

 که پیدا نیست کارم را درین گیتی سرانجامی

کنون چون توبه بشکستم به خلوت با تو بنشستم

 ز می باید که در دستم نهی هر ساعتی جامی

نباید خورد چندین غم بباید زیستن خرم

که از ما اندرین عالم نخواهد ماند جز نامی

همی خور بادهٔ صافی ز غم آن به که کم لافی

که هرگز عالم جافی نگیرد با کس آرامی

منه بر خط گردون سر ز عمر خویش بر خور

که عمرت را ازین خوشتر نخواهد بود ایامی

چرا باشی چو غمناکی مدار از مفلسی باکی

که ناگاهان شوی خاکی ندیده از جهان کامی

مترس از کار نابوده مخور اندوه بیهوده

دل از غم دار آسوده به کام خود بزن گامی

ترا دهرست بدخواهی نشسته در کمین‌گاهی

زغداری به هر راهی بگسترده ترا دامی.

ابوالمجد مجدود بن آدم متخلص به سنایی شاعر و عارف بزرگ و نامدار نیمهٔ دوم سده پنجم و نیمهٔ اول سدهٔ ششم هجری است. وی در سال ۴۶۳ یا ۴۷۳ هجری قمری در غزنین دیده به جهان گشود. چنانچه ازشعرسنایی برمی‌آید او به تمام دانشهای زمان خود آگاهی و آشنایی و در برخی تبحر و استادی داشته است. وی در سال ۵۲۵ یا ۵۳۵ هجری قمری در سن ۶۲ سالگی درگذشت. از آثار وی غیر ازدیوان قصیده وغزل و ترکیب وترجیع وقطعه و رباعی، مثنویهای وی معروف و بدین قرارند: مثنویهای حدیقةالحقیقه، طریق التحقیق، کارنامهٔ بلخ، سیر العباد الی المعاد، عشق‌نامه و عقل‌نامه. سه مکتوب و یک رسالهٔ نثرنیز به وی نسبت داده‌اند. 

ادامه خواندن سنایی غزنوی انديشمند ، شاعروعارف بزرگ پژوهش استاد (صباح)

 ی  بلبل  ترانه  خوان   کجا  رفتی   –   از  گلشن  شعر  و ترانه  بی جا رفتی 

در  موسوم  گل  ُگلشن  خموش وطن  – خورشید رخت  غروب  کرد وفنا رفتی 

 

 شاد روان  نصرالله   معروف  به  حافظ  شاعر  زبان  پشتو  که یک  عمر  در  غنی  سازی  فرهنگ وادبیات  پشتو  قلم  زد و گهر  های  نایاب  از بحر  افکار ش بروی  کاغذ  ریخت.

 نصرالله  حافط  در سال  1310 هــش – در  ولسوالی «  چپرهار» ولایت  ننگرهار بدنیا  آمد وبتاریخ  چهاردهم عقرب  سال  1392 هش در  شهر کابل  وفات  نمود. استاد حافظ  دانش  متداوله  را در  قریه  زادگاهش  آموخت  و جهت فرا گیری  بیشتر  تحصیل  روانه  کابل  گردید. 

حافظ  در سال  1331  هش – در  وزارت  معارف  شامل  خدمت و در لیسه  خوشحال  خان  بصف  استاد  درآن لیسه به  تدرسس پرداخت. 

   در سال  1232 نظر به  ضرورت  به  رادیو کابل  وقت  شامل تبدیلا مقررو  به  نوشتن  آثار  ادبی  و هنری  پرداخت.

در  آن زمان رادیو  نشرات  مستقیم  داشت  و برنامه  های  هنری  و ادبی  مستقیم  نشر میگردید  و اثار  ویاز ان زمان   در  آریشف  رادیو  موجود نیست . 

در سال  1339  هش – معاون  مسلکی  مجله  پشتون  غژ  ارگان  نشراتی  رادیو  

در سال 1343 هش –  بحیث  معاون  تدقیق  پروگرامهای   هنری  وادبی  

بعد از آن  بصفت  نویسند رادیو  درامها  بخش  پشتو  و همچنن  در سال  های  که  جنگ نشراتی  از طریق  نشرات  رادیو  ازپروگرامهای  پشتونستان  اغاز  شد ُ سروده  های میهنی  اوزینت بخش   نشر ات پروگرام  پشتونستان گردید.

 در سال  1348هش –  زمانیکه رادیو  به  انصاری  وات  منتقل  گردید  مرحوم  نصرالله  حافط  بحیث  عضو  مدیریت روزنه تقرر حاصل  کرد  و هم  چنان در  پروگرامهای  پشتونستان  بمدیریت شادروان  امان  الله  سیلاب  ساپی  بفعالیت  ادبی  و سرودن  اشعار  حماسی  خویش  ادامه  داد. حافظ  در نوستن  اثار ادبی  در بخش  نشرات  مطبوعاتی  خدمات  چشم  گیر انجام  داده  است . وی  بر علاوه  اینکه  یک  شاعر بلند  مرتبت  بود در نوشت  نثر  نیز قلم  فرسایی  نموده  است و بسیار  برنامه  های  هنری  و ادبی  از  قلم  وی  به  نشر رسیده  است 

شاد روان  نصرالله  حافظ  در سال  1353  هش – بحیث  مدیرانسجام  پروگرامها رادیو  ایفای  وظیفه  کرد  و 

 در سال   1358 هش – از  طرف  اداره  پشتونستان  جایزه  بهترین  شاعر  حماسه  سرا را نصیب  گردید.

در سال  1373 هش –  به  تقاعد  سوق  شد و مصروف  نوشتن اثار  و جمع آوری  اشعار اش  گردید.

آثار  حافظ : 

1 -دنغمو کاروان  از  طرف  ریاست رادیو  افغانستان درسال  1356 هش – نشر  گردید

2- دشمشاد هسکی  څوک دی ـ  در سال  1362 هش – از  طرف  اتحادیه  نویسندگان  افغانستان  به  طبع  رسید

3- ترانی  –  مجموعه  اشعار  وی  از طرف  رادیو  افغانستان  به طبع  گردید  

4 – په جاپان کی  سلام 

5 – دلنډو  کیسو ټولګه – 

6 – د بیداری  غژ – در  سال  1334  هش – جایزه  را  نیز  بدست  آورد . 

7 – دسباوون نغمه – در  سال 1353  هش – جایزه  ادبی را حاصل کرد. 

8 – مات وزرونه  –  اثر  جبران  خیلیل  را حافظ  به   نظم  در  آور 

9 – داسلام سیاسی  تاریخ  – یک  کتاب  دلچسپ  سیاسی  مذهبی  میباشد . 

10 – دحضرت  محمد  «ص» د وډکتوب  کیسی  .   

11 – ویرنی  او ستاینی – این  کتاب  درباره  شاهان  و  نویسندگان  و شاعران  تحریر  شده  است.

12 – دسولی  علم بردار –  اشعار  که درباره  خان  عبدالغفار  سروده  شده  است 

13 – پردیسه مینه  –  زمانیکه  حافظ  به  سفر  حج  و بغداد رفته بود  نوشته  است.

14 – مرسته  – اشعار  در باره غربای  افغانستان  و کمک های  سره  میاشت 

15 – حبابه  – قصه  های جالب   اموی های در  باره خلیفه  یزید  بن  عبدالمالک 

16 -کابل  شهید  شو – در زمان  جنگی  های  داخلی  اشعار  که  درباره  قتل  مردم  شهر  کابل  سروده  است

17 –  غیرتی  ربی – یک  منطومه  شعر که  از  طریق  رادیو  نشر  شده  است.

 18 – هغه  شپی  چه  لمن یی  په سینه  ده 

 19 – شعر  بغاوت …بخاطر   تجاوز وطن سروده  .

  20 – مجموعه اشعار  

21 –  دپشتو ژبی  سره  دله  خواله  

22 -سپرلنی  توگه   مجموعه  اشعار  بهاری  

23 – دنری  دنامتو لیکوالانو  کیسی  .  قصه  نویسندگان  جهان 

24 –  پت  خزانی  –  درباره  شاعران  زبان  پشتو

25  – دنری  د مشهور  شاعرانو 

26  – پرهرونه  .  مجموعه  اشعار  عشقی  

مراتب  تسلیت  خودرا  نسبت  این  ضایعه  بزرگ  برای  فامیل  مرحوم  حافظ  و اهل  شعر  و ادب  و  کارمندان  رادیو  تلویزیون  ملی  افغانستان  عرض  میداریم .  تسلیت  در برابر  غم  بزرگ   جبران  آنچه  از  دست  رفته  است  نمیدارد  اما  باید  بهتر بگویم  در غم  و سوگ  دانشمندان  همیشه  شریکم . 

روح  حافظ  شاد  و بهشت  برین  جایش  باد 

مرگ باید  سجده باشد سجده  ای  پیش  از  قیام

اشهدم  را  خوانده ام ای مرگ  بر  تو صد  سلام

هیچ  ندارد  شاعر  دیونه  دل  جز  جان مست 

میتوان  رفتن به  عرش  خدا  با  شیرین  کلام

 

 

    صبح امروز به وقت ایالت ور جینیای امریکا ؛ هنگامیکه اخبار داخل و خارج کشور را مرور کردم و طبق معمول سایت های افغانی را به خوانش گرفتم ؛ سر خط اخبار پیام افتاب حاکی از حمله ای افراد امنیتی به دفتر این سایت و باعث اذیت و آزار مدیر مسوول این سایت شده بود. طوریکه از مضمون خبر استنباط گردید ؛ جناب قنبری استاد پو هنتون تعلیم و تر بیه از طرف مقامات امنیتی در کابل به دفترش زندانی و مورد باز پرس قرار گر فته است. در قانون رسانه های افغانستان صریحا آمده است: ماده اول:- این قانون با در نظر داشت اصول و احکام دین مبین اسلام و به تاسی از حکم ماده سی و چهارم قانون اساسی و رعایت ماده نزدهم اعلامیه جهانی حقوق بشر بمنظور حق آزادی فکر و بیان و تنظیم فعالیت رسانه های همگانی در کشور وضع گردیده است.

ماده دوم:- اهداف این قانون عبارت اند از:

1 –حمایت وتضمین حق آزادی و بیان.

2- حمایت از حقوق ژور نالیستان و تا مین شرایط فعالیت آزاد رسانه ها.

با ذکر محتو یات دو ماده فوق قانون رسانه های افغانستان اکتفا نموده و ابراز میدارم که عمل افراد امنیتی و حمله شان در دفتر وب سایت پیام افتاب در کابل ؛ خلاف قانون اساسی افغانستان و مخالف قانون رسانه های افغانستان و ضد ماده نزدهم اعلامیه جهانی حقوق بشر بمنظور حق آزادی فکر و بیان و تنظیم فعالیت های رسانه یی میباشد.

ادامه خواندن حمله به رسانه ها حمله مقابل دمو کراسی است نوشته : نذیر ظفر

********* 

اشکم برخ چکــیده و نا لان حسین گفت

الهام غم به سینه ای سوزان حسین گفت

هر سو که چشم تر نظرم شد ز روی غم

همراه اشک من همه یکسان حسین گفت

دل یادی از مصا یب ای شـــاه شهید کرد

شعر و سرود و ناله و افغان حسین گفت

ابیات من ز غصــــــه و غم تکه تکه شد

هر تکه اش بحـــــال پریشان حسین گفت

رفتــــــــم سراغ قافــــیه دیــدم بگریه بود

سویم نظر نمـوده و گر یــان حسین گفت

وزن و معــانی سیــنه زنان در بساط غم

تا داشت ناله از ســر امـکان حسین گفت

شـاعر بســوگ کرب و بــلا گریه مینمود

هر خامه را نوشت به دیوان حسین گفت

 

 

 

پوشیده چون جان می روی اندر میان جان من
سرو خرامان منی ای رونق بستان من
چون می روی بی‌من مرو ای جان جان بی‌تن مرو
وز چشم من بیرون مشو ای مشعله تابان من
هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم
چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من
تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم
ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من
بی پا و سر کردی مرا بی‌خواب و خور کردی مرا
در پیش یعقوب اندرآ ای یوسف کنعان من
از لطف تو چون جان شدم وز خویشتن پنهان شدم

ادامه خواندن شخصيت جاودانه ودانشمند فرزانه مولانا جلالدین بلخی… پژوهش (استاد صباح)

 

امیر علی شیرنوائی در تمام دورهء وزارت و صدارت خویش با آرامش و اداره  مردم خراسان، بحیث وزیر دست راست سلطان حسین میرزا با اختیارات و اعتماد کامل متوجه بود و با تمام اقتدار و شوکت و شانی که داشت به مسایل دنیایی ارزشی نمیداد و وقتی کمترین فرصتی میداشت و ازکارهای شبانه روزی فراغت می یافت به صحبت دوستان فاضل ، شاعر و ادیب خویش خاصتاً جامی می پرداخت. شعر می سرود و در مباحث عارفانه و صحبت های صوفیانه مستغرق می گردید.نوایی دوست ایام کودکی سلطان حسین بایقرا بود هنگامیکه سلطان حسین به هرات تسلط یافت درتسخیروتصرف هرات نیز امیرعلیشیر نوائی نقش مهمی داشت و ازهمین سبب سلطان به این وزیر با تدبیر خویش لطف عمیق و نا گستنی داشت.

امیر علی شیر نوایی، متفکر بزرگ، شاعر، ادیب و نویسنده چیره دست روزگار، مرد سیاست، شخصیت معروف و شناخته شده جهانی به تاریخ نهم فبروری سال ۱۴۴۱ میلادی مصادف با هفدهم رمضان المبارک سال ۸۴۴ هجری قمری در هرات، در یک خانواده متدین و روشنفکر چشم به جهان گشود. علی شیر نوایی در چهار سالگی تحصیلات ابتدایی خویش را آغاز و در ده سالگی شروع به شعر گویی کرد. علی شیر نوایی به زبانهای ترکی و پارسی، اشعار و داستانهای زیادی را به رشته تحریر در آورد. او در نبشته هایش توده ها را به نیکی، راستی، تقوا و آموزش و پرورش فرا خوانده است. یکی از آثار گرانقدر علی شیر نوایی کلیات خمسه وی است. او در آثار و اشعار ترکی اش «نوایی» و در نبشته های خود به زبان پارسی «فانی» تخلص می کرد. چون که علی شیر نوایی شاعر مبتکر و دانشمند مدبر و نویسنده و سیاستمدار با تدبیر بود و در عین حال برادر رضاعی سلطان حسین بایقرا بود، مورد اعتبار و اعتماد سلطان قرار گرفت و در پستهای حساس دولتی ایفای وظیفه نمود و به  

ادامه خواندن امیرعلی شیر نوایی، متفکر بزرگ، شاعر، نویسنده وسیاست مدار : بخش يازدهم – پژوهشي از (صباح)

آخرين شاعر بزرگ و تواناي است که در شبه قاره هندوستان، زبان به شعر پارسي گشود و بر همه استادان مقدم بر خود در آن سامان پيشي گرفت. فکر و تفکر، انديشه و خيال و باريکي انديشه ها و تنوع احساسات و افکار او بحق شايسته تحسين و اعجاب است. وي از پيشروان و اصلاح طلبان بزرگ شمرده مي شود. عمق انديشه هاي او بسيار و تواناييش براي بيان اين انديشه هاي عميق سزاوار تحسين است.اشعار اقبال، برانگیزنده روح پویایی و نهضت و جنبش است و او این مفاهیم را به صورت‏های گوناگون در اشعارش مطرح می‏کند. سخن از موج دریا و ترجیح التهاب و پیچ و تاب آن بر ساحلِ آرمیده و ضرورت مبارزه در زنده گی از همین دیدگاه است. مگرنه آن که موجودیت موج در فراز و فرود و حرکات شتابنده آن است.

ادامه خواندن اقبال انديشمند وشاعري دري گويي شبه قاره هند :بخش دهم – استاد(صباح)